• اطلاعیه ی تبریک سازمان فدائیان فدائیان خلق ایران (اکثریت) را خواندم و شگفت زده شدم. فرض را بر این بگذارید که من یکی از کسانی بوده ام که بنابر رهنمود این سازمان در این انتخابات مشارکت نجسته ام. پیام این سازمان به من چیست؟ آن ها قرار بوده است صدای اعتراض کسانی باشند که به این انتخابات معترض هستند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۶ خرداد ۱٣۹۲ -  ۱۶ ژوئن ۲۰۱٣

از مسئولین اخبار روز تقاضا دارم که این چند خط گلایگی را منتشر کنند. به جای اسم من می توانید بنویسید: یک معترض به انتخابات غیردموکراتیک در ایران.

اطلاعیه ی تبریک سازمان فدائیان فدائیان خلق ایران (اکثریت) را خواندم و شگفت زده شدم. فرض را بر این بگذارید که من یکی از کسانی بوده ام که بنابر رهنمود این سازمان در این انتخابات مشارکت نجسته ام. پیام این سازمان به من چیست؟ حالا که مسابقه ی تبریک به «خلق قهرمان» درگرفته و هر کس سعی می کند خودش را از سیاست «عدم شرکت» و «تحریم»، مستقیم و یا غیرمستقیم تبرئه کند، خوب است رهبران سازمان و حزب هایی که رهنمود به عدم شرکت دادند، کمی هم به این مساله فکر کنند، که آن ها قرار بوده است صدای اعتراض کسانی باشند که به این انتخابات معترض هستند و به دلیل همین اعتراض در آن شرکت نمی کنند.
طبق آمار رسمی حدود ۱٣ میلیون در انتخابات شرکت نکرده اند، طبیعتا همه ی ان ها پیام «اعتراض» نداشته اند. اما همه ی آن ٣۷ میلیونی که در انتخابات شرکت کرده اند و حتی آن ۱٨ میلیونی که به حسن روحانی رای دادند نیز پیام «تغییر» نداشته اند. روی تقلب و بالابردن میزان مشارکت به ضرر عدم شرکت هم بحث نمی کنم. همین دو رقم را اما به عنوان دو نمود و نشانه می گیرم. صحبت اینجاست که در پیام سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) صدای ما – ۱٣ میلیونی که شما هم مشوقمان بودید، کجاست؟

به فرازهای زیر از این اعلامیه که اساس آن است، توجه کنید:
«مردم ایران بار دیگر در انتخابات شگفتی آفریدند. آن ها در انتخابات وسیعا شرکت کردند، به کاندیداهای اصول گرایان "نه" گفتند، مخالفت خود را با سیاست های حکومت ایران در عرصه داخلی و خارجی ابراز کردند و با انتخاب آقای حسن روحانی به "تغییر" رای دادند.»
«پیروزی در انتخابات، امید به "تغییر" را در مردم زنده کرد.»
«ما پیروزی در انتخابات را به مردم ایران تبریک می گوئیم، با تلاش آنها برای تغییر سیاست های کلان کشور همراه هستیم و امیدواریم که آقای روحانی به وعده های خود عمل کند، به مطالبات مردم پاسخ مثبت دهد و برای برون رفت کشور از وضعیت بحرانی، گام های موثر بردارد.»

بگذریم از این که، آن ها چنان نوشته اند که انگار در صف اول این «پیروزی» قرار داشته اند. مساله ی من اما چیز دیگری است. هر چه در این اطلاعیه گشتم، خودم را پیدا نکردم. خودی که قرار بوده است فدائیان خلق صدای آن و نماینده ی آن باشند و به آن فراخوان داده بودند.
آیا ما باید در این موجی که به راه افتاده و در مسابقه ای که در «تبریک گویی» برپا شده است، فراموش شویم؟ ما صدای اعتراض در این انتخابات غیردموکراتیک بودیم. چه کسی صدای ما را فریاد می کند؟
متاسفم که باید بگویم برخورد هیات سیاسی – اجرایی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) نهایت فرصت طلبی است.

تقاضا دارم مسئولین سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) به سوال من پاسخ دهند.