موج خیز ِ وسوسه


جهانگیر صداقت فر


• هر شب به لای لائی من گوش می‌‌کنی‌      
شهدِ شرابِ شعر ِ   مرا نوش می‌‌کنی‌

چون موج خیز ِ وسوسه خواب کناره را      
با بوسه‌ های تب زده مغشوش می‌‌کنی‌ ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۰ مرداد ۱٣۹۲ -  ۱ اوت ۲۰۱٣


 
 

هر شب به لای لائی من گوش می‌‌کنی‌       شهدِ شرابِ شعر ِ   مرا نوش می‌‌کنی‌

چون موج خیز ِ وسوسه خواب کناره را      با بوسه‌ های تب زده مغشوش می‌‌کنی‌

از جوش مانده ساغر ِ دردی نشسته را      با موج ِ اشتیاق پر از جوش   می‌‌کنی‌

کم کم حجابِ حجب ز جان بر می‌‌افکنی       آیینه را به عشوه هوس پوش می‌‌کنی‌

بی‌ پرده ر‌ه به پرده‌ی ممنوع می‌‌بری       گیرم حریم ِ شرم فراموش   می‌‌کنی‌

دشت مرا که تشنه‌ی شوق شکفتن است      با چشمه های نوش هم آغوش می‌‌کنی‌

و آنگه مرا ز لحظه‌ی دلخواه ِ التهاب       در خلسه می‌‌نشانی‌ و مدهوش می‌ کنی‌

گردابِ لذتی تو که عطشان ِ شعله را      در خویش می‌‌کشانی و خاموش می‌‌کنی‌

***

تا می‌ دمد سپیده، تو از راه ِ شیطنت       دعوت مرا به بزم ِ شبِ دوش می‌‌کنی‌

تن‌ می‌‌زنم ولی‌، که به جانم نمانده تاب    اما کجا به شکوه‌ی من گوش می‌‌کنی‌ !

                               **********

جهانگیر صداقت فر