اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۵ بهمن ۱٣۹۱ -  ٣ فوريه ۲۰۱٣

خبر نگار آزاد - محمود زهباری: چهل و دومین جشنواره فیلم رتردام در تاریخ ۲٣ ژانویه با فیلم
(the Masther (P.T.Anderson افتتاح شد و پس از نمایش ده ها فیلم بلند و کوتاه و برنامه های جنبی متنوع در تاریخ ۲ فوریه به کار خود پایان داد.
فیلم های سینماگران ایران در فستیوال فیلم رتردام همیشه جایگاه ویژه ای داشته و هر سال تعدادی از فیلم های ایرانی در این جشنواره به نمایش در می آید ، اما جشنواره امسال نگاه بسیار ویژه تری به سینمای ایران داشته و در برنامه ای تحت عنوان " درون ایران" ده ها فیلم کوتاه و بلند از فیلمسازان ایرانی مقیم داخل و خارج ایران را به نمایش در آورده است. این برنامه ترکیبی است از فیلم های گوناکون ، فیلم هایی از فیلمسازان شناخته شده همچون محسن مخملباف ، ابوالفضل جلیلی و بهمن قبادی ، تا فیلم های سینما گران جوان ، فیلم های با مجوز و بدون مجوز ، فیلم هایی با ارزش و دیدنی و فیلم های بی ارزش و خسته کننده ای که نمی توان فهمید چرا در این مجموعه گنجانده شده اند.در کنار نمایش فیلم های ایرانی ، جشنواره اقدام به ایجاد محلی تحت عنوان "چایخانه" برای گرد همایی ایرانیان نمود. ده ها فیلمساز و بازیگر ایرانی نیز برای حضور در جشنواره دعوت شده بودند.
انتخاب فیلم ها و همچنین نوع دکوراسیون چایخانه نشان دهنده این واقعیت است که جشنواره علیرغم توجه ویژه به سینما و فرهنگ ایران، از کمبود مشاوره کارشناسانه در این خصوص رنج می برد.
فیلم لرزاننده چربی، ساخته محمد شیروانی تنها فیلم شرکت کننده در بحش مسابقه جشنواره بود که نهایتا یه همراه دو فیلم از اتریش و اسلواکی برنده Tiger award شد. در هیئت ژوری جشنواره امسال خانم فاطمه معتمد اریا ، باریگرایرانی حضور داشت.
لرزاننده چربی از محمد شیروانی، فیلمی با داستانی ضعیف و پرداختی خسته کننده که بازیگری درخشان لوون هافتون و مریم پالیزبان تنها نقطه قوت این فیلم است.

از میان فیلم های ایرانی تنها فیلم " انقلاب دزدیده شده من " کار ناهید پرشون سروستانی ، مورد استقبال تمشاگران قرار گرفت و در ردیف پنجمین فیلم برگزیده تماشاگران قرار گرفت. فیلم انقلاب دزدیده شده من تلاشیست موفق برای نشان دادن رنج و شکنج زندانیان دهه شصت. فیلمساز که فیلم مستند " ملکه و من " را در کارنامه خود دارد، جمعی از زندانیان زن چند گروه مارکسیستی را در خانه خود گرد آورده تا آنچه در سالهای زندان بر آنها رفته بازگو کنند. هر چند فیلم به لحاظ بازگویی شرح جنایات زندان و تاثیرگداری بر بیننده فوقالعاده موفق بوده ، ولی فیمساز می توانست با بهره گیری از عناصری دیگر و پرداختی روانتر، اثری ماندگارتر خلق نماید.
فیلم " فصل کرگدن" ساخته بهمن قبادی ، با بازیگری بهروز وثوقی و مونیکا بلوسی از دیگر فیلم های حاضر در جشنواره بود که نتوانست نظر تماشاگران زیادی را به خود جلب کند. داستان نویسنده ای معترض که به همراه همسرش دستگیر می شود و پس از سالها زندان ، آزاد می شود و به دنبال یافتن همسر خود متوجه واقعیت های تلخی می شود که او را از مواجهه با همسرش، که اکنون مادر دو فرزند نا مشروع از تجاوز توسط شکنجه گر زندان است، باز می دارد.
فیلم " پرویر" ساخته مجید برزگر، از فیلم های دیدنی جشنواره بود. داستان عقده ها و آرزوهای سرکوب شده ای که به قول فیلمسار در لحظه ای از زمان و تحت شرایطی مثل فنر باز می شود . پرویز مرد پنجاه ساله بیکاری که تمام عمر با پدرش زندگی کرده و همیشه مورد تحقیر و سوء استفاده جامعه پیرامونش بوده با ازدواج پدر و بیرون رانده شدنش از خانه پدری و بی توجهی اطرافیانش یکباره متوجه زندگی پوچ خود می شود و به شکلی معترض گونه به جنگ نرم های جامعه می رود و شخصیتی بسیار متفاوت با گدشته از خود به نمایش می گدارد. آقای برزگر که فیلمش در ایران اجازه نمایش ندارد ، در جواب تماشاگری که پرسید چرا علیرغم عدم نمایش فیلم هایتان در ایران دوباره فیلم می سازید ، گفت : عمر فیلمها درازتر از عمر دولت هاست. این فیلمها حتما روزی که سانسور نباشد، نمایش داده خواهد شد.
داروگ ( ابولفضل جلیلی) فیلمی متفاوت از این فیلمساز، با مایه هایی از طنز و پرداختی متفاوت از دیگر فیلم هایش. داستان کشمکش های پنهان درون جامعه ایران به شیوه ای روایت گونه وبیشتر برای برای مخاطبان خارجی . آقای جلیلی مشکلات فراوان مالی و تدارکاتی ساختن این فیلم را با تماشاگران در میان گداشت و در جواب تماشاگری که پرسید چرا فیلم هایتان در ایران نمایش داده نمی شود گفت: این سئوال من هم هست !
صد و یازده دختر، ساخته ناهید قبادی و بیژن زمان پیرا، از فیلم هایی است که به سختی می شود فهمید فیلمساز به دنبال چیست و چه پیامی را می خواهد به تماشاگر منتقل کند. فیلمی که اگر صحنه های زیبای فیلم برداری شده در کردستان را از آن بر داریم ، چیز زیادی برای گفتن ندارد.
محسن مخملباف به همراه پسرش میثم مخملباف در فیلم مستند گونه باغبان ، سعی دارد با همان منطقی که فیلم هایی چون توبه نصوح را ساخته، هر چند با نگرش ایدئولوژیکی متفاوت، ولی در نتیجه گیری و جزمیت یکسان، ایدئولوژی دیگری را سرآمد بداند.
جایزه معتبر انتخاب مردم هم به فیلم های Matherhorn (کارگردان هلندی D. Ebbinge) و Wadjd (حیفا ال منصور)، اولین اثر سینمای عربستان ، تعلق گرفت
وجده دختر دوازده ساله ای که بر خلاف جامعه به شدت مرد سالار و نا برابر عربستان و مخالفت های پیرامونش در صدد تهیه یک دو چرخه است. چیزی که دست یافتن به آن برای او و دختران و زنان آن جامعه ، غیر ممکن به نظر می رسد. وجده با تلاشی تحسین بر انگیز این غیر ممکن را ممکن می سازد و به خواسته اش دست می یابد.