کنفرانس مطبوعاتی پاریس: بازداشت روزنامه‌نگاران ایرانی را محکوم می‌کنیم



اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۴ اسفند ۱٣۹۱ -  ۲۲ فوريه ۲۰۱٣


رادیو زمانه: در نشست مطبوعاتی پاریس با حضور روزنامه‌نگاران ایرانی و فرانسوی به مسئله بازداشت‌های اخیر روزنامه‌نگاران ایرانی و فشارهای دائمی بر آن‌ها پرداخته شد.

روز پنج‌شنبه، سوم اسفندماه، مرکز پذیرش رسانه‌های خارجی فرانسه، واقع در گراند پاله در خیابان شانزه لیزه پاریس، میزبان جمعی از روزنامه‌نگاران ایرانی و فرانسوی بود. در این کنفرانس مطبوعاتی، مسئله بازداشت گسترده روزنامه‌نگاران در ایران مطرح شد.

الیویه دالاژ،‌ نایب رئیس فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران (اف‌آی‌جی)، لوسی مورین،‌ مدیر پژوهش سازمان گزارشگران بدون مرز، سارا دانیل، مسئول سرویس بین‌الملل هفته‌نامه فرانسوی نوول ابزرواتور و عبدالرضا تاجیک روزنامه‌نگار ایرانی مقیم فرانسه سخنرانان این کنفرانس بودند.

الیویه دالاژ، نایب رئیس فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران (اف‌آی‌جی) پس از معرفی فدراسیون، از سرکوب روزنامه‌نگاران در ایران انتقاد کرد. وی با یادآوری تعطیلی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران در ایران به مسئولان بازداشتی انجمن و موج روزنامه‌نگارانی که به کشورهای دیگر به‌ویژه ترکیه پناه برده‌اند، اشاره کرد.

دالاژ در سخنان خود ضمن تأکید بر فشار حاکم بر روزنامه‌نگاران ایرانی، از تهدید خانواده‌های روزنامه‌نگارانی که در رسانه‌های خارج از کشور مشغول به کار هستند، خبر داد و اطلاعیه‌های اخیر وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی را محکوم کرد.

وی در پایان سخنان خود گفت: " اف‌آی‌جی از روزنامه‌نگاران ایرانی خارج از ایران حمایت کرده و به دنبال یافتن راه‌ حلی برای رفع مشکلات روزنامه‌نگاران در داخل و خارج از ایران است."

لوسی مورین، مدیر پژوهش‌ سازمان گزارشگران بدون مرز، سخنران دوم این کنفرانس بود. مورین آیت‌الله علی خامنه‌ای و محمود احمدی‌نژاد را مسئول تهدید و سرکوب روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها خواند.

مدیر پژوهش سازمان گزارشگران بدون مرز، با اعلام حضور ۵۸ روزنامه‌نگار در زندان‌های ایران گفت: "پس از گذشت ۳۴ سال از انقلاب سال ۵۷، ایران به بزرگ‌ترین زندان روزنامه‌نگاران تبدیل شده است."

وی در ادامه اعلام کرد:‌ "چندی پیش، در عرض ۴۸ ساعت، جمهوری اسلامی با حمله به دفتر روزنامه‌ها، تعداد زیادی از روزنامه‌نگاران را بازداشت کرد. این روز «یکشنبه سیاه» برای روزنامه‌نگاری بود."

مورین ضمن تأکید بر تلاش این سازمان برای دفاع از آزادی بیان، بازداشت روزنامه‌نگاران ایران را محکوم کرده و درباره وضعیت آنان گفت: "با توجه به اطلاعیه جدید وزارت اطلاعات واضح است که روزنامه‌نگاران برای اعتراف، زیر شکنجه بوده و در عین حال از ملاقات با خانواده‌هایشان محرومند و وکیل نیز ندارند."

وی در پایان صحبت‌هایش پس از اشاره به وضعیت خطرناک جسمی برخی از زندانیان مانند آرش شجاعی، اعلام کرد: "پس از سال ۲۰۰۹، تعداد زیادی از روزنامه‌نگاران تهدید و بازداشت شده‌ و احکامی بین شش ماه تا ۲۰ سال محرومیت کاری دریافت کرده‌اند."

مدیر پژوهش سازمان گزارشگران بدون مرز، ضمن یادآوری از "شجاعت" روزنامه‌نگارانی که در شرایط سرکوب و فشار حکومت جمهوری اسلامی همچنان به فعالیت کاری خود مشغولند از روزنامه‌نگارانی چون ژیلا بنی‌یعقوب، احمدی زیدآبادی و کیوان صمیمی یاد کرد.

سارا دانیل، دبیر بین‌الملل هفته‌نامه نوول ابزرواتور، سومین سخنران این کنفرانس با ابراز همدردی با روزنامه‌نگاران ایرانی،‌ از برخورد جمهوری اسلامی با آنان و خانواده‌هایشان انتقاد کرده و گفت: "جمهوری اسلامی از نشر اطلاعات آزاد جلوگیری کرده و در حال تشدید این روند است."

وی روزنامه‌نگاران بازداشتی را نزدیک به جریان اصلاح‌طلب خواند و خاطرنشان کرد: "باید از روزنامه‌نگاران ایرانی که همچنان شجاعانه مشغول به فعالیت حرفه‌ای هستند قدردانی کرد."

دانیل در پایان سخنان خود به تحلیل رابطه ایران، سوریه و حزب‌الله لبنان پرداخت و تأکید کرد: "قیام مردم در سال ۲۰۰۹ ایران، سرمنشاء بهار عرب در خاورمیانه شد."

آخرین سخنران این نشست عبدالرضا تاجیک، روزنامه‌نگار ایرانی مقیم فرانسه بود. وی ضمن ارائه شرح حالی از بازداشت ۱۷ روزنامه‌نگار در ایران گفت: "این روزنامه‌نگاران در روزنامه‌های دولتی که مجوز انتشار داشتند مشغول به فعالیت بودند. امروز برخی از برجسته‌ترین روزنامه‌نگاران در زندانند، برخی با وثیقه آزاد شده‌اند و تعدادی دیگر از فعالیت محرومند، عده‌ای نیز بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹ مجبور به مهاجرت به دیگر کشورها شده‌اند."

بنا به گفته‌های تاجیک، احضار و بازداشت تنها "مشکل" روزنامه‌نگاران نیست بلکه در مواردی دیده شده که آنان حکم "شلاق" نیز دریافت کرده‌اند.

وی از عدم اجازه دفاع به روزنامه‌نگاران توسط جمهوری اسلامی انتقاد کرده و یادآور شد: "روزنامه‌نگاران ایران همواره تحت فشار بوده‌اند. دادگاه‌ها در پی انتقاد روزنامه‌ها از وضع موجود، روزنامه‌ها را تعطیل و ناقدان را از نوشتن محروم کرده‌اند در نتیجه رشد کیفی در رسانه‌های داخل ایران محدود شده است."

تاجیک بازداشت روزنامه‌نگاران را تنها چهار ماه مانده به دور آتی انتخابات ریاست‌جمهوری نشان از "شکاف میان دولت و مردم" خواند.

وی در پایان، تجربه خود از زندان را در اختیار رسانه‌های فرانسوی قرار داد: "یکی از مهم‌ترین نکاتی که در بازجویی، بازجو تلاش می‌کند به روزنامه‌نگار تلقین کند تأثیر نوشته‌هایش در رسانه‌های بیگانه است. بازجوها با ایجاد فشار روانی سعی در متقاعد کردن روزنامه‌نگار به اعتراف تلویزیونی دارند و به او وعده کاهش مجازات می‌دهند اما هرچه روزنامه‌نگار سرسخت‌تر باشد، فشارها مضاعف خواهند شد."

در پایان نشست، روزنامه‌نگاران ایرانی و فرانسوی سئوالات خود را از سخنرانان مطرح کردند، بیشتر توجه رسانه‌های غیر ایرانی به رضا تاجیک و دلیل خارج شدنش از ایران و تجربه‌هایش در زمینه بازداشت و زندان بود.

هوشنگ اسدی، روزنامه‌نگار ایرانی مقیم فرانسه و از دست‌اندرکاران سایت روزآنلاین، به‌عنوان آخرین پرسشگر خطاب به خبرنگاران حاضر در کنفرانس اعلام کرد: "آن‌چه به‌عنوان علت بازداشت روزنامه‌نگاران و ارتباطشان با ما عنوان شده دروغ محض است، این داستان ۳۳ ساله جمهوری اسلامی است."

وی در ادامه سخنانش تأکید کرد: "با توجه به آن‌که من ۴۵ سال در صحنه مطبوعات ایران حضور داشته‌ و در رژیم شاه زندان بودم، معتقدم نمی‌توان این دو دوره را با یکدیگر مقایسه کرد. در رژیم شاه، سانسور و فشار بود اما سرکوب و دستگیری به هیچ‌وجه به این شکل دیده نمی‌شد."

در این جلسه افرادی چون علی مزروعی، تقی رحمانی، نوشابه امیری، هوشنگ اسدی، علی‌اکبر موسوی خوئینی، رضا معینی، مرتضی کاظمیان، بهمن امینی، پروین بختیارنژاد و سراج میردامادی حضور داشتند.