بمب اتمی ایران در چه حال است؟ تفسیر کانال پنج رادیو آلمان



اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۹ اسفند ۱٣۹۱ -  ۲۷ فوريه ۲۰۱٣


آیا ایران امکانِ ساختنِ بمبِ اتمی را دارد؟
ایران توانائیِ فنیِ غنی سازیِ اورانیوم را دارد. بدین ترتیب امکانِ کُلیِ ساختِ ماده اولیه بمبِ اتمی را دارست. نظیرِ ژاپن و آرژانتین و برزیل. ولی علیرغم این، "جیمز کلاپر"، رئیسِ سازمان های امنیتیِ آمریکا، در ماهِ مارسِ سالِ گذشته در مجلسِ آمریکا اعلام کرد: "ایران در حالِ حاضر برنامه تسلیحاتِ اتمی ندارد. ایران هنوز تصمیم نگرفته است که بمبِ اتمی بسازد".   
اما ایران تا کنون ۲٨۰ کیلو اورانیومِ ۲۰ درصد غنی شده تولید کرده است. و این خیلی خطرناک است. چون اگر این مواد را تا ۹۰ درصد غنی کند، آنگاه ماده اولیه بمبِ اتمی را در اختیار خواهد داشت. از طرفِ دیگر، از این ۲٨۰ کیلو، ۱۱۰ کیلو را صرفِ "رآکتورِ" تحقیقاتیِ غیرِ نظامی کرده است. کشوری که در صددِ ساختِ بمبِ اتمی باشد، هرگز چنین کاری نمی کند.

غرب چه پیشنهاداتی به ایران میکند؟
همه دولتهای غربی هم اطلاعاتِ بالا را دارند. اگر این ترس وجود می داشت که ایران بزودی به مقدار کافی موادِ ۲۰ درصد غنی شده تولید خواهد کرد، بطورِ جدی با او به مذاکره می نشستند و پیشنهاد هائی می دادند. اما در حالِ حاضر بجای پیشنهاد های درست و حسابی، "خرده نانی جلویش می اندازند". مثلاً می گویند: "اگر تأسیساتِ اتمیِ خود را مُهر و موم کنید، می توانید قطعاتِ یدکیِ هواپیما بخرید؛ یا می توانید معاملاتِ نفتی تان را از سر بگیرید و بجای پول، طلا دریافت کنید".
کسی که واقعاً از بمبِ اتمیِ ایران می ترسد، باید پیشنهاد های جدی و بهتری ارائه کند. برای نمونه: از سر گیریِ معاملاتِ نفتی با غرب و برداشتنِ تحریم های بانکی. و در ازای این امتیازات از ایران بخواهد تا غنی سازی را به همین ۲۰ درصد محدود کند. و چون غرب چنین پیشنهاداتی نمی دهد، تنها می توان نتیجه گرفت که ترس از بمبِ اتمیِ ایران آنقدرها هم زیاد نیست.

آیا امیدی برای یافتنِ یک راهِ حل هست؟
حال در این حین و بین، محافلی هم هستند که اساساً علاقه ای به برقراریِ تفاهم با ایران ندارند. برای نمونه آمریکا، در سالِ گذشته، و تنها با عربستانِ سعودی، قراداد های تسلیحاتی به حجمِ ۶۰ میلیارد دلار بسته است. چنانچه تفاهمی با ایران برقرار بشود و "خطرِ ایران" رفع بشود، چنین معاملاتی به خطر می افتند.
"باراک اوباما"، دارنده جایزه صلحِ نوبل، تا کنون به جنگ با این محافلِ "مخالفِ تفاهم با ایران" نرفته است. ولی بدونِ چنین درگیری ئی در مملکتِ خود (آمریکا)، تفاهم با ایران بر سرِ مسئله اتمی ممکن نخواهد بود.
با این همه، مادامی که مذاکرات در جریانند، امیدی هم برای برقراریِ تفاهم وجود دارد. بنابراین بهترین آرزو فعلاً اینست که گفتگوهای "آلماتی" به ادامه‍ی مذاکرات بینجامد.

* تفسیرِ سیاسیِ آقای (Jerry Sommer ) در کانالِ (WDR ۵ ) آلمان، ۲۶.۲.۲۰۱٣، تحتِ عنوانِ (Angst vor Verständigung) -  ترجمه: خسرو ثابت قدم