اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ٣ ارديبهشت ۱٣۹۲ -  ۲٣ آوريل ۲۰۱٣

کارگران و فعالین جنبش کارگری در خارج از کشور؛
جامعه ی ایران در آستانه ی فلاکت قرار گرفته است . فقر مطلق ، بیکاری ، استثمار، تبعیض جنسی و ملی ، اعتیاد وفساد ، گرانی و رکود و تورم افسار گسیخته ، وجود روز افزون کودکان کار و خیابان ، تن فروشی و دیگر مصائب نظام طبقاتی،فراتر از هر زمانی افزایش یافته است.
نظام سرمایه داری ایران با بحران های عمیق اقتصادی و سیاسی دست به گریبان است، بحران هایی که با فشار تحریم های امپریالیستی و سیاست های هژمونی خواهی منطقه یی حاکمیت ، سلامت جسمی و روحی فرودستان را به مخاطره انداخته است. مردم ستمدیده و میلیون ها کارگر و زحمتکش در میانه ی میدان این بحران ها مانند قربانیان، نظاره گر مرگ تدریجی خود هستند.
امروز هرانسان آگاه و مبارزی می داند راه نجات از این زنده گی شوم ، اتحاد طبقاتی و ایجاد صف مستقل جنبش طبقه ی کارگر است. کما اینکه باور توهم آمیز کارگران ایران به یکی از جناح های سرمایه داری حاکم در روند مبارزه ی طبقاتی و به پشتوانه ی رادیکالیسم جنبش چپ و مستقل کارگری در حال شکسته شدن است.
میلیون ها انسان کارگر و زحمتکش در بدترین شرایط ممکن به زندگی خود ادامه می دهند و با دلی پر از امید به افقی دیگر می اندیشند. به دنیایی عاری از کار مزدوری واستثمار! نظام سرمایه داری ایران نه تنها راه برون رفتی برای عبور از بحران و تامین معاش و آزادی کارگران و زحمتکشان ندارد ، بلکه در تلاش است به شیوه ی سیاست های نئولیبرالی ریاضت اقتصادی در همه جای جهان سرمایه زده ،خسارات ناشی از بحران را بر زنده گی فرودستان آوار کند. برنامه یی که به توصیه ی نهادهای سرمایه سالاری همچون صندوق بین المللی پول و بانک جهانی در چارچوب سیاست های تعدیل ساختاری از سال ها پیش آغاز شده و در جریان طرح ضد کارگری هدفمند سازی یارانه ها و حذف همان خدمات اندک دولتی و در قالب ارزان سازی نیروی کار، از قدرت خرید توده ها به شدت کاسته و طبقه ی کارگر را به زیر خط فقر رانده است.
در مقابل این تهاجم کم سابقه ، جنبش کارگری هیچ وقت ساکت نبوده و با وجود پراکنده گی و عدم انسجام تشکیلاتی ، تنها جنبشی بوده که در سخت ترین شرایط به این مناسبات اعتراض کرده و به دفاع از فرودستان جامعه برخاسته است.
پیشا پیش این جنبش فعالین و پیشروانی قرار دارند که بارها زندانی شکنجه و یا همچون جمال چراغ ویسی اعدام شده اند .
پیشروانی که اخراج ،احضار و تهدید می شوند، اما هیچ وقت تسلیم این زور گویی ها نشده اند. فعالینی که فداکارانه و با جسارت تمام در سخت ترین شرایط از حقانیت کارگران دفاع کرده ودفاع از منافع طبقاتی کارگران را امر خود می دانند.
فعالین و پیشروانی که باور دارند با حضور میلیونی کارگرمتشکل و سازمان یافته شده می شود به این استثمار پایان داد .
حاکمان سرمایه برای دفاع از منافع خود و ترس از حضور سازمان یافته جنبش کارگری نوک حمله خود را به سوی پیشروان و فعالین این جنبش نشانه رفته اند. دستگیری کارگران و فعالین کارگری از جمله ، هاد ی تنومند، قاسم مصطفی پور، ابراهیم مصطفی پور، جمال مینا شیری، محمد کریمی ،واحد سیده،محمد مولا نایی ،یوسف آب خرابات ، وفا قادری ، خالد حسینی ، بهزاد فرج الهی ، حامد محمود نژاد ، وادامه بازداشت محمد جراحی و شاهرخ زمانی ، پدرام نصرالهی ، غالب حسینی و علی آزادی و بازگرداندن رضا شهابی به زندان اوین نمونه های بارزی از این سرکوب هاست .
دفاع از پیشروان جنبش کارگری وظیفه عاجل تمام انسان هایی است که باور به آزادی و برابری دارند.
باید صدای رسای تمام کارگران در بند بود . اعتراض به دستمزد های چندین برابر زیر خط فقر بدون فریاد آزادی تمام زندانیان ممکن نخواهد شد. خواست ایجاد تشکل های مستقل کارگری و سایر مطالبات واقعی طبقه ی کارگر از جمله افزایش دستمزد و حق اعتصاب و انحلال شورای سه جانبه کار مزدوری و لغو قوانین ضد کارگری همچون اصلاحیه ی قانون نیم بند کار و تامین اجتماعی و غیره بدون دفاع از پیش گامان این جنبش بی معنا خواهد بود . باید به نیروی خود به این دستگیر ها اعتراض کرد و خواستار آزادی فوری زندانیان کارگر و دیگر زندانیان سیاسی شد.
مابه سهم خود از تمامی افراد و نهاد ها و سازمان هایی که صدای اعتراض کارگران هستند تشکر می کنیم.

پیروز باد مبارزه طبقاتی کارگران
علی نجاتی ،عضو هئیت مدیره سندیکای کارگری نیشکر هفت تپه
محمد عبدی پور فعال کارگری و عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری.
جهانگیر محمود ویسی، فعال کارگری و عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری