عنوان : آقای آزاد ممنون از شما بخاطر این مقاله تان
آقای آزاد گرامی!
نوشته شما بسیار روشن، دقیق و بدون قضاوت قبلی، تنها بر اساس اسناد و مدارک موجود نوشته شده است. متأسفانه اجا، به خلاف منشور خودش، راه خلافی رفت و فقط حقیقت را باید از مصاحبه های اعضاء شان شنید که به صراحت گفته اند آنان در چارچوب همین نظام، و با در نظر داشتن حفظ نظام، خواهان حکومتی جدا از دین، دمکرات و بدون تبعیض هستند!!! من با همه احترامی که به بسیاری از اعضاء اجا دارم، حیران و متحیرم که آیا آنان نمی دانند نظام جمهوری اسلامی که کاندیداهای ریاست جمهوری اش را باید شورای نگهبان انتخاب کند، رئیس جمهورش باید منتخب ولی فقیه باشد، (و مردم سیاهی لشگرش)، قانون اساسی اش بر اساس قوانین مذهب شیعه، بخوانید تبعیض، باشد، چگونه می تواند به حکومتی دموکرات (که البته سکولاریسم در دل آن است) تبدیل شده و از مفاد اعلامیه حقوق بشر پیروی کند؟ جالب توجه است آنان که در پی مبارزه برای نقض حقوق بشر در ایران و آزادی زندانیان سیاسی و غیره هستند، آیا نمی دانند با تمام حسن نیت خانمها و آقایان اجا حقوق بشر در ایران تبعیض گذار عملی نیست؟
من به سهم خودم از شما آقای آزاد سپاسگزارم. هم بخاطر زبان ساده و روشن و واضح و غیرسیاسی (الکن) و هم بخاطر محتوای بسیار جمع و جور و کامل و مرتبی که تهیه کرده اید. باشد تا دوستانی که خود را به خواب زده اند چشم بگشایند.
۵٣۹۹۶ - تاریخ انتشار : ۲٣ ارديبهشت ۱٣۹۲       

عنوان : تناسب باور و عمل
اگر هدف فقط ادامه اهداف گذشته باشد و یدک کشیدن عناوینی جدید مانند جمهوری خواهی ٫ سکولار و غیره بعنوان استتار ماهیت بکار رود ٫ جامعه امروز ایران بنظر من دارای وسعت درک بمراتب بالائی نسبت به نسل ۵۷ میباشد و متوجه تناقض گوئیها در حرف و عمل است.
جمهوری خواهی شامل هر طیفی که به انتقال تواتر ساختار قدرت اجرائی معتقد باشد را شامل میشود حتی بی دینان و دین باوران خصوصأ اصلاح طلبان ٫ شتر سواری دولا دولا نمیشود ٫
بعقیده من عموم مردمان ایران به نسبت قابل توجهی خواهان جمهوری هستند اما باور و اعتماد به اکثر اپوزسیون خصوصأ در خارج کشور را ندارند ٫ بعبارتی به این طناب نمیچسبند وقتی ساختار آن از مواد قابل اطمینانی بافته نشده و مقصد آن نیز قابل اتکاء و مشخص نیست حتی برای خود بافنده هایش.
نیاز جامعه به احزاب مدرن ٫ بروز و بومی است ٫ بعبارتی با ساختار دموکراتیک دارای فراکسیون ٫ سیاستگذاری با واقعیات روز و متناسب یا اگر روشنتر بیان کنم فاقد کینه ورزی با اعتقادات و فرهنگ عمومی جامعه که بوی حذف و دشمنی را بدهد .
برای مثال از آقای فریدون فرخزاد میشد به عنوان روشنفکر انتظار داشت که از تریبون ٫ اعتقادات انسانها را بچالش بکشد اما سیاست ورزی که با اتکاء به آرا همین مردم خواهان اداره جامعه است با این منش و عمل قادر به کسب اکثریت آراء جامعه نخواهد شد مگر آنکه از طرق دیگری خواهان کسب قدرت باشد.
میگویند کسی که ازدواج نکرده است رفته رفته بر خواستهایش افزوده میشود و بعد از ۵۰ سالگی اما و اگرها آنچنان افزوده میشود که هیچ موجود زمینی قادر به برآورده کردن ایده آلهای او نیست.
۵٣۹۲۷ - تاریخ انتشار : ۲۰ ارديبهشت ۱٣۹۲       

عنوان : برای آقای کبیری
کامنت قبلی نگارنده این جا هست و متاسفم که شما هم مثل آقای احمد آزاد به شعار دادن بسنده کرده اید و بدفاع از ایشان برخاسته اید : "
آقای آزاد بدرستی اعمال گذشته و سیاستهای نابجای رهبران اجا را مورد انتقاد قرارداده اند. انتقاد ایشان بسیار منطقی و اصولیست."
این جمله چیزی را روشن نمی کند جز ادعاهای شما را ؛ در ضمن درست نیست که کلی و نا مشخص بنویسی « اعمال گذشته وسیاستهای نابجا » یا تعریف وتمجید بازاری « انتقاد ایشان بسیار منطقی واصولی» یعنی چه ؟ آخر این هم شد بحث و گفتگو. فقط به هم نان قرض بدهیم و به به چه چه و کارنامه دیگران را بدون دلیل سیاه کنیم.

نوشته اید : " شما نمیتوانید بی عملی رهبران اجا طی ده سال گذشته را توجیه کنید و چنین نیز نکرده اید...."

منظورتان واقعا چیست ؟ من فکر میکنم شما این مطلب را نوشتید که فقط چیزی نوشته باشد .
ادعای تحربف شما به نگارنده نیز کاملا بی پایه است.
سئولات شما با ادبیات توهین آمیز و غیر مسئولانه آنرا نیز پاسخ نمی دهم.
موفق باشید
بایک مهرانی
جمهوریخواه
۵٣٨۶٣ - تاریخ انتشار : ۱۷ ارديبهشت ۱٣۹۲       

عنوان : چیزی که عیانست، چه حاجت به بیانست؟!
آقای مهرانی گرامی،

آقای آزاد بدرستی اعمال گذشته و سیاستهای نابجای رهبران اجا را مورد انتقاد قرارداده اند. انتقاد ایشان بسیار منطقی و اصولیست. شما نمیتوانید بی عملی رهبران اجا طی ده سال گذشته را توجیه کنید و چنین نیز نکرده اید. میفرمائید:

«...واقعیت اینست که ابعاد واهمیت جمهوری خواهی در ایران و میزان موفقیت ها و شکست های آن بسیار وسیع تر از آن است که بتوان فقط با یک نقد غیر سازنده از اتحاد جمهوریخواهان ایران، گره ای از مشکلات را باز کرد...»

ولی آیا آقای آزاد "جمهوریخواهی" درایران را مورد انتقاد قرارداده است یا عملکرد رهبران "اتحاد جمهوریخواهان ایران" طی ده سال گذشته را؟ این طرز استدلال شما را جز تحریف سخنان و دلائل آقای آزاد، به چیز دیگری نمیتوان تعبیر کرد. در مقابل شما باید به این سوال پاسخ بدهید که علت کناره گیری حامیان اولیه ی اجا که من هم یکی از آنها بودم و عدم استقبال مردم و روشنفکران از این جمع، چه بود؟ میدانید علل اصلی چه بود؟ رفیق بازی و دسته بندی در داخل اجا و اعضاء را به خودی و ناخودی تقسیم کردن، تعقیب سیاستهای شکست خورده ی گذشته و آلت بازیهای رژیم قرارگرفتن وووو. ولی تجربه نشان داده است که وقتی بر اثر اتخاذ سیاستهای نادرست و باند بازی در داخل یک گروه یا حزب یا جبهه ی سیاسی، این گروه یا حزب یا جبهه شکست خورده و منزوی شد، دیگر نمیتوان آن را بازسازی و دوباره سازماندهی کرد. نمونه های پیش رو همانا جبهه ملی ایران، حزب توده، فدائیان خلق(اکثریت)، سازمان مجاهدین خلق و امثال اینها هستند. اینها امتحان خودشان را پس داده اند و بهتر است درِ این دکانهای بی متاع را تخته کنند.
۵٣٨۴۷ - تاریخ انتشار : ۱۷ ارديبهشت ۱٣۹۲       

عنوان : به کجای این شب تیره بیاویزیم قبای ژنده ء خود را
بعنوان یکی از امضاء کنندگان اولیه « اجا» که همیشه در جریان فعالیت های آن بوده و از فراز و نشیب آن تجربه آموخته ام و از عدم کارآمدی آن نیز رنج برده ام. ولی همیشه امیدوار بوده وهستم که فعالان اجا بتوانند بیش از پیش بر مشکلات جدی و درونی خود فائق آیند تا با کارائی بیشتر برای «اتحاد» انواع جمهوریخواهان داخل و خارج از کشور خدمت نمایند نه فقط لائیک ، دموکرات وسکولار ونه فقط برای جمهوری لائیک و سکولار. سیمای جمهوری ایران معدل آماجهای جمهوریخواهی جنبش مردمی ایران خواهد بود که کمی حوصله برای تبیین آن لازم است . مطالعه ء تطبیقی جمهوری فرانسه ، آلمان ، ایتالیا و نظائر آن نشان میدهد که قانون اساسی این کشورها از درون یک نبرد تاریخی پارلمانتاریستی متبلور شده است و کار بسیار طریف و
کارشناسی با شرکت توده ها می باشد.
واقعیت اینست که ابعاد واهمیت جمهوری خواهی در ایران و میزان موفقیت ها و شکست های آن بسیار وسیع تر از آن است که بتوان فقط با یک نقد غیر سازنده از اتحاد جمهوریخواهان ایران، گره ای از مشکلات را باز کرد. تشکل های جمهوری خواه دیگری نیز با اهداف کم و بیش متفاوتی در صحنه سیاسی حضور داشته و هر کدام مشکلات خود را دارا هستند.

روی سخنم با آقای احمد آزاد می باشد که با ادبیات و لحنی غیر سیاسی این مطلب را نوشته ونمی دانم انتظارش از خوانندگان این مطلب چیست.

۱ ـ آقای آزاد فرموده اند :«جریان سیاسی که، پس از سی و سه سال حکومت مذهبی و بیست سال تلاش بی‌حاصل اصلاح طلبان دینی برای رفرم در این نظام، هنوز دل در گرو اصلاح نظام از درون و بدست جناح‌های درونی آن دارد، محکوم به شکست است.»
این طور که نگارنده از این قسمت از نوشته ء آقای احمد آزاد استنباط می نماید «آجا» از گدشته ء «نا معلومی » دل در گرو اصلاح درونی نظام از درون و بدست جناح های درونی آن داشته و «هنوز » دارد. بنظر من، با این نوع برخورد نا دقیق و نا مشخص کمکی به روشن شدن اذهان خوانندگان و «آجا» نخواهد کرد.

۲ ـ آقای آزاد سپس مینویسد: « اگر فشار سرکوب و اختناق در جامعه کاهش یابد و مردم فرصت یابند تا سرنوشت خود را واقعا در دست گیرند، این نه فقط اصولگرایان که همه دین باوران معتقد به حکومت دینی، از دایره قدرت به بیرون پرتاب شده و در جامعه منزوی خواهند شد.»
بنطر من این قسمت « امداد غیبی » را به دهن من متبادر نمود. ایا در برخورد سیاسی با یک «اگر » ناقابل می توان پروسه ء تغییر و تحولات را تببین نمود ؟ از کجا معلوم است که این «فرضیه» توسط «کمک های بشردوستانه » مورد علاقه ء بعضی از جمهوری خواهان صورت نگیرد. شاید هم مانند لیبی ، مصر ، تونس وضع بد تر از امروز شود. بهر صورت این بحث «سیاسی» دقیق نیست.

۳ـ آقای آزاد بعداز ادعای ثابت نشده قسمت ۱ ـ در بالا ، حکم زیر را صادر مینماید:
«پیگیری اصلاح‌ نظام از درون اگر از جانب دین باوران غیر سکولار و باور مند به حکومت مذهبی قابل فهم باشد، از جانب جمهوری‌خواهان سکولار – لائیک نه تنها قابل فهم نیست، بلکه عملا نقض غرض است. » آقای آزاد به این منطق می گویند قیاس مع الفارق !

۴ـ گویا آقای احمد آزاد خیال دارد با پروواکاسیون اعصاب دوستان آجا را خط خطی نماید که می نویسد: «سیمای امروز اتحاد جمهوری‌خواهان ایران، مستقل از ادعاهای فعالین آن، پس از ده سال فعالیت، چیزی بیش از یک جمع طرفدار اصلاح‌طلبان دین باور معتقد به حکومت مذهبی نیست و علیرغم حضور چهره‌های شاخصی از فعالین چپ و دمکرات در این جمع، هیچکس این نیرو را به عنوان یک جمع سیاسی فعال در چارچوب جمهوری‌خواهی سکولار و لائیک جدی نمی‌گیرد.»

برای اینکه خیال آقای آزاد را راحت کنم عرض میکنم که نگارنده شدید ادعای «هیچکس » شما را رد می کند. و معتقدم نیروهای بیشماری که از دهه ۴۰ شمسی به بعد برای ایرانی آزاد وآباد بدون سازش مبارزه نموده اند نه مطابق فرمول جنابعالی که «شاید» در «جنبش جمهویخواهان دمکرات و لائیک » صدق کند. آنها مطابق بیانیه آجا تلاش می کنندو مثل شما نمی اندیشند. سمت وسوی جمهوری خواهی ایران در پاریس ، برلین و واشنگتن ، بغداد و سایر نقاط خارج از ایران رقم نیز نمی خورد. اجازه دهید تا مردم ایران پروسه گذار را با موفقیت ادامه دهند. آب را گل آلود نکنید.

۵ ـ با اشاره به حکم نهائی آقای آزاد نظرم را بپایان میرسانم. ایشان فرموده اند :«در شرائط بحرانی کنونی جامعه ایران و پراکندگی اپوزیسیون، بیش از هر زمان دیگری لزوم اتحاد نیروهای جمهوری‌خواه طرفدار دمکراسی که بر جدائی دین از حکومت تاکید داشته و پیگیرانه تحقق آن را دنبال می‌کنند، احساس می‌شود. پایه‌های چنین اتحاد تنها می‌تواند قبل از هر چیز بر دو اصل جمهوری‌خواهی دمکراتیک و جدائی دین از حکومت مستحکم شود.»
متاسفانه «مطلق گرائی » جنابعالی اجازه نمی دهد که به تمام طیف جمهوریخواهان ایران توجه کنید و اتحاد مورد نظر خود را «تنها» بر دو اصل تاکید می کنید. بی خیال جنبش مردم در درون ایران.

برای اینکه توجه شما را به این نکته جلب کنم اشاره می کنم به گزارش سالیانهی « همبستگی ملی جمهوری‌خواهان ایران» که اخیرا در اخبار روز منتشر شد.
آنها در بند ۲ راه و روش سیاسی می گویند: « ما هرگونه تغییر رژیم را تنها با نیروی ملت ایران و با مراجعه به آراء مردم میسر می‌دانیم. »
ببینید تازه بعداز تغییر رژیم ، معلوم نیست قانون اساسی جدید چه از آب در خواهد آمد و سالها باید تلاش کرد تا چیزی مناسب جامعه ایران بشود.
آقای آزاد، شما همه چیز را از هم اکنون آماده و مهیا فرض کرده اید. بهیمن دلیل و مثل شما ده ها جریان سیاسی جمهوریخواه با اهداف بلندپروازانه خود از فعالیت اقلیتی روزمره خود باز مانده اند. مشکل ما اینست.

بابک مهرانی
جمهوریخواه
۵٣٨٣۹ - تاریخ انتشار : ۱۶ ارديبهشت ۱٣۹۲