گزارش شرکت ایرانیان در راهپیمایی روز جهانی زن پاریس



اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۰ اسفند ۱٣۹۱ -  ۱۰ مارس ۲۰۱٣



امسال، زنان و مردان آزاده در پاریس با شعار «همیشه در خیابان با خواست برابری»، بزرگداشت روز جهانی زن را برگزار کردند.

انجمن گفتگو و دمکراسی، جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران و کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی، از ایرانیان آزاده ساکن پاریس و حومه دعوت کردند تا برای همراهی با خواست های برگزارکنندگان این راهپیمایی در آن شرکت کنند. در همان حال این فرصت خوبی بود برای اعتراض به نقض پیوسته حقوق پایه ای زنان در ایران و افشای سیاست های ضد زن جمهوری اسلامی. نظامی که اساس آن بر تبعیض آشکار جنسیتی بنا شده است.

راهپیایی که بیش از دو ساعت طول کشید از میدان استالینگراد شروع شد و پس از گذشتن از خیابان های بسیاری در میدان باستیل به پایان رسید. در جلو صفِ ایرانیان بر روی باندرول بزرگی، به زبان فرانسه نوشته شده بود «برابری زن و مرد درایران»، خواستی که همه مبارزان زن و مرد ایرانی ازادیخواه برای آن مبارزه می کنند.

پوستر بزرگ حرکت سراسری شبکه «همبستگی برای حقوق بشر در ایران» نیز در پیشاپیش صف حمل می شد. بر روی پوستر، شعار «همگام، در مقابله با خشونت و تبعیض علیه زنان» که ده ها نهاد شبکه همبستگی برنامه های خود را حول آن سازمان داده بودند به چشم می خورد. در پوستر بزرگ دیگری خواسته شده بودکه حکم ناعادلانه زندان برای منصوره بهکیش لغو شود. راهپیمایان عکس های زندانیان سیاسی – عقیدتی زن را نیز حمل می کردند.

در حقیقت، حضور ما در کنار نیروهای پیشرو جامعه فرانسه، برای درخواست برابری حقوقی کامل بین زنان و مردان و رفع خشونت علیه زنان در این جامعه، وظیفه انسانی مان بود. افشای تبعیض و اعتراض به سرکوب در جامعه ایران نیز، کمترین وظیفه ای بود که می توانستیم در روز جهانی زن، برای همبستگی با زنان میهنان مان که در زندانی به گستردگی ایران اسیرند و در پشتیبانی از مبارزه آنها برای برابری حقوقی، انجام دهیم.

در طول راهپیمایی، سرودهای انقلابی ایرانی پخش شد و متن زیر هم به فرانسه در بین راهپیمایان و کسانی که در پیاده روها ناظر راهپیمایی بودند توزیع شد.


من زنم در ایران
من در مرکز همه‍ی ترس های حکومت اسلامی نشسته ام.

قانون مجازات اسلامی مرا از سن نُه سالگی بالغ می داند (پسر ها از شانزده سالگی بالغ می شوند). این قانون مقرر می دارد که ارزش جان من نصف ارزش جان یک مرد است، پدرم همه حقی بر من دارد و اگر پیش آید که مرا به قتل رساند مجازاتی تهدیدش نمی کند. بنا بر قانون مدنی اسلامی، من نصف برادرم ارث می برم و در برابر دادگاه، شهادتم نصف شهادت یک مرد ارزش دارد.

من زنم در ایران

مجبورم حجاب بر سر کنم و اگر گشت ارشاد بدحجابم بداند مرا به مجازاتی بین یک هفته تا دو ماه زندان محکوم میکند.

ما زنیم در ایران

ما بیش از شصت در صد دانشجویان کشور را تشکیل می دهیم. با این وجود درب ۶۳ دانشگاه و مرکز آموزش عالی را به رویمان بسته اند و از نام نویسی در ۷۷ رشته از جمله ریاضیات و معادن محرومیم.

ما زنیم در ایران

از انقلاب اسلامی تا کنون، ما زنده ترین و فعال ترین بخش جامعه‍ی مدنی را تشکیل می دهیم. ما در زندان ها پُرشماریم. چرا که مقاله نوشته ایم، از آزادی دفاع کرده ایم و یا حقوق زنان را طلب نموده ایم.

ما زنیم در ایران

ما با موهای سرکشمان که از روسری بیرون زده، با قلب های عصیانگرمان، با مقاومت و زیرکی مان حکومت اسلامی را به تنگ آورده ایم. ما تلاش های دولت برای قانونی کردن چند همسری و اجباری کردن مجوز پدر برای خروج دختران مجرد زیر چهل سال از کشور را، خنثی کرده ایم.

ما در مرکز ترس های حکومت اسلامی جای داریم!

انجمن گفتگو و دمکراسی - جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران - کمیته مستقل ضدسرکوب شهروندان ایرانی


www.youtube.com