• جمعی از فعالین دانشجویی سابق به مناسبت سالگرد سرکوب ۲۳ تیر ۱۳۷۸ نامه ی سرگشاده ای منتشر کرده اند. حشمت اله طبرزدی، احمد باطبی و منوچهر محمدی از جمله امضا کنندگان این نامه هستند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۲ تير ۱٣۹۲ -  ۱٣ ژوئيه ۲۰۱٣

مردم عزیز و شرافتمند ایران!
    گذشته چیزی را برای زمان حال فاش میکند که زمان حال بتواند آن را ببیند! و بخواهد برای ساختن آینده از آن استفاده کند.
۲٣ تیر ماه, سالگرد دستگیری و به زندان انداختن و آسیب های جدی روحی و جسمی ما امضا کنندگان این بیانیه است در حالی که یکی از مسببین اصلی و کارگردانان محوری این واقعه, حسن روحانی به عنوان بالاترین مقام اجرائی, بر این کرسی تکیه زده و ما وظیفه خود دانستیم تا پرسشهائی و نگرانیهای خود را با شما مردم در میان بگذاریم.
۱- آقای حسن روحانی در سخنرانی ۲٣ تیر ۱٣۷٨ چنین گفتند:
دیروز نسبت به این عناصر دستور قاطع داده شد، دیروز غروب دستور قاطع صادر شد تا هر گونه حرکت این عناصر فرصت طلب، هر کجا که باشد با شدت و با قاطعیت برخورد شود و سرکوب شوند.
مردم ما شاهد خواهند بود که از امروز نیروی انتظامی، نیروی قهرمان بسیج حاضر در صحنه، با این عناصر فرصت‌طلب و آشوبگر - اگر جرات ادامه حرکت مذبوحانه داشته باشند- چه خواهند کرد.
بنیادی ترین سئوال ما این است که آخرین موضعگیری اخلاقی و تاریخی ایشان نسبت به این واقعه شوم که ۱۴ سال قبل اتفاق افتاده و خود یکی از صحنه گردانان آن بوده اند چیست؟ آیا تغییری در مواضع ایشان نسبت به دستورات و فرامین خود در آن کوران ظلم و بیدادگری, پدید آمده است؟ آیا ایشان بر همان موضع بدوی و سرکوبگرانه سابق خود پا فشاری خواهند کرد و یا موضعی جدید و متمدنانه در برابر آن واقعه خونبار و آسیب دیدگان آن اتخاذ خواهند نمود؟

۲- وقوع وقایع خشونت بار در صحنه سیاسی کشور به بهانه های گوناگون سیاسی و دینی و اجتماعی از سوی کارگردانان همیشگی این خشونتها قابل پیش بینی بوده و ایشان در زمان ریاست خود قطعا چنین اموری را مجدادا تجربه خواهند نمود و این امر چیزی نیست که از چشمان ایشان به عنوان یکی از ارشدترین مدیران امنیتی کشور! و مشاوران و معاونانشان که همگی سالها تجربه در امور امنیتی دارند پنهان بماند و آیا ایشان تغییری در مدیریت خود پدید خواهند اورد یا با همان شیوه های قدیمی بگیر و ببند استفاده خواهند نمود؟

٣- عرصه سیاست و کنشگری در دوران معاصر, سنخ ها و شیوه ها و رویکردهای متنوعی را در حاکمیت تجربه کرده است و با نهایت تاسف نتایج تمامی این فعالیتها با افراط و تفریط, حب و بغض, جزمیت و یکسو نگری, و بالاخره با گرایشهای پیدا و پنهان عقیدتی و حزبی و جناحی و به قصد تحریف یا تسویه حساب سیاسی و شخصی به پایان رسیده است و صد البته تمامی این الگوها با کلمات زیبائی چون عدالت, سازندگی و اصلاحات همگام بوده است اما ماحصل کارآن چیزی است که شاهد آن هستیم و متاسفانه امروز نیز چیزی جز کلمات زیبا در یک فرآیند غیرتضمینی و ناروشن و ابهام آلود تحویل مردم نشده است و روز باوران و پنهان کاران سیاسی جهت غبار آلود کردن و غیرشفاف کردن فضای سیاسی کشور دست به کار شده اند تا با اتهام زنی و تلاش برای صبر نامحدود و انجماد فضای سیاسی کشور و فرو کاستن آرمانها و مطالبات به حداقل ها و تکرار قالب های گذشته به شیوه ای مرموز و پنهان نیروهای تحول خواه را در حاشیه قرار دهند.

۴- ما امضا کنندگان این بیانیه, اولین گام را در آگاهی و عمل و شکستن قالب های کهن و ایجاد شیوه های نو می دانیم و باورمندیم که کم کردن خواسته ها به حداقل ها, چاره کار نبوده و پی گیری مجدانه و همیشگی این در خواستها, و بررسی و ارزیابی توانائی ها و تکرار مطالبات بصورت شفاف و بدون نرمش به ظرفیت نیروهای آرمانگرا افزوده و پیگیری پی در پی در ابعاد زمانی مشخص به همراه گشاده دستی در ارتباط با دیگر نیروها زمان را از روزمره باوران و پنهان کاران سیاسی خواهد گرفت و میتواند کفه وزن کشی سیاسی در داخل و خارج از کشور را به نفع تحول خواهان تغییر دهد.

امضا کنندگان بترتیب حروف الفبا:
رضا اشرفپور, احمد باطبی, دکتر بهیه جیلانی, مریم رادنیا, مهرداد سید عسگری, مهندس حشمت الله طبرزدی, روزبه فراهانی پور, مهرداد ماجدی, منوچهر محمدی, رضا مهاجری نژاد.