از : امین
عنوان : جای نگرانی نیست
مشخصه ی امروزه ی آنچه که خود را چپ ایرانی می داند این است که در مخالفت با جمهوری اسلامی با پیروان رادیکال ترین راست مدرن یعنی نیوکانهای اونجلیست و یهودیان صهیونیست رقابت می کند. از آنجایی که در این رقابت, این چپ با ابعاد بسیار کوچک خود از کوچکترین شانسی برخوردار نیست,ناگزیر در عظمت راست جهان حل می شود. مثل دکانی که در رقابت با سوپر مارکتی عاقبت در قرفه ای از آن گم می شود. شما نگران چپ نباش, نگران زحمتکشان ایرانی باش, که دیگر حتی از پیوندی عاطفی با نخبگان/ روشنفکران خود محرومند. آنچه چپ را در آمریکای لاتین بر جسته می کند پیوند چپها با فقیران است و نه مثلن کینه ی بیمار گونه با مذهب.و بعد, مهم این نیست که چاوز که بود یا نبود , حقیقت این است که او پدیده ای به معنای راستین پدیده بود. او احساس خوش نزدیکی و همنشینی با قدرت را, خصلت جهان شمول انسان همیشه شیفتهی قدرت را, در دل سوختهی انبوهی از قربانیان قدرت پدیدار ساخته بود, انبوهی از فقیرانی که او را ,انسانی به شدت قدرتمند را, خویش خود می دانستند. شما نگران مباش. کینه ی به چاوز در روشنفکر ایرانی بیش از آنچه پایه در ایدولوژی داشته باشد, به گمان این جانب ریشه در روانشناسی آنها دارد. شما نگران مباش. جهان به پیش می رود. و چاوز پدیده بود, چون آذرخشی در شب تار ما درخشید و....... رفت.
۵۲۵۲۹ - تاریخ انتشار : ۲۵ اسفند ۱٣۹۱
|