از : مهران دربندی
عنوان : قاچاقچی های انسان و پناه جویان اقتصادی ایران
اکثر استرالیایی ها مشکلی با پناهنده های سیاسی اگر آنها از طریق سازمان ملل به این کشور آمده اند ندارند. سالانه سهمیه ای در حدود ۲۰۰۰۰ نفر در برنامه مهاجرتی استرالیا برای کمک به پناهنده ها و مهاجرت های به اصطلاح بشر دوستانه کنار گذاشته شده. بیشتر پناهنده ها از طریق رساندن خود به یک کشور ثالث مانند ترکیه و معرفی خود به دفاتر سازمان ملل اقدام به تقاضای پناهندگی می کنند. تقاضا نامه این افراد اول در دفتر سازمان ملل بررسی می شود و اگر دلایل مورد قبولی داشته باشند به عنوان پناهنده به دولت ثالث گذارش می شوند. بعد از این مرحله کشور هایی مثل استرالیا با بررسی اسناد و مصاحبه های لازم در مورد اهداء پناهندگی و یا عدم آن تصمیم می گیرند.
آنهایی که با پرداخت پول های کلان به قاچاقچی های انسان قصد اسکان در استرالیا به صورت فوری را دارند با این سیاست های جدید در مشکل خواهند بود. اکثر این افراد دلایل و اسناد مورد قبولی برای پناهندگی ندارند و صرفا جهت فوائد اقتصادی اقدام به این کار می کنند. در حقیقت این پناهنده های اقتصادی کار پناهنده های واقعی را مشکل تر می کنند.
۵۶۰۷۴ - تاریخ انتشار : ٣۰ تير ۱٣۹۲
|