• خالی گذاشتن صندوق‌های رای، به سود آزادی و به سود حاکمیت مردم و به زیان استبداد است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ٨ خرداد ۱٣۹۲ -  ۲۹ می ۲۰۱٣

یازدهمین دوره آن چیزی که «انتخابات» ریاست جمهوری نامیده میشود، با رد صلاحیت بخش عمده کاندیداها و حتی کسانی چون هاشمی رفسنجانی و رحیم مشائی و تائید هشت نفر از نزدیک ترین ذوب شدگان در ولایت فقیه و مشاورین و نزدیکان ولی فقیه، وارد مرحله نهائی خود شد. این انتخابات نیز همانند انتخابات دوره های قبل در جمهوری اسلامی، اساسا آزاد و دمکراتیک نیست.

این انتخابات، در شرائطی برگزار می‌شود که بحرانهای همه جانبه‌ اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، تحریم های اقتصادی و تنش در مناسبات بین‌المللی، بیش از پیش تأثیرات و تبعات زیان بار و ویران کننده خود را بر کار و زندگی و آینده اکثریت توده‌های مردم برجای گذاشته و می‌گذارد. در طول چهارسال گذشته ادامه این حاکمیت نه تنها زندگی روزمره مردم را با دشواری فراوان روبرو کرده، بلکه بخش بیشتری از مردم را به زیر خط فقر کشانده است و نارضایتی به شکل وسیعی در میان قشرهای جامعه گسترده شده است. شکاف‌های طبقاتی عمیق تر، تبعیضات اجتماعی، جنسی، فرهنگی، مذهبی، نقض آشکار حقوق مردم و ملیتها شدیدتر، و تحدید آزادی‌ها و فشارهای استبداد مذهبی بیشتر شده است. حکومت جمهوری اسلامی اما همچنان در اندیشه ادامه سیاست‌های تاکنونی و تحکیم قدرت ولی فقیه و باندهای امنیتی نظامی حاکم است. بگیر و ببندها هم چنان ادامه دارد. روزنامه نگاران و فعالان سیاسی و مدنی، جنبش های اجتماعی و ملیت‌های ساکن ایران تحت پیگرد قرار دارند و هیچ نشانه‌ای از تغییر در سیاست های حکومت دیده نمی شود.
انتخابات در جمهوری اسلامی از ابتدا تاکنون غیرآزاد و گزینشی بوده است. یعنی تاکنون حق انتخاب شدن، حق سخن گفتن، حق نوشتن و انتشار آن، حق داشتن روزنامه و نشریه، حق فعالیت احزاب سیاسی و نهادهای مدنی، حق استفاده برابر از رسانه‌های عمومی برای مخالفان حکومت، وجود نداشته است. در این انتخابات ها حداکثر، امکان رقابت جناح‌های درون حکومت برای حضور در نهادهایی مثل مجلس و ریاست جمهوری وجود داشته است. اما از انتخابات مجلس هفتم بدین سو، دامنه این رقابت‌ها، زیر تیغ نظارت استصوابی شورای نگهبان، تنگ‌تر شد. انتخابات مجلس هشتم، به لحاظ تنگ نظری و فضای ضددموکراتیک حاکم بر آن، گوی سبقت را از دیگر دوره‌ها ربود. دخالت در انتخابات و فرمایشی کردن کامل آن، در جریان انتخابات ریاست جمهوری گذشته با تقلب علنی و رای‌سازی برای احمدی نژاد تکمیل شد. اگر در دوره‌های پیشین، به دلیل رقابت و نظارت جناح‌های حکومتی تقلب و رای‌سازی وسیع به شکل علنی دشوار بود، در انتخابات ریاست جمهوری دهم، تقلب آشکار چهره و خصلت اصلی انتخابات را ساخت. دستکاری در آراء، آن قدر آشکار و علنی صورت گرفت که نتیجه انتخابات پیش از اتمام شمارش آراء توسط جناح مسلط اعلام شد و ولی فقیه قبل از اعلام نظر رسمی شورای نگهبان منصوب خویش، احمدی نژاد را برنده آن معرفی نمود.
جمهوری اسلامی به رای مردم باور ندارد و تنها می‌کوشد تا با رای مردم به رژیم خود مشروعیت بخشد. برای حکومت اسلامی فقط میزان شرکت مردم مهم است و نه نتیجه انتخابات، چرا که نتیجه را خود از پیش و به صورت کنترل شده، هدایت می‌کند. کاندیداهایی که پس از عبور از صافی شورای نگهبان به صف اول مسابقه انتخابات می‌رسند، از «خودی»ها هستند و در نهایت هم نقش آنها غالبا در حد «تدارکاتچی» و مجری "حکم حکومتی" باقی خواهد ماند.
این بار اما حذف رفسنجانی و مشائی از لیست کاندیداهای ریاست جمهوری نشان میدهد که دایره «خودی»ها تا چه اندازه محدود شده و ظرفیت نظام در تحمل نظرات متفاوت تا چه حد کاهش یافته است. حکومت میرود تا به یک حکومت دیکتاتوری مذهبی-نظامی تمام عیار تبدیل شود. در این راه حتی از حذف کسانی که خود در بنیان‌گذاری و تداوم این نظام نقش اول را داشته اند، فروگذار نخواهد کرد.

هموطنان گرامی!
قانون اساسی جمهوری اسلامی رسما امکان حضور غیرمذهبی ها و مخالفان نظام اسلامی در انتخابات را منتفی ساخته است. سهم همه نیروهای سکولار و دمکرات و چپ ایران در طول حیات جمهوری اسلامی سرکوب، زندان و شکنجه و اعدام و یا تبعید بوده است. اما حکومت جمهوری اسلامی تنها به حذف مخالفان بسنده نکرده است. در طول این سال ها سیاست حذف مخالفان و معترضان، حتی بسیاری از نیروهای درونی خود رژیم را هم آماج خود قرار داده است. نباید فراموش کرد که از همان ابتدا زنان به عنوان نیمی از جمعیت کشور و دین باوران غیرشیعی از حق انتخاب شدن در بسیاری از موقعیت های سیاسی و قضائی از جمله ریاست جمهوری محروم شده اند.
با وخامت اوضاع اقتصادی و اجتماعی، و مشکلات کار و معیشت گریبانگیر مردم که دم به دم شدیدتر میشود، گذران زندگی روزمره و تامین حداقل نیازهای آن مشغله ذهنی عمده توده ها تبدیل شده است. در واقع، با توجه به ماهیت عملکرد و سیاستهای جاری خود رژیم، اکثریت مردم به روشنی دریافته اند که در صورت تداوم این بساط، عملا هیچ بهبودی در زندگی امروز و فردای آنان ممکن و میسر نیست و از این رو نیز غالبا از نمایشهای ادواری آن همچون انتخابات نمایشی هم رویگردان شده اند.

هم میهنان گرامی!
ما بارها گفته‌ایم که در یک جامعه آزاد، حکومت‌ها تابع رای مردم و پاسخگو به مردم هستند. در کشور ما همواره این حکومت‌ها بوده‌اند که بر بالای سر صندوق‌ها ایستاده و با کنترل بر آنها، رای مردم را نادیده گرفته‌اند. در جمهوری اسلامی با لغو حق عمومی انتخاب شدن و محدود نمودن آن به وابستگان به قدرت، عملا امکان دخالت آراء مردم در تحولات سیاسی محدود و محدودتر شده و دست آخر در جریان این انتخابات شاهدیم که چگونه به یک مضحکه انتخابات فرمایشی تبدیل شده است.
با تحریم این نمایش انتخابات و عدم حضور در پای صندوقهای رای، اجازه ندهیم که جمهوری اسلامی باری دیگر رای مردم را در انظار جهانیان، خرج مشروعیت بخشیدن به نظام استبدادی خود کند و در داخل کشور از آن برای ارعاب و فریبکاری استفاده نماید. خلوت نگهداشتن حوزه‌های رای‌گیری و خالی گذاشتن صندوق‌های رای، به سود آزادی و به سود حاکمیت مردم و به زیان استبداد است.
تردیدی نباید داشت که مبارزات جمعی مردم و رشد و پای گیری تشکلهای مستقل و جنبش‌های مردمی با تکیه بر خواسته‌های حق‌طلبانه شان، مهمترین عرصه مبارزه با رژیم است. عدم شرکت در بازی‌های سیاسی این رژیم، که تنها خود از آن بهره می‌برد و بایکوت انتخابات فرمایشی، راهی است که پایه‌های رژیم اسلامی را سست کرده و و مبارزه مردم را گسترش خواهد داد.

ما همه نیروهای چپ ،مترقی و آزادی خواه را دعوت میکنیم تا با تحریم فعال این نمایش انتخاباتی، تلاش برای برآمد صف مستقل اپوزیسیون چپ و دموکرات را گسترش دهند. این گامی مهم در جهت تقویت جنبش آزادیخواهانه مردم کشورمان است. با فعال کردن شبکه های اجتماعی، با بهره‌گیری از امکانات موجود، برگزاری گردهمائی ها، سخنرانی ها، پخش اعلامیه و تراکت ها و دیوارنویسی علیه انتخابات فرمایشی، مردم را به عدم شرکت در رای گیری انتخابات فرمایشی دعوت کنیم و بکوشیم با سازماندهی مقاومت مدنی سراسری و یپشبرد تحریم گسترده انتخابات، قدرت نیروهای آزادیخواه و اراده مردم را در مقابل قدرت نمائیهای رژیم به نمایش بگذاریم. تنها از این طریق است که می توان مستبدین حاکم را وادار به عقب نشینی، و راه رسیدن به آزادی، دمکراسی و عدالت را هموار کرد.

سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
۷ خرداد ۱٣۹۲ - ۲٨ مه ۲۰۱٣