• طرح قرارداد بازرگانی میان آمریکا و اروپا، هواداران آن را به شور و شعف در آورده است. بالاخره دو قدرت اقتصادی در صدد هستند کاری برای پیشگیری از رشد چین   بکنند. آمریکائی ها از اروپائی ها انتظار وحدت دارند ــ ولی هیچ امیدی به این وحدت نیست ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲ اسفند ۱٣۹۱ -  ۲۰ فوريه ۲۰۱٣

 طرح قرارداد بازرگانی میان آمریکا و اروپا، هواداران آن را به شور و شعف در آورده است. بالاخره دو قدرت اقتصادی در صدد هستند کاری برای پیشگیری از رشد چین   بکنند. آمریکائی ها از اروپائی ها انتظار وحدت دارند ــ ولی هیچ امیدی به این وحدت نیست.
"وسلی کلارک" 38 سال نقشه های راهبردی جنگی کشید، آخرین بار در زمانی که فرمانده ناتو بود. ولی او حالا بازنشسته شده و بدون انیفورم نظامی در کنفرانس آلمان که در دانشگاه هاروارد برپا شده، بر صدر مجلس نشسته است. صحبت بر سر آینده غرب است در جهان و بنظر می رسد که کلارک همزمان با ترک اونیفورم نظامی ملاحظه کاری را هم کنار گذاشته است و با صدای بلند بانگ بر می دارد که : "ما از خطر بمب اتمی کره شمالی سخن می گوئیم، در حالی که باید از چین حرف بزنیم. چینی ها استراتژی دارند و آنرا به کرسی خواهند نشاند."
کلارک می گوید: زمانی بود که چینی ها مغرور تر از رومی ها بودند ولی بازی تاریخ آنها را عقب انداخت، چین این اشتباه را تکرار نخواهد کرد." بزودی کشورهای غربی نقش "بربر ها" را بازی خواهند کرد و چینی های که بر آنها برتری یافته اند گاهی هدیه ای کف دست آنها خواهند گذاشت.
آنگاه ژنرال خطاب به حضار که اکثرا آلمانی هستند، از جمله "فرانک والتر اشتین مایر" وزیرخارجه اسبق آلمان، می گوید "خود را نباید فریب داد، اروپا برای چین حاشیه دنیا است."
برای کلارک دست می زنند. ژنرال سابق تاکید می کند: آنچه ضرورت دارد ارائه ساختارهای اقتصادی نو برای جهان است، باید در فکر چیزی شبیه آن طرح دفاعی جهانی بود که پس از 1945 عرضه شد: "در این زمینه اتحادیه اروپا و آمریکا باید همکاری کنند."
طرح ایجاد منطقه بازرگانی آزاد میان اتحادیه اروپا و آمریکا زمینه مساعدی عرضه می کند. قرار است مذاکرات در باره آن در ماه ژوئن آغاز شود.
در واشنگتن بسیارند کسانی که اینطور فکر می کنند و سخنان کلارک بازتاب همان افکار است. ولی آمریکائی ها طرحی را که صحبت آن هست، طرحی برای کمک به اروپائی ها می دانند. البته دولت آمریکا می داند که کاهش عوارض گمرکی و ایجاد استانداردهای واحد می تواند رشد اقتصادی را   در هر دو سوی اتلانتیک 1،5 درصد بالا ببرد. ایرادهای اتحادیه های کارگری آمریکا نیز در این مورد متعادل خواهد بود، چون آنها می دانند که مقررات حمایت از کار در آمریکا و اروپا بهم نزدیک هستند. در دورانی که خزانه ها خالی است آمریکائی ها هم چنین قراردادی را برای ایجاد رونق اقتصادی مناسب می دانند.
ولی جملاتی که اوباما در مورد منطقه آزاد تجاری بیان کرد، در آخرین دقایق به متن سخنان او اضافه شد. کاخ سفید مدت زیادی در این مورد تعلل کرد. به دو دلیل: یکی بحران یورو و یکی هم تجربه منفی همکاران برجسته اوباما که چک و چانه زدن های سفهیانه اتحادیه اروپا در باره جزئیات قرارداد مربوط به خرید و فروش گوشت مرغ را هنوز به یاد دارند.
برای اوباما که سالهای نوجوانی را در اندونزی گذرانده است، انعقاد قرارداد بازرگانی با منطقه اوقیانوس آرام خواه ناخواه مهمتر است.

اندیشه " غرب مشترک" را حفظ کنیم

سرانجام آن مشاورینی که می خواستند به اروپا (و اتحادیه های اقتصادی آمریکا که از این برنامه حمایت می کنند) علامت بدهند، موفق شدند. گرچه این سخن خیلی احساساتی بگوش می آید ولی بسیاری نیز به همکاری بازرگانی از این منظر نگاه می کنند که باید اندیشه "غرب مشترک " را نگاه داشت. " تئو زومر" ناشر پیشین هفته نامه Die Zeit آلمان که کنفرانس دانشگاه هاروارد حضور داشت گفت: "50 سال دیگر 500 میلیون اروپائی و 500 میلیون آمریکائی خواهیم داشت و جمعیت دیگر مناطق جهان به 9 میلیارد خواهد رسید".
ولی آیا اروپا این پیشنهاد را خواهد پذیرفت؟ باید تردید داشت. کشورهای جنوبی اروپا برای حفظ منافع کشاورزان خود فشار می آورند که قرارداد شامال موضوعاتی مانند وضع مقررات برای مواد خوراکی و مهندسی ژنتیک نشود.
برلین نگران این است که اگر با وجود همه این مشکلات این قرار داد به مرحله مذاکرات جدی برسد، بجای آن که استاندارد مشترکی برای بازار فروش دارو بوجود آید، آمریکا شروع به تبصره گذاری خواهد کرد و آنچه در نهایت باقی خواهد ماند فقط کاهش عوارض گمرکی خواهد بود، که هم اکنون هم ناچیز است.
سرانجام موفقیت با که خواهد بود؟ دولت اسپانیا تا گلو در آبروریزی های ناشی از دزدی و رشوه خواری فرورفته است. در ایتالیا خطر آن هست که دلقک سیاسی، "برلوسکونی"، دوباره به صحنه بازگردد، محور آلمان ـ فرانسه فلج است چون اولاند، رئیس جمهور فرانسه بجای آن که در جهت اصلاحات ( ریاضت اقتصادی) گام بردارد دست به عقب گرد زده است.
هواداران تقویت ارتباطات آمریکا و اروپا می گویند کشمکش های اروپا بر سر احراز قدرت با بی صبری آمریکائی ها سازگار نیست. آمریکا خواستار یک توافق سریع بر سر انعقاد قرار داد منطقه آزاد بازرگانی است، حتی المقدور تا قبل از سال 2014. آمریکائی ها با علاقه اشاره به این می کنند که طبق پیش بینی بسیاری از اقتصاد دان ها، آمریکا با رونق اقتصادی روبرو خواهد شد، در حالی که اروپا با خطر رکودی روبروست که سال ها به طول خواهد انجامید.
اگر اروپائی ها در مورد انعقاد قرار داد منطقه آزاد تجاری زیاد این دست و آن دست بکنند، ممکن است آمریکا مصمم تر از پیش بسوی آسیا برود.


www.spiegel.de