• با سرکوبی شدید، و ترمیم قطارِ اقتصادِ نولیبرال، به همه ی وهم زدگان خواهد فهماند که به راستی «اشتباه گرفته اند». آری! مدلِ «سیاست مبتنی بر حکومتِ مطلقه و اقتصادِ مبتنی بر وابستگی» پس از گذشت یک قرن (از زمان به توپ بسته شدن مجلس تا کنون) هنوز هم کار می کند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۷ خرداد ۱٣۹۲ -  ۱۷ ژوئن ۲۰۱٣

۱) در اواخرِ عمرِ مظفرالدین شاه، که قانونِ اساسی می بایست به دستینه ی او رسد، محمد علی میرزای ولیعهد، آگاه از فزونیِ بدگوییِ روزنامه ها و دشمنی ها و بدگویی های مجاهدانِ تبریز از او نزدِ مشروطه خواهان تهران، و نیز دشمنیِ شعاع السلطنه که هوای ولیعهدی برداشته بود، نامه ای به علمای مشروطه خواهِ تهران نوشت و «به ذاتِ مقدسِ پروردگار» قسم یاد کرد که این ها همه دروغ است و او همواره حامی مشروطه خواهان بوده و هست. بهبهانی و طباطبایی که از سرانِ مشروطه بودند فریب خوردند و قسم او را باور کردند. محمدعلی میرزا از تبریز به تهران آمد، پس او شاه گشت و در پی اش، مجلس شورای ملی و مشروطه خواهان به توپ بسته شدند، روزنامه نگاران در باغ شاه شمع آجین شدند و هزاران کسان از آزادی خواهان سرکوب شدند و تا ماه ها بر سر مساوات طلبان و مجاهدانِ تبریز، جز گلوله و توپ، چیزی نبارید.

۲) آنروز که رزمندگان در جهبه ها می جنگیدند، تا «بهر آزادی قدس از کربلا» بگذرند، هرگز باور نمی کردند که سلاح های آنان دیری است از اسرائیل خریداری می شود و مک فارلین با کیکی به شکلِ «کلید» و کلت و انجیل به ایران آمده است تا به واسطه ی هاشمی، بر سر همه چیز آنان معامله کند؛ «کلیدی» که دو دهه بعد، از جیب کاندیدای تحت حمایت هاشمی بیرون آمد تا به غرب و جهان سرمایه داری اطمینان دهد که معامله کنندگان هنوز هم اهل معامله بر سر هر چیزی هستند.

٣) از خرداد ۷۶ تا ۱٨ تیر ۷٨، دو سال گذشت تا رژیم به تحول خواهان ایران بفهماند، «اشتباه گرفته اید، بروید خانه¬ های تان». تا روزنامه ها «فله¬ای تعطیل شوند»، تا روشنفکران شمع آجین شوند، معلمان سرکوب شوند و قیام دانشجویان به خاک و خون کشیده شود و اعتراضات مردمی سرکوب و منکوب شوند، این بار تا به توپ بستن مجلس توسط محمدعلی میرزا یا ۱٨ تیر، زمانی بسیار کم تر می طلبد، تا حکومت با سرکوب سهمگین، و احتمالاً کشتگانی چند بفهماند که «اشتباه گرفته اید، بروید خانه های تان».

۴) حال که اسب تروا از دروازه گذشت، پس از این حماسه ی سیاسی، نظام جمهوری اسلامی که فقط در همین سه سال، دست اش به تقلبی سهمگین، به زندان افکندن رهبران جنبش مردمی، و به خاک و خون کشیدن مردم معترضی که با سکوت به اعتراض آمده بودند آلوده است، به زودی، پس از آن که توانست وجهه ی خود را در غرب ترمیم کند، «کلید» روحانی را به مک فارلین های وقت بازگرداند، بحران ها و تضادهای موجود خود را کاهش دهد، تا حدی از بحران های قطعی و ویران گر خود بگذرد و حرکتِ سریعِ واگن های نولیبرالیسم را در ریل های اقتصادی کشور سرعت بخشد، با سرکوبی شدید، و ترمیم قطارِ اقتصادِ نولیبرال، به همه ی وهم زدگان خواهد فهماند که به راستی «اشتباه گرفته اند». آری! مدلِ «سیاست مبتنی بر حکومتِ مطلقه و اقتصادِ مبتنی بر وابستگی» پس از گذشت یک قرن (از زمان به توپ بسته شدن مجلس تا کنون) هنوز هم کار می کند.