• در دنیای نابرابری و قدرت جوئی آیا کمینه ای از برابری امکان پذیر است؟ آیا می توان در میدان قدرت گروه های بزرگ مالی محدوده ای نیز برای همیاری، مساعدت و برابری تصوّر کرد؟ شاید ممکن باشد. مارینالدا در اسپانیا نمونه ای از آن است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۵ فروردين ۱٣۹۲ -  ۲۵ مارس ۲۰۱٣

مارینالدا دهی است در استان سوی Seville از اسپانیا. استان سوی، بخش خود گردان (خود مختار) آندلس است.


ویژگی سیاسی
از زمان پایان گرفتن دوران دیکتاتوری فرانکو تا به امروز، مارینالدا با شیوهء دموکراسی مستقیم اداره میشود. تمامی جنبه های زندگی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ده بصورت جمعی مورد بحث قرار گرفته و توسط شهروندان به اجرا در میایند.
خوآن ماریو سانچز گوردیو، شهردار مارینالدا، یک کنشگر چپ و ضدّ سرمایه داریست که از سی سال پیش تاکنون مرتبآ به عنوان شهردار برگزیده شده است .
در مارینالدا پلیس وجود ندارد.
تمام مشکلات مربوط به ساکنان (مسکن، کار، تجهیزات شهری، مالیات و غیرو) در مجمع عمومی به رای گذارده و به توافق عمومی منوط میشوند. مجمع عمومی در سال حدود صد جلسه دارد.

اقتصاد
اقتصاد ناحیه عمدتا بر بخش کشاورزی تکیه دارد. اشتراک زمین، وجود یک تعاونی کشاورزی و یک کارخانه از امتیازات این ناحیه هستند.
تعاونی صاحب یک کارخانهء کنسرو سازی، یک واحد روغن گیری، مزرعه های سرپوشیده، تجهیزات دام پروری و همچنین یک فروشگاه است. محصول عمدهء کشاورزی، لوبیا ، نوعی کنگر، فلفل و روغن زیتون است. سود حاصل شده از تولیدات بین ساکنین تقسیم نشده و برای ایجاد شغل و خدمات عمومی و تجهیرات شهرداری (استخر، زمین ورزشی و غیرو) سرمای گذاری میشوند. هرکس میتواند بطور رایگان یا به بهائی اندک از این تجهیزات استفاده کند. حقّ اشتراک سه ماههء استخر سه یورو است.
تحت فشار زنان و مردان ده، از طریق درخواستها و سپس با اشغال (زمینها، فرودگاه و ایستگاه قطار ....) ملّاکین بزرگ (به ویژه دوشس آلب دوست خوآن کارلوس پادشاه اسپانیا) و دولت پذیرفتند که دولت زمینهای دوشس را بخرد و به شهرداری واگذارد. این زمینها توسط شهرداری بین همه تقسیم شد.
حقوق برای همه ۴۷ یورو در روز است. این حقوق در برابر شش ساعت و نیم کار روزانه در مزرعه یا هشت ساعت کار در کارخانه پرداخت میگردد.
هزینهء زندگی در مارینالدا نازل است. مثلا اجارهء ماهانهء مسکن پانزده یورو است. برای تحصیل و ناهار خوردن در مدرسه شهریهء پرداختی دوازده یورو میباشد.

مسکن
مبلغ کلّ اجارهء ماهانه برای مسکن ١٥̸٥٢ یورو میباشد.
شهرداری به رایگان، زمین و مصالح و معمار در اختیار دختر یا پسر جوان خانواده که بخواهند زندگی مستقلی تشکیل دهند میگذارد. شرط آنست که اینان در ساختن خانه شرکت کنند.
کارگرانی که سنگ بنا و اساس ساختمان را میگذارند حرفه ای بوده و با شهرداری قرارداد دارند. آنها برای بهتر کردن کار و راهنمائی ساکنان خانه که در ساختمان آن شرکت کرده اند حضور دارند.
همسایه ها و ساکنین محل نیز در این کار بصورت جمعی شرکت میکنند.

مخالفان سیاسی
به عقیدهء برخی ساکنان از جمله هیپولیتو آیرس، عضو شورای شهر فضای سیاسی خفقان آوراست. شهردار مخالفان خود را تبعید میکند. منتقدان آماری را که شهردار در بارهء اقتصاد ده ارائه میدهد غلو آمیز میدانند. به نظر آنها اقتصاد ده در جا میزند.
ساکنان برای برقراری این نظام شهرداری، نظامی که در آن از بیکاران و مقاطعه کاران (بساز و بفروشها) خبری نیست گاه به سختی تلاش و مبارزه کرده اند.
به سبب خلع مالکیّت از مالکان (سرمایه دار یا آریستو کرات) ساکنین مارینالدا مورد تهدید و ارعاب بوده و بارها به دادگاه خوانده شده اند. خود شهردار نیز دو بار مورد سوء قصد واقع شده امّا جان سالم بدر برده است.
مساحت ده بیست و پنج کیلومتر مربع و تعداد ساکنان در سال ٢٠٠۷ بالغ بر دوهزارو ششصدو هفتاد نفر بوده است.
                                                                                             

Juan Manuel Sanchez Gordillo

خوآن مانوئل سانچز گوردیو در پنجم فوریهء ١٩٥٢ در مارینا لدا زاده شده است. او اهل سیاست، رهبر کارگران و معلّم تاریخ است.
از سال هفتاد و دو میلادی تا کنون شهردار مارینالدا بوده و همچنین در سال ٢٠٠٨ به عنوان نمایندهء اتّحاد چپ در پارلمان آندلس انتخاب شد. او رهبر حزب CUT-BAI از احزاب جبههء اتّحاد چپ اسپانیا و اتحادیهء کارگران کشاورزی آندلس میباشد.
سانچز گوردیو سابقهء بلندی از شرکت در مبارزات برای منافع طبقات زحمتکش و مردم اسپانیا دارد. او به تبدیل مارینالدا از دهکده ای فقیر به آنچه که امروز خود او (و همچنین روزنامهء گاردین) آرمانشهر کمونیستی اش میخواند یاری رساند.
مارینالدا جائیکه که در آن به وام مسکن نیازی نیست. زمین متعلّق به همه است و بیکاری وجود ندارد. و این در شرائطی است که درصد بیکاری در کلّ اسپانیا بیست وشش و در آندلس سی وپنج است.
در نیمهء اوت ٢٠١٢ سانچز گوردیو با نقشی که در عملیّات یورش به سوپر مارکتها داشت توّجه وسائل ارتباط جمعی اسپانیا و جهان را به خود جلب کرد. موادّ ربوده شده، برنج ، شکر ، آرد و شیر بین فقرا و نیازمندان توزیع میشد. سانچز خود در اینکار شرکت نداشت ولی اعضای سندیکائی که او رئیسش بود عملیّات را هدایت میکردند. عدهّ ای از این افراد دستگیر و سپس آزادشدند. سانچز گوردیو به دلیل مصونیّت پارلمانی دستگیر نگردید ولی گفت که از حذف این مصونیّت خوشحال خواهد شد چرا که حاضر است برای هدفش به زندان برود تا پیامش به گوش افراد بیشتری برسد. نشریات انگلیسی زبان گزارش میدهند که سانچز گوردیو در اسپانیا یک قهرمان و یک شخصیِت ملّی به چشم میاید. این نشریات اورا با رابین هود تراز میزنند.
در شانزده اوت همان سال در یک راه پیمائی سه هفته ای به سمت مادرید شرکت کرد. در این راه پیمائی برنامهء اشغال بانکها و ترغیب مقامات محلّی به عدم پرداخت بدهی ها و ردّ محدودیّت ها را تنظیم نمود.

پرسشهائی برای بیشتر اندیشیدن:
١- آیا مدل مارینالدا میتواند در جهان پیاده شود؟ اگر آری چرا؟ اگر نه چرا؟
٢- چرا سرمایداری اسپانیا و اتّحادیهء اروپا وجود مارینالدا را تا امروز پذیرفته اند؟
٣- بنظر میرسد که دنیای اسپانیائی زبان نمایندهء گرایش چپ و دنیای انگلیسی زبان نمایندهء لیبرالیسم نو است. اگر با این نظر موافقید چه توضیحی برای آن دارید؟

مآخذ:
fr.wikipedia.org

تصاویر :
lagendarmerit.free.fr

گردآورنده از دریافت نظرات شما خرسند خواهد شد..
homaeeomid@yahoo.fr

آرشیو نوشته های نویسنده در اخبار روز:
www.akhbar-rooz.com