• این ترور نباید موجب سستی اراده کردها در ادامه مذاکرات شود. دریچه صلح هرچند با تردید و سوء ظن فراوان اندکی گشوده شده اما با تکیه به تجارب قبلی باید همواره باز نگاه داشته شود، چرا که وقت برای ادامه جنگ و احیانا گرفتن انتقام کشته شدگان همیشه هست ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۲ دی ۱٣۹۱ -  ۱۱ ژانويه ۲۰۱٣

ترور چند فعال زن کرد وابسته به حزب کارگران کردستان در انستیتو کرد پاریس همزمان با اخباری دال بر انجام مذاکرات میان دولت ترکیه با عبدالله اوجالان رهبر دربند این حزب گمانه های بسیاری را دال بر آمرین و قاتلین مستقیم آنها و انگیزه های این امر برانگیخته است. با نگاهی اجمالی به وضعیت اخیر ترکیه و بازیگران منطقه ای و بین المللی در خاورمیانه مشتعل امروزی اهمیت این ترور- که بیم استمرار آن نیز می رود – بیشتر می شود.
تصور کنید یکی از اعضای رهبری گاردهای روستا (تشکیلاتی شبه نظامی و بسیار خشن که از سوی سیستم های امنیتی ترکیه برای مبارزه با اعضای حزب کارگران کردستان سازماندهی شده و اکثر اعضای را مزدوران تشکیل میدهند.) یا سیستم های امنیتی و نظامی ترکیه هستید و اخباری نگران کننده مبنی بر آغاز گفتگوها با پ ک ک را دریافت می کنید. بدیهی است اینانی که در سایه جنگی خونین با اقلیت ۲۵ میلیونی کرد صاحب ثروت، جایگاه و مقام شده و با توجیه انجام جنگ ویژه از بودجه های میلیون دلاری و امکانات ویژه برخوردارند نگران از دست رفتن موقعیت خود باشند. با امنیتی بودن شرایط و استقرار حالت فوق العاده در مناطق کردنشین از آنچنان قدرتی بهره می برند که هر منتقد یا مخالفی را با اتهام خیانت به میهن و نقض قوانین امنیتی به انزوا و نابودی می کشانند. همین مساله درمورد بازیگران منطقه ای و بین المللی که به نوعی از این درگیریها سود می برند صادق است. مثلا شرکت های اسرائیلی و امریکایی دارای هواپیماهای آواکس و هواپیماهای بدون سرنشین جاسوسی پیشرفته که سود کلانی از اجاره دادن آنها به دولت ترکیه می برند و یا دولت های مجاور ترکیه که در راستای منافع خود سعی در بهره برداری از وضعیت جنگی ترکیه داشته اند. بعنوان مثال اقلیم کردستان و مخصوصا حزب دمکرات کردستان عراق در سالهای اخیر با همراهی در محدود کردن فعالیت پ ک ک در عراق از امتیازات ویژه ای که توسط دولت ترکیه در اختیار آنان قرار داده شده است بهره برده اند. آنگونه که بلنت اجویت نخست وزیر اسبق ترکیه گفته بود: بی توجهی ما در دادن امتیازات فوق العاده به دو حزب اصلی کردستان عراق جهت همراهی با ترکیه راه را برای استقرار و تقویت دولت خود مختار کردستان بسیار هموار کرده است و نگرانی خود را از این امر نیز پنهان نکرده بود. همین امر و بگونه های دیگر در ارتباط با امریکا، عراق، اسرائیل، ایران، سوریه، قبرس یونانی نشین، یونان و ارمنستان نیز صادق است که واکاوی چگونگی آنها در این مجال نمی گنجد. به اختصار انجام مذاکرات صلح دولت و حزب کارگران کردستان منافع بسیاری را به مخاطره می اندازد. بدون شک ترور این افراد را باید در این راستا ارزیابی کرد. اتفاقا این امر بی سابقه نیست و در گذشته حتی شاهد ترور مسئولین ترک که سعی در کاهش تنشها داشته اند بوده ایم. هزینه جنگ برای طرفین بسیار سنگین بوده و به بهای کشته شدن جوانان بسیاری در میادین نبرد تمام شده است. بعنوان مثال در روزهای اخیر نخست وزیر ترکیه از هزینه یک میلیارد دلاری سالانه در جنگ با پ ک ک سخن گفت و در آمار درگیریهای سال ۲۰۱۲ به کشته شدن حدود ۲٣۰۰ نظامی ترکیه، دویست گریلا و انهدام ۱۵ هلیکوپتر جنگی و هواپیمای ترکیه اشاره شده است. با آشکار شدن مذاکرات اسلو و سپس دیدارهای اخیر با رهبر پ ک ک تابوی مذاکره با کردها در ترکیه شکسته شده و شعار یک ملت، یک پرچم و یک زبان ضربه ای اساسی خورده است. بدین سبب از دیدگاه رهبران و فعالین پ ک ک- آنگونه که خود می گویند- که جنگ را نه برای خود جنگ بلکه برای اهرم فشاری به ترکیه جهت انجام مذاکرات واقعی صلح و نیل به احقاق حق کردها می دانند نباید این ترور موجب سستی اراده آنها در ادامه مذاکرات شود. دریچه صلح هرچند با تردید و سوء ظن فراوان اندکی گشوده شده اما با تکیه به تجارب قبلی باید همواره باز نگاه داشته شود، چرا که وقت برای ادامه جنگ و احیانا گرفتن انتقام کشته شدگان همیشه هست.

دکتر کیوان فرهمندی