از : امیر آمویی
عنوان : جاهل و اجهل
آقای سازگارا نظرتون راجع به حکم زیر چیست؟
سکهی جهل در عین دو رویی دو رو هم دارد: ملت و متفکر جاهل، حاکم و حکومت اجهل. آنچه که ایران را در آستانهی نابودی کامل قرار داده، نه تنها جهل حاکم و جهل دولت و جهل ملت است، بلکه بدتر از آن جهل روشنفکرانش هم هست که همه مکان هندسی نقاطی هستند که فاصلهی چندانی با مرکزیت جهل ندارند و در مجموع دوایری بسته اند. به آثار منتشر شده در پیش از فاجعه و پس از فاجعه فکر کنید: آثار مطهری و شریعتی، اباطیل بی طبقهی توحیدی و مجلهی بامداد اسلام، اندیشه های بازرگان و سروش و نظایر این ها - اگرچه عزیزند اکنون - و این روشنفکران ملی مذهبی و ...! می دانید کسی که نداند زبان و کلمات و تعبیرات سیاسی کهنه، چیزی جز کهنهگی به بار نخواهد آورد، نزدیک به نود هزار سال نوری با فکر منور و روشن فاصله دارد و نزدیک است به همان قطبی که امروز حاکم است.
۵۱۲۷۹ - تاریخ انتشار : ۱۷ بهمن ۱٣۹۱
|