• ماههایی پیش از این همه بود که یکی از معدود روزنامه نگاران روزنامه نگار دوران ما، از پس نبردی طولانی با بیماری سرطان، سکانس پایانی را کلید زد. در فضای رسانه ایی فارسی زبان طبق معمول سخنی چندان از الکساندر کوبرن، بنیان گذار فقید "کانترپانچ" به میان نیامد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۱ فروردين ۱٣۹۲ -  ٣۱ مارس ۲۰۱٣

ماههایی پیش از این همه بود که یکی از معدود روزنامه نگاران روزنامه نگار دوران ما، از پس نبردی طولانی با بیماری سرطان، سکانس پایانی را کلید زد. در فضای رسانه ایی فارسی زبان طبق معمول سخنی چندان از الکساندر کوبرن، بنیان گذار فقید "کانترپانچ" به میان نیامد. به همان ایام بود که چند خطی را همین جا روانه ی یاد او کردم که با آخرین نفس های هری مگداف در "مانتلی ریویو"، وقتی جز تنی چند از نزدیک ترین رفقایش و یوهان سباستین باخ کس دیگری بر بالینش حضور نداشت پایان گرفت.
یک دهه پس از فاجعه ی عراق، وقتی آمار و تحلیل های جدید میدانی از ابعاد فاجعه که به گونه ای دیگر همچنان ادامه دارد، خواب را از چشم او که در قیقاژ خبر در جریان اصلی رسانه تلاش می کند، در می یابد می بیند و یحتمل پروسه ی فهمیدن را آغاز می کند ربوده است و چشم اندازهای نگران کننده ی دیگر در منطقه، یاد الکس کوبرن و دلنگرانی هایش که بارها در همان بزنگاه به واژه درآمد بیش از همیشه خالی می نماید. کوتاه زمانی پس از خاموشی الکس کوبرن و یادنامه های همراهانش، طارق علی شعری را که به مناسبت تولد هفتادسالگی وی سروده بود با چند خط روانه ی "کانترپانچ" کرد. از دوستم لیلای لیلی خواستم که شعر را بفارسی برگرداند. ساعتی وقت در میانه ی نبض پر همهمه ی زندگی و جان کندن در کورپوریشن ها با گیلاسی ودکا تونیک، واژه هایی شد همچنان.
سهیل آصفی، برلین ،مارچ 2013


برای الکساندر

هفتاد سال آزگار؟
هیچ!
نه برای نسل ما.
ما کمونیست می مانیم،
ما جوان می مانیم.
دستکشهامان را به دعوت به مبارزه با پوزخندی بر زمین می کوبیم؛
مشتی در برابر مشت حکام چرک چهره مان،
و آنها که پشت ایشانند،
و آنها که در جنگ هاشان می جنگند،
و آنها که جیبهاشان را از طلا پر می کنند،
و مدعیانی که برای راضی کردن می نویسند،
و آنها که هرگز تردید نمی کنند
در هراس از اینکه تردید اندیشه را درشان برانگیزد.
***
در سواحل شمالی کالیفرنیا
در پناهگاهت، ساخته از صخره های دریایی
تو می ایستی،استوار
و واژه ها را به هم می تنی بی وقفه و خستگی ناپذیر
مگر و چرا که نه
برای مزمزه کردن یک گیلاس شراب محلی،
و غذایی که به مهر مهیا شده است.
خوشی های دیگری هم شاید باشند
لابد، اما کمتر از سابق،
این هم هزینه ای است که می پردازیم،
بر روی همه ی چیزهای دیگر.
نیرویت را به کار گیر
تا زنگ را به صدا در آوری:
همانگونه که آن شاعر گفت
سلطانی جهنم
از خدمت کردن در بهشت کمتر نیست.
طارق علی، لندن، جون 2011

برگردان "لیلای لیلی"،تورنتو،مارچ 2013

لازم به ذکر است که طارق علی تاریخ‌نگار، رمان‌نویس، فیلم‌ساز و فعال سیاسی مارکسیست بریتانیایی-پاکستانی است که یکی از اعضای هیأت ویراستاران مجله New Left Review است.
طارق علی کتاب های بسیاری در زمینهٔ تاریخ و سیاست نوشته است که از جدیدترین آنها می توان به "سندروم اوباما، تن دادگی در داخل، جنگ در خارج" اشاره کرد. وی هم‌چنین، هفت رمان و تعدادی نمایش‌نامه به رشتهٔ تحریر درآورده است از جملهٔ آثار او می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
پاکستان: حکومت نظامی یا قدرت مردم (۱۹۷۰)
برخورد بنیادگرایی‌ها (۲۰۰۲)
بوش در بابِل (۲۰۰۳)
گفتگوهایی با ادوارد سعید (۲۰۰۵)
ایدهٔ کمونیسم (۲۰۰۹)

برای الکساندر،شعر و یادداشت طارق علی در "کانترپانچ" پس از خاموشی او:
www.counterpunch.org
ویدئوی اجرای شعر توسط طارق علی:

www.youtube.com

در سوگ الکساندر کوبرن ، قدرت رادیکال کلمه،مطلب سهیل آصفی در "اخبار روز":
www.akhbar-rooz.com

بدرود با الکساندر کوبرن نویسنده‌ی پیشرو نایجِل هورن - برگردان: لقمان تدین نژاد:
akhbar-rooz.com

تصاویر گل ها و موسیقی در واپسین بدرود با الکساندر کوبرن در صفحه ی فیس بوک "کانترپانچ":
www.facebook.com

تحریم ها، به زانو در آوردن مردم ایران و هدف اصلی به اصطلاح "جامعه جهانی" مطلب سهیل آصفی در "کانترپانچ":
www.counterpunch.org

گفتگو با طارق علی: امپریالیسم، بهار عربی و بحران، دیوید بارسامیان ترجمه نوژن اعتضادالسلطنه:
anthropology.ir

ده سال گذشت،بمب ها بر فراز بغداد،مطلب ویجی پراشاد و یاد الکساندر کوبرن در "کانترپانچ":
www.counterpunch.org