عنوان : مرکزیت دمکراتیک را پاس دارید
با درود...
اطلاعیه حزب سندیت دارد و منطقی می باشد..
و اما..دوستداران حزب با اعتقاد به مرکزیت دمکراتیک ..این موارد و موردهای اعتقادی و تحلیلی را در داخل حزب موشکافی کنید ...
۵۶۰۶۲ - تاریخ انتشار : ۲۹ تير ۱٣۹۲       

عنوان : بیهوده گرائی
بحث بر سر شخصیت ها نیست. بحث بر سر مواضع است . کمیته مرکزی حزب توده ایران اساسن فاقد تحلیل مشخص از شرایط مشخص است و موضع گیری های آن عموما ناشی از کینه شخصی و گروهی است نه حتی کینه طبقاتی . راه توده دقیقا همان مواضع استراتژیک حزب توده ایران را در سال های حضور علنی در تهران دنبال می کند و دقیقا هم مرتکب همان اشتباه ها در نگاه و تحلیل می شود هرچند مواضع آن بسیار نزدیک تر به واقعیت های جاری در ایران است . دوستان توجه فرمایند. دیگرشرایط کار مخفی زمان شهریاری نیست . شهریار یک نفوذی شخصیتی بود و از اینرو توانست نفوذ کند که دقیقا مواضع حزب را بروز می داد.بنا براین اگر کسی خلاف مواضع شما موضع می گیرد همین نشان دهنده این است که نفوذی نیست. مگر اینکه وحشت داشته باشید غلمی تر و منطقی تر بیان می کند و شما را زیر سئوال می برد . موفق باشید
۵۶۰۵۱ - تاریخ انتشار : ۲۹ تير ۱٣۹۲       

عنوان : اصل مطلب
به نظر من اصل مطلب و موضوع اصلی ،چیز دیگری است و آنهم اختلاف عمیق در تحلیل مسائل و سیاست های منتج از آن و بخصوص انتخابات اخیر است .
متاسفانه رهبری حزب توده ایران به جای پاسخ گویی به خطای فاحش (والبته مکرر) و اصلاح این روند ، به اتهام زنی و شانتاژ روی می آورد و این شیوه ای نه تنها غیر اخلاقی و ناجوانمردانه ،بلکه مشکوک است.
این حمله به رفیق عمویی (و راه توده)در زمانی تشدید شد که راه توده کارزار تبلیغاتی خود را بعد از انتخابات به تحریم کنندگان انتخابات و بخصوص رهبری حزب( و بقول خودشان گردانندگان نامه مردم) تشدید کرد و رهبری حزب هم دیواری کوتاه تر از رفیق عمویی پیدا نکرد.
توصیه به رهبری فعلی حزب آن است که یا به روشی صحیح ،پاسخگویی و یا نقد طرف مقابل را انجام دهد و یا اگر توان گفتگو ی منطقی را ندارد سکوت کند و به این گونه شیوه های اتهام زنی روی نیاورد .
۵۵۹۷۷ - تاریخ انتشار : ۲۶ تير ۱٣۹۲       

عنوان : به دوست جوانمان
دوست محترم،
اینکه حجاریان مواضع شدیدا ضد کمونیستی داشته باشد یا نه، ارتباطی با موضوع میانجیگری نلسون ماندلا برای آزادی عمویی از زندان پیدا نمی کند.
"دبیرخانه" مدعی است که چون تاریخ سفر ماندلا به بعد از فاجعه ملی بر می گردد، پس زنده ماندن عمویی خود یک معماست! عمویی از دید این "رفیقان" هنگامی رفیق می بود که شهید می شد!
سوال اینجاست که اگر اینطور با مسئله برخورد شود، تکلیف رفیق فقید صفر خان قهرمانی که تنها چند ساعت در بازداشت بود چه می شود؟
آیا بخاطر همین از وی در سفر به آلمان استقبال شایسته ای نشد؟
تکلیف همسر رفیق کامبخش (اختر کیانوری) که اصلا در ایران نبود ودر تنهایی و غربت درگذشت و حتی احوال پرسی از سوی این "دبیرخانه" برایش گسیل نشد چی؟
تکلیف ملکه محمدی و ووو سایر رفقای جان بدر برده چه می شود؟ همه مشکوکند؟
آیا زنده ماندن رفیق خاوری در حالی که حکمت جورا زیر شکنجه عامدانه کشتند، مشکوک بود؟
یا اینکه مسئله جای دیگری است و آن اینکه "دبیرخانه" آنقدر از واقعیات درون جامعه فاصله دارد و آنقدر در برقراری ارتباط با داخل ناتوان گشته که هر روزنه ای برای برافراشته شدن پرچم حزب در داخل را ناچارا مشکوک ارزیابی می کند؟
علی خدایی کجا و محمد علی عمویی کجا؟ چرا فردی خودپسند را بهانه سرکوب انسان با ارزشی چون عمویی می کنیم؟
۵۵۹۶٨ - تاریخ انتشار : ۲۵ تير ۱٣۹۲       

عنوان : موضوع واقعا انقدر مشکل است?
من البته سنم به این دعواهای قدیمی قد نمیدهد ولی در اینجا فقط یک خبری که راه توده از قول سعید حجاریان اورده است از طرف حزب توده تکذیب شده است و از نظر من که هیچگاه اشنائی چندانی با این دعواها ندارم استدلال حزب توده متین بنظر میرسد :

۱-نلسون ماندلا در دوران کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷ خود در زندان رژیم اپارتاید بوده است.

۲- حجاریان از بنیانگذاران اصلی وزارت اطلاعات حکومت اسلامی است و حرفش سندیت ندارد.

البته من خودم در دوران سالهای ۷۶ تا ۷۸ با حجاریان برخورد زیادی داشته ام ایشان بشدت ضد چپ میباشند و کینه عجیبی نسبت به نیروهای جنبش چپ از جمله حزب توده و فدائیان دارد
۵۵۹۶۱ - تاریخ انتشار : ۲۵ تير ۱٣۹۲       

عنوان : خود زنی
فقط باید کوتاه گفت که:یکی بر سر شاخ و بن میبرید.
در هر صورت وضعیت حزب توده با این اطلاعیه ها بسیار شک برانگیز است.
ما که اشخاص را به طور دقیق نمیشناسیم،نمیتوانیم براساس افترا زدن و یا شانتاژ در مورد هر جریانی قضاوت کنیم چه رهبری فعلی حزب باشد و چه گردانندگان "راه توده"
ملاک مواضع و سمت و سوی حرکت هر جریانی است. متاسفانه رهبری حزب به جای تحلیل مواضع هر جریانی ، به اتهام زنی و شانتاژ روی میآورد و اینگونه فکر میکنند که این رفتارها تاثیرگذار است ولی به جرات میتوان گفت که اگر بدون تحلیل دقیق و فقط بر اساس "حدسیات دائی جان ناپلئونی" و یا "رفتارهای پارانویدی" شخص یا جریانی به همکاری با نهادهای اطلاعاتی متهم شود ،مسلما در دراز مدت تاثیر برعکس گذارده و اتهام زنان مورد شک قرار میگیرند. و این وضعیتی است که هم اکنون رهبری حزب توده به آن دچار شده و بسیاری کسان در ایران این رهبری را با دیده شک و تردید نگاه میکنند(همانگونه که آقای مطلب زاده مطرح کرد)ولی ظاهرا گوش شنوایی در این حزب وجود ندارد و نا جوانمردانه به کسی حمله میکند که امکان دفاع از خود را ندارد ، ضمن آنکه دین بزرگی تما جنبش چپ به او دارد.
نمیدانم اخبار روز این مطلب من را مثل جواب قبلی سانسور میکند یا خیر ،ولی مطمئن هستم که با باز شدن فضار سیاسی در ایران ، بسیاری از موضوعات روشن خواهد شد.
ضمن اینکه اتهام زنی به هر دلیل شخصی یا سیاسی ،رفتاری غیر اخلاقی و از موضع ضعف است و حتی اگر اعتقاد هم داشته باشیم که همه اپوزوسیون(خارج کشور) گردانندگان "راه توده " را مشکوک میدانند. این مطلب من نه دفاع از راه توده است و نه حمله به آن ، بلکه راه و روش صحیح مبارزه سیاسی را یادآوری میکند
۵۵۹۲۴ - تاریخ انتشار : ۲۴ تير ۱٣۹۲       

عنوان : چه کسی مسئول است
مسئول شدت گرفتن حملات علیه رفیق عمویی راه توده است. از طرف دیگر مشخص نیست چرا دبیرخانه حزب نمی تواند این واقعیت ساده را درک کند! کسی که با نظرات عمویی کوچکترین آشنایی داشته باشد بخوبی می داند که او نه تنها هیچ گونه حمایتی از راه توده نکرده بلکه سرسختانه از مواضع حزب توده ایران دفاع می کند. این قضیه هم از این طرف(راه توده)و هم از آن طرف(دبیرخانه) مشکوک است. از امثال علی خدایی انتظار پاسخوگیی نیست چون اعتباری نزد کسی ندارد اما دبیرخانه "باید" نسبت به این رفتار پاسخگو باشد.
۵۵۹۱۲ - تاریخ انتشار : ۲٣ تير ۱٣۹۲       

عنوان : خود زنی انتحاری
امروز شرایط جسمی نلسون ماندلا در صدر خبرهای رسانه های کشورهای غربی بود. مردم آفریقای جنوبی برای رهبر و همرزم سابقشان نگرانند و دست به "دعا" برداشته اند. شهروندان آفریقای جنوبی برای زندانی ۲۵ سال در حبس نشسته خود چنان ارجی قائل شده اند که حامیان زندانبانان سابق وی در مجیز گویی از ماندلا گوی سبقت را از یکدیگر می ربایند.
در ایران ما اما گویا در بر پاشنه دیگری می چرخد. از اخبار روز که کینه ای دیرینه به حزب توده ایران داشته و دارد بگذریم، در درون صفوف آنچه نام حزب را یدک می کشد نیز، بجای تجلیل از رفیق و انسانی که بیش از ۳۴ سال از عمر خود را در زندانهای شاه و شیخ گذرانده، بر پایه حدسیات دائی جان ناپلئونی خود به تخریب وی می پردازند.
فردی شلوغ کار و بیمار (گرداننده راه توده) را بهانه کوبیدن یکی از سرمایه های جنبش چپ می کنند. روزگار غریبی است.
کسانی که بواسطه خواهر زاده بودن "قرنطینه نشینی" محترم به سخنگویی آنچه "حزب" رسیده اند، خنجر بر چهره فردی می کشد که از زندگی هیچ نداشته و ندارد (حتی حق پاسخگویی به این اراجیف را) .
فرامش نکنیم یاوه گویی های محسن رضایی فرمانده سپاه بعد از یورش دوم را که گفت حزب توده را در داخل کوبیدیم ودر خارج متلاشی خواهیم کرد.
اگرکمی با منطق توهم توطئه به مسئله نگاه کنیم، آیا مدعیان راهبری امروزین حزب در این راستا عمل نمی کنند؟ آیا حکومت برخی را "زنده" نگذاشت تا "عوامشان" به نام "زب" یا "چپ" آنها را "ترور" کنند؟
گویا عمویی و سایر زندانیانی که جان سالم از قتل عام سال ۶۷ بدر برده ا ند باید جوابگوی عملکرد زندانبانانشان باشند. شاید مطلوب این "رفقا" این بود که جان بدر بردگان برای خود سرنوشتی چون رفیق اکثریتی مان، که گمان برده بود تنها بازمانده قتل عام است و خودکشی کرد، رقم می زدند.
چنین خودزنی انتحاری ای آنهم توسط تشکیلاتی که نام "دبیرخانه حزب توده ایران" را یدک می کشد، اگر مشکوک نباشد، بسیار سوال برانگیز است.
امید که سایت اخبار روز بر هیستری ضد توده ای خود غلبه کرده و کامنت حقیر را زیر تیغ سانسور نبرد.
۵۵۷۹۰ - تاریخ انتشار : ۱٨ تير ۱٣۹۲