سرنوشت انتخابات در گرو مذاکرات هسته ای!


خسرو صدری


• ترافیک سنگین مذاکرات هسته ای در آستانه انتخابات را شاید بتوان چنین تعبیر و تفسیر کرد: غرب ج.ا.ا را تحت فشار گذاشته است تا پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری یا به سازش های مورد نظر آن ها در رابطه با فعالیت های هسته ای تن دهد ویا روی شورش و ناآرامی های پس از انتخابات نیز درکنار تحریم های سخت تر حساب کند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۷ ارديبهشت ۱٣۹۲ -  ۱۷ می ۲۰۱٣


براساس فهم من از جهان سیاست، سرنوشت انتخابات ریاست جمهوری ایران هم اکنون و در مذاکرات هسته ای ج.ا.ا با غرب رقم می خورد ونه برعکس.
"شامگاه گذشته، پرونده هسته‌ای ایران در جلسه‌ای با شرکت کاترین اشتون، نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجی و سیاست امنیتی، و آقای جلیلی مورد مذاکره قرار گرفت...همزمان با مذاکرات استانبول در روز پنجشنبه، مذاکرات دیگری بین نمایندگان جمهوری اسلامی و آژانس بین المللی انرژی اتمی در وین برگزار شد که ظاهرا بدون دستیابی به نتیجه ملموسی پایان یافت هر چند رئیس هیات مذاکره کننده ایران این مذاکرات را "سازنده" خواند".(بی بی سی فارسی،16 می2013)
ترافیک سنگین مذاکرات هسته ای در آستانه انتخابات را شاید بتوان چنین تعبیر و تفسیر کرد: غرب ج.ا.ا را تحت فشار گذاشته است تا پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری یا به سازش های مورد نظر آن ها در رابطه با فعالیت های هسته ای تن دهد ویا روی شورش و ناآرامی های پس از انتخابات نیز درکنار تحریم های سخت تر حساب کند.
بدین ترتیب چنین وضعیتی قابل پیشبینی است: اگر آقای رفسنجانی به عنوان برنده انتخابات معرفی شد، می توان نتیجه گرفت که ج.ا.ا در مذاکرات هسته ای، حداقل تضمین های مورد نظر غرب را به آن ها داده است. زیرا رفسنجانی برای سازش می آید. ولی اگر او بازنده شد، احتمالا دولت جدید وارد فازهای جدید درگیری با غرب خواهد شد.
بعضی ها می گویند که رفسنجانی ، خاتمی و احمدی نژاد، هرسه دولتمردیک نظام هستند وفرقی اساسی باهم ندارند. در صورتی که حضورهرکدام ازچنین چهره هایی در پست های مهم، براساس شناسنامه سیاسی شان، پیام متفاوتی به جهان سیاست مخابره می کند. وچنین رسمی در حیات سیاسی همه کشورها جاریست. در روسیه به عنوان مثال، حتی پوتین و مدودف با وجود هماهنگی شان در هدایت کشور، از نقطه نظر روابط خارجی، گرایشات مختلفی را نمایندگی می کنند.
احتمالاتی را که در رابطه با انتخابات کشورمان ذکرشد می توان با رویکرد آمریکا به انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته روسیه سنجید ومقایسه کرد:
جوبایدن ، معاون اوباما، در مارس 2011 به روسیه می رود و به صورت آشکار، در دیدار خود با مقامات رسمی و اپوزیسیون، از جمله گاری کاسپاروف خاطر نشان می سازد که اگر ولادیمیر پوتین، نخست وزیر وقت،بار دیگرخود را در انتخابات ریاست جمهوری 2012 روسیه کاندید کند،تکرار سناریوی مصر وانقلاب رنگی کشورش را تهدید خواهد کرد. پوتین در انتخابات مارس 2012 بار دیگر به کاخ کرملین باز می گردد و اکنون یک سال است که مخالفینش با تظاهرات دائم سعی می کنند تا پیشبینی بایدن را محقق سازند.
آمریکا و هم پیمانانش برای رسیدن به اهداف استراتژیک خود در جهان، اینک چند سالی است که در کنار تجهیزات پیشرفته نظامی و شبکه های جاسوسی سنتی ،ازکنترل انحصاری خود براینترنت نیز برای سامان دهی ناآرامی های مردمی، به منظور ایراد فشار به حکومت های "متمرد"استفاده می کنند.از این رو روسیه مدتهاست که برای برقراری نظارت و کنترل سازمان ملل برشبکه جهانی اینترنت تلاش می کند.