یادِ سهراب سپهری
اسماعیل خویی
•
حسرتِ جانِ پریشان منی،
عارفِ رامآرام،
که به رامآرامی،
در قرنِ پریشانی ی جان،
شک ندارم که تکی.
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
آدينه
٣۰ فروردين ۱٣۹۲ -
۱۹ آوريل ۲۰۱٣
شاعرِ چله نشین
به شبستانِ یقین
در دلِ برجِ بلورینه ی عرفانی
نابهنگام!
حسرتِ جانِ پریشان منی،
عارفِ رامآرام،
که به رامآرامی،
در قرنِ پریشانی ی جان،
شک ندارم که تکی.
گرچه، در چشمِ خرد،
خانه ی شیشه ای ی آیین ات
تا که تَرَک بردارد،
بیشتر از بس خواهد بود
سنگ نه، ریگِ شکی،
لیک،
زنده می بودی اگر،
از پسِ فاجعه هایی که خدا را هم کُشت،
باز هم
آیا
سنگ بارانِ شک آسیب نمی زد بر بُرجِ بلورینِ یقینِ تو یکی؟!
کاش می بودی!
کاش می دانستم!
یکم اسفندماه۱٣۹۱،
بیدرکجای لندن
|