عنوان : این همگان نیستند که
آقای اردشیر زارعی قنواتی محترم که ماشالله در مورد سیاست هر کشوری صاحب نظر است، از اینکه ایرانیها جهانیان را دگر بار «شگفت زده» کرده اند، خود از این زیرکی مردم ایران انگشت به دهان شده است. مر قوم کرده اند که : "این دیگر برای ملت و حاکمیت سیاسی ایران به یک رویه متداول تبدیل شده است که در بزنگاه های مهم تاریخی خلاف هر پیش بینی، مردمان دقیقه نودی این سرزمین سلول های خاکستری ذهنشان به سمتی می رود که همگان را در حالت بهت و غافلگیری انگشت به دهان می گذارد."
برای من خواننده ی این مطلب چند تا سئوال پیش می آید و آن اینکه:
۱- وقتی که هشت نفر عنصر معلوم الحال را برایت انتصاب کرده و می گویند «آش کشک خاله ت است، بخوری پاته، نخوری پاته» یکی از این ها را «انتخاب» بکن،کجای این کار «سورپرایز» است؟
۲- وقتی که خود اصلاح طلب ها می گویند که ما در بهترین حالت به دوران رفسنجانی برمی گردیم، کجای این کار «شگفتی آفرین» است؟
۳- اصلاح طلب ها حتی نتوانستند عارف را نیز انتصاب (به بخشید انتخاب ) بکنند، کجای این انتخابات برای نویسنده ی محترم جای انگشت به دهان ماندن دارد؟
۴- با عرض معذرت از آقای قنواتی کمی پر روئی به خرج می دهم و پرسش آخری را مطرح می کنم: «اصلاح طلبان» از قبل انتصاب روحانی معلوم الحال به نوائی رسیده و دگر بار وزیر و وکیل خواهند شد. لذا باید هم «گنجشک را رنگ کرده و بجای قناری به مردم قالب بکنند»، ولی شما چرا؟
در خاتمه تمنی دارم که بجای درس دادن به مردم ترکیه و مصر «قاچ زین را بچسبید». چرا که آنها در مبارزه برای دمکراسی چندین و چندین مرحله از ایرانیها جلو ترند. «هنر نزد ایرانیان است و بس»؟!!
۵۵۴۱۴ - تاریخ انتشار : ۲ تير ۱٣۹۲