کنگره ی سراسری مجاهدین، دیده ها و نادیده ها


دانیال گشایشی



اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۹ مرداد ۱٣٨۵ -  ۲۰ اوت ۲۰۰۶


کنگره ی سازمان مجاهدین انقلاب شاید فرصتی دوباره بود برای اشاره به این نکته که اتحاد نیروهای اصلاح طلب برای پیروزی در انتخابات آتی   بیش از پیش افزایش یافته است. آنچه محمد سلامتی در سخنان خویش اشاره کرد حکایت از تلاشی همه جانبه از سوی اصلاح طلبان بود در راستای بدست آوری آنچه که در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری از دست داده اند یعنی اتحاد .
نیروهای اصلاح طلب به خوبی آگاهند که دیگر ارایه ی لیست های جداگانه تضمینی بر موفقیت آنان در عرصه ی انتخاباتی نیست از این رو می بایست در جهت یکسان سازی افکار و نظریات پیش رفت تا از این طریق بتوان با تکیه بر اتحادی همه جانبه بر موفقیت لیستی مورد تایید همگان و برآورنده ی نیازهای امروز جبهه ی اصلاح طلبی امید بست .
کنگره ی سراسری مجاهدین در حالی کمتر از یک هفته از اجلاس سالیانه ی مشارکت برگزار می شود که اهداف پایانی اعلام شده در هر دو کنگره قرابت های بسیاری با یکدیگر دارند. پیوستن و حمایت از جبهه ی دموکراسی و حقوق بشر، تلاش در جهت ارایه ی لیستی متحد برای انتخابات شوراها و خبرگان، تلاش در جهت نقد گذشته و انتقاد از شرایط کنونی، تلاش در جهت ترمیم نقص ها و ضعف ها و تعیین شورای مرکزی جدید شاید مهمترین وجوه اشتراک کنگره های دو حزب مهم اصلاح طلب باشد .
در سطح تغییرات حزبی سازمان مجاهدین ساختار کلی شورای مرکزی جود را حفظ کرد و با حضور چهره هایی چون محمد سلامتی، بهزاد نبوی، محسن آرمین و مصطفی تاج زاده سعی نمود بار قدرتی سازمان را حفظ کند و به وسیله ی افرادی مانند هاشم آغاجری به عنوان عضو شورای داوری بار اجتماعی آنرا افزایش دهد. هرچند که اجلاس سالیانه ی مشارکت با تغییرات بیشتری نسبت به مجاهدین همراه بود و آنان در سطح دبیر کل نیز دچار تغییر شدند اما در اهداف اعلام شده توسط آنان تفاوت چندانی نسبت به مجاهدین مشاهده نگشت .
در سطح مسایل روز کشور سخنان سلامتی جای تفکر بسیار دارد. او در صحبت های خود از حاکمیت یکدست و تبعات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی آن در ساختار کشور سخن گفت، از از دست رفتن افکار امام که عده ای در لباس اسلام چگونه به تاراج آن می پردازند، از وضعیت نگران کننده ی آزادی قلم و بیان در کشور، از اصلاح طلبان و محدودیت های رسانه ای آنان، از تلاشی همه جانبه برای محدود ساختن عرصه ی انتخابات، از بسته شدن فضای دانشگاه ها که بستر اصلی تولید اندیشه در کشور به شمار می روند، از به کار گیری مدیرانی ناکارامد و بی تجربه در سطوح کلان مدیریتی کشور خصوصا در سطح اقتصادی و وارد آمدن فشار آن بر مردم و در نهایت از امنیتی شدن فضای کشور ابراز نگرانی نمود .
شاید بتوان مهمترین بخش سخنان دبیرکل مجاهدین در خصوص مسایل خارجی کشور را انتقاد وی از سیاست خارجی دولت نهم نامید، آنجا که او می گوید: "این سیاست ها، ایران را به مهمترین چالش سیاست خارجی آمریکا تبدیل کرد و اروپا، روسیه و چین با وجود این که تسلط کامل بر جهان در حال گذار را به سود خود نمی بینند و تمایل چندانی به همراهی با آمریکا در قبال مسایل منطقه ای نظیر ایران ندارند اما در اثر بی تدبیری به مواضع او نزدیک تر شده اند." آنچه که قطعا امروزه به دغدغه ی اساسی ایرانیان بدل گشته است و نگرانی از طبعات آینده به شدت در کشور موج می زند. دغدغه ای که بر آمده از آینده است و آینده ای که ابهام آن بسیار زیاد، ابهامی که بی شک در سطح سیاست خارجی بیشتر از سطح داخلی نمودار است .
 
آنچه که در کنگره ی مجاهدین اعلام گشت در واقع گذری بود بر گذشته، نقدی بر حال و ترسیم خط مشی برای آینده از این رو می توان به چشم اندازهای انتخابات آینده امید بست تا از این رهگذر بتوان از آسیب های کنونی فاصله گرفت. در خصوص جلسات سالیانه ی احزاب اصلاح طلب می توان گفت که بیانیه های آنان در واقع بسیار مهمتر از خود اجلاس است آنجا که دغدغه های روزمره ی مردم را به وضوح می توان در آنها مشاهده کرد بنابراین باید چشم انتظار ماند و عملکرد احزاب اصلاح طلب را در انتخابات آتی مشاهده نمود .