• ارقام خود گویای خود بوده و شوک آورند: ۲۵۰۰۰ میلیارد یورو در حساب های پنهان در بهشت های مالیاتی* خوابیده اند. صاحبین آنها تنها یک اقلیت کوچک از مردم را نمایندگی می کنند، چند ده هزار شخص و موسسه که مالک اند و بدین ترتیب باعث فقر در جهان و بسیاری مشکلات دیگر اجتماعی می شوند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲٣ ارديبهشت ۱٣۹۲ -  ۱٣ می ۲۰۱٣

ارقام خود گویای خود بوده و شوک آورند: 25000 میلیارد یورو در حساب های پنهان در بهشت های مالیاتی* خوابیده اند. صاحبین آنها تنها یک اقلیت کوچک از مردم را نمایندگی می کنند، چند ده هزار شخص و موسسه که مالک اند و بدین ترتیب باعث فقر در جهان و بسیاری مشکلات دیگر اجتماعی می شوند.
فراخوان برای تقسیم ثروت های موجود بیشتر به گوش می خورد. در حالیکه کارکنان و ذینفعان اجتماعی توسط طرح های ریاضتی هدف قرار گرفته شده اند، ثروت های هنگفت به سپرده گذاشته می شوند. هرگاه که بحث به مشارکت گذاشتن این پول ها به میان می آید، به بهانه اینکه این کار به جایگاه رقابتی "ما" آسیب می رساند، پیشنهاد را به کنار می زنند. اگر بخش الماس سازی شهر آنورس* مبالغ هنگفت را در بهشت های مالیاتی پنهان می کند، این از نظر یکی از وکلایشان، تنها نمایانگر این است که "آنورس همچنان مرکز الماس می باشد." در برابر این طبقه ی یک درصدی جامعه، پس 99 درصد باقی مانده چیزی را نمایندگی نمی کنند.
منطق اقتصاد رقابتی، درست در تضاد با همبستگی جنبش کارگران به فقر و عقبگرد اجتماعی منتهی می شود. در درون این همبستگی، تقسیم عادلانه ثروت ها موجود است. ما از مطالبه ی مالیات بستن به ثروت حمایت می کنیم، که ثروتمندان را وادار به پرداخت عواقب این بحران ناشی از زیاده خواهی شان می کند.
اما باید از خود پرسید که چگونه باید عمل کرد. پولدارها به میل خود و با خواست ما از ثروت هایشان دست نمی کشند. همیشه یک موعودگاه مالیاتی مناسب برای جایگزینی نمونه ی ویران شده ی قبلی بوجود می آید. هنگامی که فرانسوا هولاند از مالیات بستن به درآمدهای بالاتر صحبت کرد (که قبلا به 75 درصد بر لایه های بالای یک میلیون یورو محدود بود)، جرارد دیپاردیو بازیگر ملیونر معروف به بلژیک فرار کرد. او تنها کسی نیست که بلژیک را چون بهشتی برای دارایان در نظر می گیرد: برخی محله های اوکل (بخش اعیان نشین بروکسل) تبدیل به آشیانه ای حقیقی برای سوپر میلیونرهای فرانسوی شده است.
مبارزه با فرارهای بزرگ مالیاتی از سوی دولت چیزی بیش از یک حرکت ارتباطی نیست. اما از سوی دیگر چه انتظاری باید داشت از احزابی که غارت خزانه دولت را با رای دادن به تدابیری چون کسری مالیات* سازماندهی کردند؟ زمانی که روزنامه هایی چون Echo و Tijd گزارش می دهند که دست کم 110 شرکت بلژیکی با جزایر Iles Vierges یا Caiman در ارتباط هستند (حتی می توان رد دولت بلژیک را نیز در آنجاها یافت)، به نظر نمی رسد که مسئول مبارزه با فرار مالیاتی، جان کرومبز، قصد بررسی قضیه را داشته باشد.
همچنین Tijd نشان می دهد که: " بازرسان پلیس فدرال باید اکنون بدون در اختیار داشتن دسترسی لازم، در پایگاه داده ی وسیع شرکت ها کار کنند. قرارداد با پایگاه داده ی یورو DB در پی تدابیر اقتصادی دولت تمدید نشده و هیچ قرارداد جدیدی نیز تعیین نشده است. (...) کارکنان تبهکار، برعکس بازرسان ما که در جنگ با آنان قرار دارند، شرکت های بین المللی را به کمک بهترین مشاورین مالیاتی و فناوری های برتر به راه می اندازند. این نبردی نابرابر است. "بازرسان ما هنوز در عصر سنگی به سر می برند".
نابرابری ثروت ها در کد ژنتیکی سیستم سرمایه داری و در نهایت اعماقش ثبت شده است. از آنجا که بحران مالی شدت یافته و فشار بر سودهای حاصله اعمال می کند، سرمایه داران و دست نشانده های سیاسی شان تدابیر شدیدی را بر علیه کارکنان و خانواده هایشان اعمال می کنند. آثار این سیاست اقتصادی نادرست در تعداد رو به رشدی از کشورها قابل مشاهده است. تجربه ی زمانی که فجایع اجتماعی جنوب اروپا را گرفته بود در پشت خود داریم.
نابرابری عظیم ثروت ها از فعالیت های تصادفی چند مورد بیمار و ناسالم ناشی نمی شود. سیب های گندیده در نوک یک سبد می تواند گویای حالت درون آن نیز باشد، جامعه ی کاپیتالسیتی تماما فاسد و گندیده شده است. و به همان گونه که نمی توانیم علف های هرز را دائما و بدون ریشه کنی آنها از بین ببریم، یک راه حل مشخص زمانی می تواند اساسی باشد که به قلب مشکل حمله کند.
یک شکست پیمان بنیادین با سیستم سرمایه داری برای پایان بخشیدن به این نابرابری بی سابقه ی ثروت ها لازم می باشد. برای اینکه به طور حقیقی در موضع توزیع منابع موجود قرار گیریم یک کنترل دموکراتیک ضروری می باشد. از اینجاست که بخش های کلیدی اقتصاد باید تحت نظارت و مدیریت دموکراتیک و همگانی قرار گیرند. این لازم می دارد که به مبارزه ای مشخص در چارچوب یک جامعه ی سوسیالیست دموکراتیک تعهد بست.
:Déduction d’intérêt notionnel * یک نظام مالیاتی جدید به ابتکار بلژیک می باشد که به شرکت ها اجازه می دهد سهمی مجازی متناسب با سرمایه نقدی اولیه برای خود در نظر بگیرند و در نهایت به آنجا منتهی می شود که شرکت ها مالیات کمتری می پردازند.

*سیستم هایی که در آنها میزان مالیات پایین است و ثروتمندان مالیات پایینی می پردازند.
*Anvers: شهری هلندی زبان در بلژیک که قطب تجارت و تراش الماس می باشد.