در دفاع از همبستگی ملی!
سرانجام کسانی که توافق در مورد آینده ایران را نفی می کنند، دست بردن به سلاح است



اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲٨ اسفند ۱٣۹۱ -  ۱٨ مارس ۲۰۱٣


هشدار اخبار روز در مورد تلاش هایی که برای ایجاد تفرقه و رودرو قرار دادن مردم ایران صورت می گیرد، با واکنش از سوی تعدادی از روشنفکران ملیت های ساکن ایران مواجه شد. بیشتر این واکنش ها متاسفانه دفاع بی قید و شرط از هر گونه سیاست های افراطی بود که به نام دفاع از حقوق ملی در ایران انجام می گیرد. در این جا می خواهیم جمع بندی خود از یادداشت سیاسی اخبار روز و واکنش ها نسبت به آن را ارایه دهیم:

۱. اخبار روز وجود «ستم ملی» در ایران را به رسمیت می شناسد. اخبار روز خود را متعهد می داند که علیه این ستم به مثابه شکل شرم آوری از تبعیض در دوران ما و در کشور ما، مبارزه کند. هشدار ما متوجه ی نفی و انکار این ستم و تبعیض نیست، سیاست های حکومت جمهوری اسلامی و پیش از آن حکومت پهلوی متاسفانه این تبعیض را به زخمی چرکین در کشور ما تبدیل کرده است. در این ستم نه تنها حکومت ها که جریان شوینیست و عظمت طلب ایرانی – که الزاما به زبان فارسی هم صحبت نمی کند – سهیم است. آن ها با نفی هر گونه ستم و تبعیضی از جمله نسبت به یکی از مهم ترین خواست های مردمان پیرامونی یعنی آموزش به زبان مادری، و همچنین مشارکت در اداره ی امور، و نفی سایر خواست ها و مطالبات آن ها، و تهدید مداوم ملت های ساکن کشور با توپ و تانک جمهوری اسلامی، نفت بر آتشی می ریزند که می تواند بنیان ایران را بر باد دهد. ما احزاب سیاسی و روشنفکران کشور را با هر زبان و ملیت، مسئول می دانیم با این ایده های مسموم و تهدیدها مبارزه کنند.

۲. آن چه را ما ناشایست می شماریم، گرایشات افراطی قوم پرستانه و شووینیستی در کشور است. به این موضوع باور نداریم که افکار ناسیونالیستی افراطی و شوینیستی منحصر به جامعه ی فارس زبان است و در میان روشنفکران و مردم زیر ستم ملی وجود ندارد. افکار شوینیستی و قوم گرایانه نه متوجه ی ملت خاصی است و نه ملت هایی هستند که در برابر آن واکسینه شده باشند. ملت پاک و ملت ناپاک وجود واقعی و خارجی ندارد.
ما طرفداران رفع ستم ملی در ایران را به دست کشیدن از خواست های خود دعوت نمی کنیم، به مرزبندی با افکار قوم پرستانه و ملت گرایی افراطی دعوت می کنیم. این افکار به هر زبانی و تحت هر پوششی مطرح شوند ضددموکراتیک و ضدانسانی هستند. ما بر این باوریم که مرزبندی با افکار نژادپرستانه و افراطی راه مشترک مردم ایران را برای پایان دادن به ستم ملی هموارتر می کند.

٣. مبارزه ی برای رفع ستم ملی در ایران، به مانند هر مبارزه ی دیگری در کشور ما، مورد سوءاستفاده قدرت های بزرگ و همسایگان ایران قرار دارد. ماموران نفوذی در جهت اهداف دولت های منطقه و فرامنطقه، پرچم ملی گرایی و یا ضدملی گرایی را بلند کرده اند. عوامل حکومت اسلامی ایران در تیزکردن آتش تفرقه ی بین مردم نقش موثر خود را بازی می کنند.
اخبار روز خواهان آن است که فعالین سیاسی و روشنفکران کشور به این موضوع با حساسیت برخورد کنند و مانع نفوذ عوامل بیگانه و ماموران جمهوری اسلامی در صفوف جنبش های خود شوند.
باید بین خواست ملت ها و مطامع دولت ها مرز روشنی کشیده شود. درباره ی اینده ایران باید مردم ایران تصمیم بگیرند، آن ها باید بگویند که می خواهند آینده کشورشان به چه صورتی باشد.

۴. تنگ نظری و اعمال فشار برای آن که دیگران وادار به دست شستن از اعتقادات خود شوند، بهتر است کنار گذاشته شود. هیچ لزومی ندارد که اخبار روز، افکار و اندیشه های خود را مطابق نظرات روشنفکران وابسته به این یا آن ملت و زبان، سازد و جزء به جز مثل آن ها فکر کند و نتیجه بگیرد. هیچ لزومی ندارد که هر کس تعاریف دیگران را نپذیرفت به مخالفت با برابری حقوق ملیت ها و حقوق مساوی آن ها محکوم شود. خوب است به این جریانات فشار پایان دهیم و تنوع نظر در «مساله ی ملی» را بپذیریم.
میزان کارنامه ی عملی است که هر فرد و جریان و حزب و رسانه در دفاع از دموکراسی و حقوق ملی نشان می دهد.

۵. ما این ادعا را نمی پذیریم که «فارس ها» با «ملیت های ساکن ایران» در مبارزه ی آن ها برای رفع ستم و تبعیض ملی اشتراک منافع ندارند یا حامی آن ها نیستند و هر کس کرد و عرب و ترک است، الزاما حامی این مبارزه است. آن ها که می گویند فارس ها متحد «ملیت» ها در مبارزه علیه تبعیض ملی نیستند، باید بگویند مردان متحد زنان در مبارزه برای حقوق برابر نیستند، باید بگویند دانشجویان متحد کارگران برای عدالت و زندگی بهتر نیستند. آن ها منادیان تفرقه هستند، نه اتحاد.
تلاش برای حذف کردن «فارس ها» از مبارزه علیه تبعیض ملی، و تقسیم این مبارزه به فارس و غیرفارس یک برداشت اشتباه و خطرناک است و از آن جا ناشی می شود که برای «ملت» ها خصوصیات مشترک و جمعی را ترسیم می کند و تفاوت های داخل ملت را به رسمیت نمی شناسد. این هسته ی اصلی نژادپرستی است.
آموزش به زبان مادری به عنوان یکی از برجسته ترین خواست های ملی، مورد حمایت بخش بزرگی از جامعه ی فارس زبان ایران است، عده ای هم سخت مخالف آن هستند. دموکرات ها و چپ های جامعه ی فارس زبان در این مبارزه و رفع سایر اشکال تبعیض منفعت دارند، زیرا بنیان ظلم بر انسان را تضعیف می کند و کشور را به دموکراسی و انسانیت نزدیک تر می کند. انسان های آزادی خواه خواهان ریشه کن کردن ظلم هستند، در هر جا و در هر پوشش.
در جریان زلزله اخیر آذربایجان، مردم از همه جای ایران به یاری هموطنان آذربایجانی خود شتافتند و این آگاهانه و یک واکنش در برابر فشارهایی بود که امروز به آذربایجان وارد می آید، آن ها که در هر فرصت می خواهند فارس ها را از این مبارزه – که بخشی از مبارزه ی ضد تبعیض است، اخراج کنند، کسانی هستند که اگر هم نگویند اما تصور می کنند، فارس ها در تبعیض بر دیگر ملیت ها در ایران منفعت دارند. آن ها کسانی هستند که مردم را بر اساس زبانشان قضاوت می کنند. این قضاوت نژادپرستانه است.

۶. جدا کردن مساله ی ملی از دموکراسی و مبارزه ی ضدتبعیض و عدالت خواهانه عمل ارتجاعی است. در ده ها مساله ی دیگر از جمله در مبارزه با استبداد، در برقراری دموکراسی در کشور، در تامین نان شب برای کارگران فارس و ترک و عرب و کرد، در دفاع از صلح، مردم ایران از هر زبان و از هر ملیت، منافع مشترک دارند، در کنار هم هستند، با هم مبارزه می کنند. هیچ کس نمی تواند ادعا کند که برای کارگران و زحمتکشان و توده ی مردم ایران که زیر فشارهای این حکومت در حال خرد شدن هستند، کدام یک از این خواست ها و مطالبات مهم تر و ارحج تر است. ایجاد مداوم فاصله بین فارس و غیرفارس سم کشنده ای است که عده ای در حال تزریق آن به جامعه ی ما هستند. آن ها می خواهند بگویند منافع و علائق مشترک در این کشور بین مردم وجود ندارد، و یا بسیار ضعیف است. بیشترین سود این سیاست به جیب حکومت اسلامی ایران می رود و ضربه ی اصلی آن متوجه کارگر و زحمتکشی می شود که به هر زبانی صحبت کند، امروز سفره اش خالی است. این «فارس ستیزان» آیا غم سفره خالی کارگران را هم دارند؟

۷. اخبار روز هیچ مناقشه ی ایدئولوژیکی با هیچ کس ندارد. ما معتقدیم که مبارزه برای رفع ستم ملی از یک ایدئولوژی، ایده و یا سیاست خاصی پیروی نمی کند. تئوری شناخته شده ای که همه ملزم به تبعیت از آن باشند، وجود ندارد. ما تلاش عده ای از روشنفکران – چه فارس و چه غیر فارس – برای این که دیگران را متقاعد کنند همه کس باید در باره ی مسائل ملی، ملت – دولت و غیره مثل آن ها فکر و نتیجه گیری کند را رد می کنیم. ان ها که می گویند هر کس به «ملت ایران» به عنوان یک پدیده ی تاریخی باور دارد، پس مدافع ستم ملی است و موافق حقوق ملیت ها در ایران نیست، کسانی هستند که می خواهند مرزهای مبارزه را محدود کرده و این مبارزه را به مبارزه فارس و غیرفارس تبدیل کنند. مبارزه علیه تبعیض و ستم ملی آن وقت موفق تر است که تعداد بیشتری از مردمان به آن بپیوندند.

٨. مرکزی ترین موضوع در «مساله ملی» از نظر ما، تکیه بر توافق است. توافق اگر نباشد تفنگ و جنگ حرف خواهد زد. غیرمنتظره نیست که افراطیون در هر طرف، به این توافق بر سر آینده ی ایران بی اعتنا و با آن مخالف هستند. عده ای حتی بحث کردن در باره ی «تمامیت ارضی» را ممنوع می دانند و عده ای دیگر از این که گفته شود سرنوشت آینده ی ایران باید با توافق همه ی اجزای آن و در یک وضعیت دموکراتیک تعیین شود برافروخته می شوند. منطق هر دو دسته ی مذکور در نهایت توسل به سلاح است. توسل به جنگ داخلی است. چرا به دروغ گفته می شود که ساکنین یک گشور نمی توانند به طور دموکراتیک و انسانی در مورد آینده ی کشور خود تصمیم بگیرند؟ راه حل اگر این نباشد، چه خواهد بود؟

۹. اخبار روز با ستم ملی مخالف است و همزمان نسبت به افکاری هشدار می دهد که سرنوشت تبعیض ملی در کشور ما را می خواهند به سلاح و قدرت های بیگانه و توپ و تانک جمهوری اسلامی بسپارند. به نظر ما در کنار افکار و اعتقادات، راه حل ها از اهمیت بسیار زیادی برخوردارند. پیشنهاد ما توافق و رسیدن به راه حل های مشترک است.
اخبار روز از احزاب شناخته شده ی ملی –قومی کشور از جمله حزب دموکرات کردستان ایران، کومه له، پژاک، سازمان های محلی و مدنی موافق حقوق ملی که در مناطق ملی فعالیت می کنند، انتظار دارد به سکوت نسبت به رشد گرایشات افراطی پایان دهند.