اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۴ فروردين ۱٣۹۲ -  ٣ آوريل ۲۰۱٣

گزارش اعتصاب سراسری آموزگاران مدارس ابتدایی و متوسطه و گستردهترین تعلیق و تحریم در تاریخ دانمارک

رئوف حسن زاده سوم آوریل ٢٠١٣: لوایح و پیشنهادات قانونی که چه از سوی دولت و یا اپوزیسیون و یا احزاب و جامعه مدنی داده میشوند، باید مراحل و پروسه بحث و بررسی پیش از تصویب رابگذرانند.
- پس از آمدن لایحه پیشنهادی به قوه مقننه و بررسی و اظهار نظر روی آن، این مرجع پیشنهاد و دیدگاهای خود را جهت تدقیق و بهتر ساختن آن در اختیار گروههای کاری و هیئتهایی که متشکل از نمیندگان اتحادیهها وسازمانهای جامعه مدنی و کارشناسان است، میگذارد.
- پس ازنگرش و نگارش طرحهای پیشنهادی از سوی این گروه، پیشنهاد دوباره به مجلس فرستاده شده و در آنجا روی طرح و جمعبندی نوین برای تدوین و تصویب، کار انجام میگیرد.
- پس ازاین مرحله و کار وفورمولبندی، پیشنهاد از ارگانهای دولتی و قوه مقننه، دوباره برای بازنگری نهایی به ارگانهای مدنی، کارشناسان و دست اندرکاران فرستاده میشود تا پیش از تصویب نهایی کار جامع و همه جانبهای را روی پیشنهاد کرده باشند.
- حال پس از بازگشت نهایی طرح پیشنهادی به مجلس، مرحله طولانی بحث و مناظره مخالفین و موافقین در صحن مجلس در سه مرحله زمانی آ‌‌غاز میشود تا سرانجام اگر در آنجا به تصویب برسد یا نرسد.
این نگاه کوتاهی بود به چگونگی مراحل تصویب قوانین مهم دردانمارک.   
تقریبا از دسامبر امسال (٢٠١٣) دولت سوسیال دمکرات دانمارک طرح رفرم نوین آموزشی را به مجلس برده و خواستار تصویب آن شدند. این رفرم به معنای آن خوهد بود که دانش آموز باید از صبح تا عصر در مدرسه باشد (آموزش تمام روز). این پیشنهاد با مخالفت خانوادهها، آموزگاران، معلمین و مربیان کلوپها و کارشناسان امور تربیتی و پداگوژیکی مواجه شده است. چرا که ایشان بر این باورند که دانش آموزان وقت کافی برای شرکت در دیگر فعالیتهای ورزشی و اجتماعی و فرهنگی در خارج از محیط مدرسه را پیدا نکرده و ازمدرسه، محیط آموزشی و آموزگارزده میشوند. البته لازم به یادآوری است که این طرح با اندکی فرق از سوی دولت محافظهکار پێشین نیزداده شده بود. در آنزمان کارشناسان و دستاندرکاران امور آموزشی در تدوین این طرح هیچگونه نقشی نداشتند.
اما در موازات با آن شورای هماهنگی شهرداریهای دانمارک بهعنوان کارفرما پیشنهاد بازنگری و تغییر در ساعات کار و آموزش آموزگاران را که نه در حوزه دولت و قانونگذاری است رااز دسامبر امسال به میان کشید. بر پایه این پیشنهاد، ساعات کار ٣٧ ساعته آموزگاران بر این مبنا پیشبینی شدهاست که جدا از ساعات تدریس سر کلاس، ٧٠ درصد ازوقت ناکافی ومورد نیاز آموزگار برای آماده شدن جهت تدریس و آموزش از وی کاسته شود، و ازاین زمان صرفا در سر کلاس استفاده شود و٣٠ درصد باقی آن صرف آماده سازی گردد آنهم در مدرسه. امروز یک ساعت تدریس در سرکلاس ٤٥ دقیقه میباشد، و خارج از آن آموزگار در خانه یا در مدرسه برای هر ساعت تدریس بیش از ٤٥ تا ٩٠ دقیقه باید وقت برای آمادگی پیش و پس از تدریس بگذارد. حال اگر این زمان را به کار آموزگار در سر کلاس بیافزاییم، میبنیم که بر خلاف ادعای شورای هماهنگی شهرداریها، معلمین بسیاربیش از ٣٧ ساعت در هفته کار میکنند. با اینحال از دید آموزگاران واتحادیه سراسری ایشان گره کاراینجا نیست ، بلکه درادعای کارفرماست که حق و ساعات آمدگی پیش وپس از آموزش رااز آموزگارگرفته و آنرا صرفا در سر کلاس استفاده کنند.ازدید اتحادیه سراسری اموزگاران، این طرح کارفرما باعث پایین آمدن بیش از حد کیفیت آموزش خواهد شد. چرا که اگر معلم وقت کافی برای آماده شدن در زمینههای کاری خود را نداشته باشد، کیفیت تدریسش نیز پایین خواهد آمد. کارفرما ساعات و کیفیت کار این گروه اجتماعی را ناکافی دانسته و به این وسیله میخواهد این تغییر ساعات کار را در راستای رفرم آموزشی دولت ( درس و حضور دانش آموز در مدرسه از صبح تا عصر) هماهنگ کند. امروزه اتحادیه سراسری آموزگاران بر مبنای تجربه و شناخت و آگاهی معلمین از پیشه شان و نیاز دانش آموز ساعات کار را با کارفرما هماهنگ میکند. اما در طرح کنونی کرفرما، این وظیفه به شورای شهرداریها و مدیران مدارس سپرده خواهد شد، و بدین ترتیب نفوذ اتحادیه و نقش آموزگاران را در هماهنگی برای تعیین ساعات کار کمترخوهد شد.
در این راستا بود که معلمین و اتحادیه سراسری ایشان با آوردن پیشنهادات خود بر روی میز مذاکره با کارفرما، در برابر این یورش ایستادگی کردند. از فوریه تا پایان ماه مارس مذاکرات و کش مکش ها ادامه پیدا کرد و به آکام نرسید. در جریان تعطیلات بهاری یا پوسکه نیز مراکز غیر انتفاعی و غیر رسمی زیادی برطبق سنت مبارزات صنفی دردانمارک، جهت حل مشکل پادرمیانی کردند، اما با ز نتیجهای به بار نیاورد. درجریان مداکرات یعنی اواسط مارس کارفرما هشدار داد که در صورت به پس ننشستن اتحادیه اموزگاران از خواستهایشان تا پایان ماه مارس، از روزدو شنبه یکم آوریل اموزگاران تازمان نامحدودی از کارشان معلق میگردند) (Lockoutو هیچگونه حقوقی دریافت نخواهند کرد.
در این راستا احزاب دست راستی اپوزسیون و کارفراما به دولت جهت تداخل فشار میاورند، اما بر پایه سنت دیرینه وشیوه دمکراتیک مبارزات صنفی دراین کشور، دولت حق دخالت در این مبارزه را به سود هیچکدام از طرفین نداشته و از هرگونه واکنش و دخالت سیاسی و حتی اظهار نظر خودداری مینماید.نخست وزی، وزیر آموزش وپرورش و دولت حل این بحران را وظیفه سازمانهای بازار کار میداند.
در این راستا حزب اتحاد چپ دانمارک ورهبران حزب سوسیالیستهای مرمی این کشور که در دولت نیز سهیم میباشند، دولت ‌هله تورننیگ اسمیت را از هرگونه دخالت تا حل عادلانه این معضل ازسوی طرفین درگیر برحذرکردهاند.‌‌‌

اما برآیندهای این اعتصاب کم نمونه و سراسری در دانمارک.
در این کشور آموزش در مدارس و آموزشگاههای ابتدایی به دو شیوه پیش میرود. مدارس دولتی یا شهرداریها از آمادگی تا کلاس ١٠و آموزشگاههای فنی و حرفهای جوانان، که بیش از ٨٥ درصد محیط آموزشی رابا بیش از٨٧٥٠٠٠٠ نفر دربر میگردد. وبخش دوم مدارس خصوصی هستند. در جریان این اعتصاب و تعلیق آموزگاران، تدریس دانش آموزان از آمادگی تا کلاسهای چهارم در مدارس کماکان از سوی مربیان کودکستانها و آموزشگاههای امور تربیتی در مدارس به پیش میرود. البته اینکار نه به خاطر ضربه به مبارزات معلمین، بلکه بیشتر به لحاظ کم سنی و نبود امکان نگهداری این گروه از دانش آموزان درخانه ازسوی پدرومادران شاغل است. دانش آموزان کلاسهای بالاتر یا در خانه و کتابخانه میمانند ویا ساعاتی را در کلوپهای اجتماعی و ورزشی به صورت داوطلبانه از سوی مربیان نگهداری میشوند. ویا آنکه برخی از ادارات و موسسات دولتی خصوصی با فراهم کردن امکانات ورزشی، تفریحی و حتی آموزشی کار را برای خانوادهها جهت آوردن فرزندانشان بر سر کار آسانترنمودهاند( بیشتر به خاطر منافع خودشان و جلو گیری ازغیاب پدر ومادران از کارهایشان) .
بخش بسیارکوچکی از دانش آموزان کلاسهای ٤ به بالا کماکان به مدرسه رفته و از سوی آندسته از آموزگاران که کارگماشته مستقیم دولت بوده و هستند(١٠٨٠٠ نفر) ودرنتیجه زیر پوشش اتحادیه آموزگاران نمیباشند، تدریس میگردند. این بخش شامل مدیران ومعاونین کتابداران کتابخانههای مدارس میگردند. درگذشته ٤٠ تا ٥٠ سال پیش سیستم استخدامی در مدراس چه به عنوان آموزگار، مدیر و یا معاون و... در حیطه دولت ووزارت آموزش و پرورش بود. به همین جهت این طیف از کارمندان و مزدبگیران همچون امروز حق تحصن، دست از کار کشیدن و اعتراض نداشتند. اما با رشد مبارزات صنفی این سیستم درارتباط با معلمین مدارس ابتدایی به تدریج ملغی گردید. اما در سطح دبیرستانها و مدارس عالی همچنان این سیستم پیش میرود.
در جریان این اعتصاب نزدیک به ٧٠٠٠٠ آموزگار در سراسردانمارک از سوی شورای هماهنگی شهرداریها ( کارفرما ) ازکارتعلیق شدهاند و بیش از ٦٠٠٠٠٠ دانش آموز مجبور به تعطیل اجباری شدهاند. از دوشنبه که این تعلیق عمومی آغاز شده است، هزاران هزار آموزگار درشهرهای گوناگون دانمارک در مقابل شهرداریها، در سالنهای بزرگ گرد هم آمده و اعتراضات خود را پیش میبرند. در این رابطه دیگراتحاادیه های صنفی کارمندان و کارگران به طور گستردهای هبستگی و حمایت فعال خود را ازاموزگاران و اتحادیه شان نشان اعلام کردهاند.
آیا این تعلیق عمومی چند روزیا هفته دیگر ادامه خواهد داشت، آیا دولت کماکان از دخالت در این موضوع خودداری خوهد کرد، فعلا هیچ چیز روشن نیست. آنچه پر واضح است اینست که فعلا آموزگارن از خواستههای خود چشم نمیپوشند.