• بر مبارزان نیست که داشته خویش یعنی عمری مبارزه را، بدهند برای این که آقای هاشمی رفسنجانی رئیس جمهوری بگردد. زیرا بر فرض که او به ریاست جمهوری می رسید، مبارزان هرچه داشته اند را از دست داده و رﮊیم برجا و آقای هاشمی رفسنجانی، اگر مهندسی مانع نمی شد، در همین رﮊیم به ریاست جمهوری می رسید ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱ خرداد ۱٣۹۲ -  ۲۲ می ۲۰۱٣

اخبار روز: یازدهمین دوره ی انتخابات ریاست جمهوری در ایران روز ۲۴ خرداد برگزار می شود. انتخاباتی که به نظر می رسد نسبت به همه ی انتخابات پیشین از پیچیدگی ها و شاید حساسیت های بیشتری برخوردار است. اخبار روز پرسش هایی را پیرامون این انتخابات با عده ای از فعالین سیاسی اپوزیسیون مطرح کرده است. در زیر پاسخ های ابوالحسن بنی صدر را می خوانید.
آقای بنی صدر از سیاستمداران مشهور کشور، اولین رئیس جمهور ایران است.


اخبار روز: ارزیابی شما از صحنه انتخابات چیست، کدام یک از کاندیدا ها مطلوب آقای خامنه ای است؟

ابوالحسن بنی صدر: هرگاه می خواستیم واقعیت را همان سان که هست ببینیم و دلخواه خود را جانشین آن نکنیم، می توانستیم ببینیم که ویژگی های این «انتخابات» سازگار هستند با رئیس جمهوری که بیشتر از کارگزار آقای خامنه ای نباشد. بنابر اینست که از جمهوریت اسمی بیش باقی نماند. بنا براین ناسازگارها با این ویژگی ها حذف می شدند. آقایان هاشمی رفسنجانی و رحیم مشائی و اعلمی و شعله سعدی و... حذف شدند.
بنا بر همان ویژگی ها، که سه ویژگی از آنها، یکی این که در این «انتخابات»، اصل ولایت فقیه، موضوع رد و قبول است و دیگری این که با توجه به بیماری آقای خامنه ای، مسئله جانشینی او بیشتر از هر زمان، مسئله تعیین کننده ایست، هم بلحاظ نقش رئیس جمهوری در تعیین جانشین و هم بلحاظ امکان جانشین شدن (مورد آقای هاشمی رفسنجانی) و سومی این که بیشتر از هر زمان قدرت خارجی، یعنی غرب به رهبری امریکا، محور سیاست داخلی و خارجی رﮊیم است، «انتخابات» جز یک نمایش نمی توانست باشد و نیست. نامزد مطلوب آقای خامنه ای کسی است که بهتر از هرکس دیگری نقش کارگزار او را بازی کند.

اخبار روز: می توان بر روند جاری انتخابات ریاست جمهوری تاثیر گذاشت.

ابوالحسن بنی صدر: در «روند جاری انتخابات» از راه تحریم فعال آنست که می توان تأثیری کارآمد گذاشت. چرا که
الف – فروکاسته شدن حق انتخاب در دادن رأی اجباری، انکار حقوق شهروندی از سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی و حقوق ملی است. دعوت به شرکت در رأی دادن، فراخواندن مردم ایران به تحقیر خویش و زیست در تحقیر و زندگی میان دو سنگ آسیاب، یکی رﮊیم و دیگری قدرتهای خارجی است که با وضع مجازاتها و تهدید به جنگ، دستیار رﮊیم جبار گشته اند. تبلیغ حق انتخاب و زدودن فریفتاری که، از بداقبالی، برانگیزندگان مردم به دادن رأی، فریفتارش بوده اند وقتی «حق رأی» را جانشین حق انتخاب کرده اند و بسا هنوز نیز می کنند، کاری است که باید کرد. مردم ایران می باید بدانند که «دادن رأی» وسیله عمل به حق انتخاب است. این حق انتخاب است که می باید بدست آورد. شرکت در تحریم، انتخاب استقلال و آزادی هر شهروند ایران و تصدیق حقوقمندی و کرامت او است. زیرا شرکت کنندگان در تحریم، از مدار بسته رﮊیم ولایت مطلقه فقیه رها می شوند و در مدار باز استقلال و آزادی، در پی برقراری جمهوری شهروندان می گردند.

اخبار روز: یکی از اهداف رهبری حکومت سوءاستفاده از میزان بالای مشارکت مردم در جهت پیشبرد سیاست های مورد نظر خود در عرصه داخلی و مناسبات بین المللی و همین طور ایجاد دولت مطیع ولی فقیه می باشد. این هدف را چگونه می توان خنثی کرد و روند انتخابات را درجهت خواست مردم سمت داد؟

ابوالحسن بنی صدر: «مهندسی انتخابات» با حدف ها، عمده کار را انجام داد. معلوم کرد حق به جانب واقع بین هائی بوده است که از ماه ها پیش می گفتند هدف اول و تنها هدف دستگاه خامنه ای و حزب سیاسی مسلح مسلط بر دولت، گماشتن کارگزار خود در مقام ریاست جمهوری است. هرگاه ببیند گرم شدن تنور انتخابات با این هدف ناسازگار است، از آن چشم می پوشند. باوجود، بنا بر این اصل که هرکس خود خویشتن را رهبری می کند، کار بایسته «تعیین تکلیف» برای مردم ایران نیست. توضیح وضعیت به مردم ایران است. توضیح حقوق ذاتی انسان و حقوق ملی به مردم ایران است به ترتیبی که این مردم بتوانند طرز فکری را رها کنند که این مردم را نه توانا به رهبری خویش و در دست گرفتن سرنوشت خود و از آن خود کردن حق و مسئولیت تغییر کردن که نیازمند ولایت فقیه و یا رهبری نخبه ها می انگارد. به ترتیبی که مردم ایران شهروندی را حق خویش بیابند و حق انتخاب را از آن خود بدانند و ببینند که سرباز زدن از رأی دادن به اجبار و در مدار بسته جباریت، انکار حقوق ذاتی انسان و زیست در تحقیر است.
افزون بر این، توضیح اثر شرکت در تحریم وسیع بر افکار عمومی مردم جهان و کاستن از فشارهای ضد جنبش مردم، بسی ضرور است چرا که از ویژگی های این «انتخابات» یکی و بسا در شمار مهمترین آنها، نقش تعیین کننده ایست که قدرتهای خارجی، در زندگی روز مره ایران جسته اند. به جاست به مردم ایران نقش تعیین کنندشان در جلوگیری از خطر جنگ و تشدید مجازاتهای فلج کننده، توضیح داده شود.
    هرگاه گرایشهای جانبدار جمهوری شهروندان این پیشنهاد را بپذیرند و همآهنگ این توضیح ها را به مردم ایران بدهند و تحریم فعال را که همراه کردن تحریم است با ایجاد و توسعه فضای اندیشه و عمل در بیرون مدار بسته ای که مدار رﮊیم ولایت مطلقه فقیه است، بسا بتوان فرصت نمایش انتخابات را به فرصت بروز اراده ملی بدل کرد.

اخبار روز: خواست های مردم از این انتخابات چیست؟

ابوالحسن بنی صدر: در «انتخاباتی» که کارگزار «رهبر» تعیین می شود و از طریق «مهندسی انتخابات» (قسمتی از این مهندسی با حذف ها انجام گرفته است) تعیین می شود، مردم ایران چه خواستی می توانند داشته باشند؟ محور شدن قدرت خارجی در زندگی روزمره آنها، اقتصاد مصرف محوری که بیشترین فرصت را برای رانت خواری ایجاد می کند و در همان حال، میزان تخریب نیروهای محرکه – که تورم گویای شدت این تخریب است – و بیکاری و فقر و نابرابری را همچنان افزایش می دهد و خشونتی که در اشکال آسیب های اجتماعی خود را نشان می دهد و استقلال و آزادی و منزلت هر ایران و جامعه ایرانی، در نتیجه، دولتی خالی از دین و مرام که مرامی جز حقوق ذاتی انسان و حقوق ملی نداشته باشد و هر ایران صاحب دین یا مرام خود بگردد، بنا بر این، انقلاب در طرزفکرهائی که بیان های قدرت هستند، مسائل کشور هستند. این مسائل را استبداد حاکم ساخته و برهم افزوده است. رﮊیم مسئله ساز مسئله حل کن نمی شود. پس خواستی از خواستهای مردم از طریق شرکت در دادن رأی، در این «انتخابات»، برآورده نمی شود. در این فرصت، به ترتیبی که توضیح دادم، مردم ایران می توانند اراده خود را به تغییر از راه تحریم فعال انتخابات اظهار کنند.

اخبار روز: اصلاح طلبان و بخشی از نیروهای اپوزسیون هاشمی رفسنجانی را فرصتی برای تغییر تعبیر می کنند. آیا رفسنجانی پیش از خرداد ٨٨، با رفسنجانی کاندیدای ریاست جمهوری تفاوت دارد؟

ابوالحسن بنی صدر: نخست این که رد صلاحیت آقای هاشمی رفسنجانی معلوم کرد که جانبداری از نامزد ریاست جمهوری شدن او، نه بر اساس شناسائی وضعیت آن سان که هست بلکه برپایه دلخواه انجام گرفته است. اما امر مهمتر این که مبارزه چند نسل ایرانی برای به کرسی نشاند حق شهروندی، از جمله مبارزه مداوم نسل اول انقلاب و نسلهای بعد از او، داشته ای نیست که نسل امروز آن را داو قمار کند، آنهم قمار در رﮊیم ولایت مطلقه فقیه، میان آقایان خامنه ای و هاشمی رفسنجانی. زیرا داو کردن این داشته که همه هستی نسل امروز است و اگر از دست بدهد، قابل تدارک نیست، محکوم کردن ایران به سرنوشتی بس شوم است. و بالاخره، ولو برای آقای هاشمی رفسنجانی حق تغییر کردن را دارد، اما او نماد رﮊیم ولایت فقیه در خیانت ها و جنایت ها و فسادها است. ملتی که نسبت به حقوق و ارزشهائی که بقای کشور و ادامه حیاتی ملی در گرو عمل به آنها است، حق و مسئولیت تغییر دادن سرنوشت خویش را از دست فرو نمی گذارد و سرنوشت خود را در دست چنین نمادی قرار نمی دهد. و بالاخره، واقعیتی که حذف شدن آقای هاشمی رفسنجانی است بر آنها و همگان معلوم کرد که نظام ولایت مطلقه فقیه را نمی توان در جهتی مخالف محور آن که ولایت مطلقه فقیه است، اصلاح کرد. ستایشگری از آقای هاشمی رفسنجانی بر سه غلط مشهود بنا شده بود: الف - رﮊیم ولایت مطلقه فقیه در جهت مخالف محور آن، قابل اصلاح است. ب – مردم ایران به تغییر خویش توانا نیستند و باید رهبری بشوند و در شرائط موجود، آقای هاشمی رفسنجانی مناسب ترین شخص است و ج – مصلحت – که همواره قدرت می سنجد و برضد حق می سنجد و جانشین حق می کند – فوق حقوق ذاتی انسان و حقوق ملی و داشته است که از مبارزه چند نسل فراهم آمده است و مصلحت اقتضا می کند که فعلا″ نادیده شان بگیریم. غلط اندیشی چهارم و پنجم از این سه غلط بنیادی ناشی می شوند:
   غلط اندیشی چهارم اینست: فرد در ساختار قدرت چه اندازه می تواند نقش داشته باشد؟ پاسخ این پرسش را ساختار قدرت می دهد. رد شدن صلاحیت آقای هاشمی رفسنجانی می گوید و به صراحت، که در این ساختار، نقش فردی که صاحب اختیار چندانی نیست، نقشی را که برای او قائل شده اند، نمی تواند داشته باشد. بسا آقای خامنه ای که گویا صاحب ولایت مطلقه فقیه است، نیز صاحب نقش تعیین کننده ای نیست.
و غلط اندیشی پنجم تباه کرده ارزش «حر شدن» است. توضیح اینکه، تغییر کردن برای رئیس شدن آسان تر کارها است. تغییر کردن بمعنای آزاد شدن، بیرون آمدن از رﮊیم جباران و برخاستن به مبارزه با آن تحقق پیدا می کنند. بر مبارزان نیست که داشته خویش یعنی عمری مبارزه را، بدهند برای این که آقای هاشمی رفسنجانی رئیس جمهوری بگردد. زیرا برفرض که او به ریاست جمهوری می رسید، مبارزان هرچه داشته اند را از دست داده اند و رﮊیم برجا و آقای هاشمی رفسنجانی، اگر مهندسی مانع نمی شد، در همین رﮊیم به ریاست جمهوری می رسید. جانبداران، رﮊیم را پذیرفته و مبارزه خود و نسل ها را تکذیب کرده و ارزش حر شدن را هم پامال کرده اند. بدیل اخلاقمند بدیلی است که آزاد شدن را ارزش بشناسد و مأموران رﮊیم را به آزاد شدن بخواند و هر کس استقلال و آزادی را انتخاب کرد، تشویق کند و به خود بپذیرد. وارونه این کار، کاری نه ستوده و سزاوار است.

اخبار روز: جنبش آزادیخواهی مردم ایران را با اتخاذ چه سیاستی می توان تقویت کرد؟

ابوالحسن بنی صدر: جنبش آزادی خواهی مردم ایران را با کوشش برای توانا کردن روزافزون بدیلی می توان تقویت کرد که تجسم داشته ای حاصل مبارزه نسلها و نماد استقلال و آزادی هر شهروند ایرانی و جامعه ملی ما باشد. نقد اندیشه های راهنما برای این که بیان استقلال و آزادی بگردند و نقد زبان قدرت بقصد بازیافتن بیان آزادی، ضرورترین کارها در این مرحله از تحول تاریخی جامعه ایرانی است.