اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۹ اسفند ۱٣۹۱ -  ۱۹ مارس ۲۰۱٣

اعتراض جمعی در محل کار بهمراه تجمع جلوی ادارات برای ایجاد تشکل مستقل ضرورت ایجاد جنبش کارگری است
سال نو مبارک و امید اینکه اعتراضات پراکنده به تشکلات مستقل تبدیل گردد

همچنانچه انتظار می رفت ، حداقل حقوق توسط دولت و سرمایه داران با وجود اقرار همه مسولین مبنی بر تورم افسار گسیخته تنها اندکی افزوده گردید تا به کارگران ثابت شود که درمان درد استثمار آنها تنها در دستان خودشان است . حتی ٣٠،٠٠٠ امضای کارگران به پاسخ مثبتی منجر نگردید تا روشن شود که چگونه دولت اجازه افزایش سرسام آور به سرمایه داران تولیدی و وارد کننده و دلال را داده ، اما اجازه نمیدهد تا زندگی کارگران از سطح فقر بالاتر رود . تراژدی زمانی آشکار می گردد که مسولین خانه کارگر و حزب اسلامی که در دولت اصلاحات تعیین کننده حداقل حقوق بودند و آنرا همواره در سطح پایین نگاه میداشتند ، امروز دایه مهربانتر از مادر شده و به همپالکیهای دولتیشان اعتراض می کنند . آیا اگر اعتراضات پراکنده کارگران متمرکز شود ، اگر تجمع کارگران هها و صدها واحد را شامل گردد و اگر کارگران دارای دهها و صدها تشکل مستقل گردند ، بازهم دولت و مسولان حکومتی می توانند خواسته های کارگران را نشنیده و نادیده بگیرند ؟
حمله نیروهای امنیتی به کارگران آگاه و فعالین کارگری نشان دهنده ترس آنها از گسترش اعتراضات کارگران است و همین موضوع باید به این فعالین ثابت کند که راهشان درست است . آنچه اهمیت دارد وحدت تشکلات مستقل محدودی است که جداگانه زیر فشار شدید نیروهای امنیتی همچنان تلاش دارند تا به گسترش اعتراضات کمک نمایند . تنها راه مقابله با نیروهای امنیتی اینستکه کارگران آگاه و فعالین هماهنگی برای حضور بیشتر کارگران را در صف مقدم جلوی ادارات دولتی ، مجلس و دیگر مکانهای عمومی انجام دهند . برای نیروهای امنیتی بسیار راحت است که با گرفتن فعالین که شناسایی شده اند ، جلوی گسترش اعتراضات کارگران را بگیرند . بنابراین باید که بیانیه هایی در همه مراکز کارگری منتشر گشته و ضمن توجیه به نتیجه نرسیدن اعتراضات توسط مسولین ، آنها را برای تجمعات مشترک دعوت کنند .
اعتراضات کارگران در سال ٩٢ حتما گسترده تر می گردد ، چراکه مسولین هیچگاه از هزینه کردن برای پروژه هسته ای ، فساد بی پایان ، بحران سازی و سود سرشار دلالی خود نمی گذرند و همواره آماده اند تا از حقوق ناچیز کارگران و دیگر اقشار بدزدند . بنابراین تاکید می گردد که وحدت گروههای مستقل با همه کارگران آگاه و فعالین کارگری نیاز مبرم است تا به ایجاد تشکلهای مستقل افزوده گردد . خوشبختانه منصور اسانلو هم وابستگی خودرا به گروههای اصلاح طلب رد کرده و امید است که باهمه اختلافاتی که بین وی و سایر اعضای هیات مدیره سندیکای واحد پیش آمده بخاطر کارگران کشور ، در یک جهت و آرمانی باشد که بهمان دلیل حرکت خودرا آغاز کردند . امید است که نیروهای چپی که که صفحات سایتها را به انتقاد از اسانلو و انحراف سندیکا پر کرده بودند ، حتی اگر شرمنده نیستند ، بهمراه دیگر نیروهای چپ که در جهت ایجاد تشکلات مستقل کارگری حرکت می کنند ، گام بردارند .
پیش بسوی گسترده کردن اعتراضات ، تجمعات و ایجاد تشکلات مستقل کارگری

گروه پژوهش کارگری
پایان اسفند ١٣٩١