در اعتراض به فروش گور فرزندان دردانه ی تاریخ
بترس!
همراه با صدای شاعر


ژیلا مساعد


• سر گرسنه بر بالش بی تاب می شود
سر گرسنه رویا ندارد
سر گرسنه نگاه ندارد
هاله ی دست ساز دور سرت را نمی بیند
سر گرسنه بالش را سوراخ می کند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۶ اسفند ۱٣۹۱ -  ۶ مارس ۲۰۱٣


 
 دانه


حبه


خوشه


ریزش آب


جنبش خاک


گردش باد


حلقه ها ی کهن حیات





مرگ سکینه


                زیرپله ی هشتم عرفان


                پشت پنجره ی بسته ی زهد


                زهد دروغگو


                زهد بی آبرو


                زهد بی اجر زینب ها


                حیای بی معنای فاطمه ها


                در مقابل بیشرمی شما


               


               چکه


               چکه


               چکه می کند خون


             از سقفی که بنا بود


             پناهگاه باشد


             زنان بی شرمگاه


             در پیشخوان وقیح تقوای دروغین


             حراج جسم در مقابل تخت تزویر


            


             قدرت در دست آلوده ی توست


             پسر کوجک عمامه به سر


               


             قربانی می دهند


             قربانی می کنند


             با چشمان تراخمی کنار شانه ی راستت ایستاده





          نشانه می کنند


          جان می گیرند


          کور می کنند


         


         سر گرسنه بر بالش بی تاب می شود


         سر گرسنه رویا ندارد


         سر گرسنه نگاه ندارد


         هاله ی دست ساز دور سر ت را نمی بیند


         سر گرسنه بالش را سوراخ می کند


      


         بترس


         بترس از سر گرسنه


         از صبحی که همه ی سر های بی خواب


         همه ی معده های خالی


         همه ی پغض های نترکیده


         در اتاق تو بیدار شوند


         و بگردند بدنبال حرف حق


          و تو را بیابند که بر ابریشم ساخت چین


         خواب بهشت می بینی


         و تن سکینه و زینپ ها را


         از تو پس بگیرند


         


         پترس از آن روز


       که دروغ علت خشکسالی شود


       خلافت بر گودالی سیاه


       خلافت بر خلای خود ساخته


       خلافت بر جمجمه های پر شده از ایمان کور


    فقط وجدانی مرده می خواهد


      و زبانی که چون فرفره بچرخد


    با باد نفس


    در دهانی که بزاق سبز ترشح می کند


    می فریبد


    می فریبد


    در زندان ساخت تو


    سلول تو از همه کوچکتر است


    نمی بینی که زور و زر زهد فاسد


چه می کند؟


سکینه آرامش درون بر پله ی عرفان بود


از گور سکینه ها می ترسی


از گور زنانی که در اوج قداست خویش


لباس بی حیای عفت را


بسوی تو پرت کردند


تا تو حجاب را بی آبرو کنی





گور می فروشی


گور نازنینان را


به گور خران مفتخورت


که همیشه لای دندان هایشان خونیست


و هنگام دعا آروغ عرق می زنند





جسد خوابیده در عدم


چه قدرتی دارد که بر آن چوب حراج زده ای؟





اجساد ایستاده را ببین


لشگر کور


که به جنگ زندگان آمده اند




از زنده ها بترس


که چشمانشان خوب می بیند


و منتظر فرصت


زیر پنجره ی وقت

                                                    برای بردنت آماده میشوند



سروده ی بالا را با صدای شاعر بشنوید:
www.youtube.com