پُرصدا، پُرچراغ...


مرجان کاظمی


• دلتنگِ تواَم ای مرگِ عزیزِ من!
بگو شب دوباره جادویش را آغاز کند
تا تو بیهنگام لبریزم کنی
با خستگی و اندوه و تشنگی ات
                                       پُرصدا، پُرچراغ... ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۵ ارديبهشت ۱٣۹۲ -  ۵ می ۲۰۱٣


 در من، خستگیِ بی اراده ی احساس جا خوش کرده

در من، پاهایِ مرگِ صبح جوانه ای زده و تَرکَم کرده

در من، لذّت، ناگهانیِ اندوه را به باغِ بی الف جاری کرده

در من، لبی تَر به انتظارِ تشنگی، فَربه شده

در من، روزها، رایحه ی دروغ خُرطوم شده

                                                پُرصدا، پُرچراغ...



دلتنگِ تواَم ای مرگِ عزیزِ من!

بگو شب دوباره جادویش را آغاز کند

تا تو بیهنگام لبریزم کنی

با خستگی و اندوه و تشنگی ات

                                       پُرصدا، پُرچراغ...



و تَر کنی لبهایت را

                      با بوسه هایم...