گزارش مراسم بزرگداشت قتل عام زندانیان سیاسی در تورنتو کانادا



اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۰ شهريور ۱٣۹۲ -  ۱۱ سپتامبر ۲۰۱٣



اخبار روز - گزارش دریافتی: روز ۷ سپتامبر امسال(۲۰۱٣)، شهر تورنتو در کانادا شاهد برگزاری بیست و پنجمین سالگرد کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱٣۶۷ در زندانهای ایران بود. در برگزاری برنامه امسال چهار حزب و سازمان سیاسی
حزب دمکرات کردستان ایران – کمیته شرق کانادا
حزب کومله کردستان ایران – کمیته خارج کشور – آمریکای شمالی
حزب توده ایران – واحد کانادا
سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) تورنتو – کانادا
با هم همکاری داشتند.
پس از خوشامد گویی و اعلام برنامه به زبان کردی و فارسی، به یاد جانباختگان سال ۶۷ اعلام یک دقیقه سکوت شد و سپس پیامم مشترک چهار حزب و سازمان به گردهمایی قرائت شد. در بخشهایی از این پیام چنین می خوانیم:
" بیست و پنج سال پیش در چنین روزهایی رژیم جمهوری اسلامی فاجعه انسانی عظیم دیگری را به مردم ایران تحمیل کرد. در مدتی کمتر از چند هفته جنایتکاران رژیم هزاران نفر از فرزندان رشید مردم ایران را که در زندانها به سر می بردند، به چوبه های اعدام سپردند. جنایتی که در نوع خود بی نظیر و اخیرا درمجلس نمایندگان کانادا نیز بعنوان "جنایت علیه بشریت" به رسمیت شناخته شد."
و در ادامه چنین می آید:
" شرایط خطیر و پر تحول کنونی، چه در ابعاد بین المللی و منطقه ای و چه در بعد داخلی نیازمند نیرومندی و اثرگذاری نیروهای ملی، دمکرات و جمهوریخواه است. بدون نزدیکی و اتحاد این نیروها و بسیچ و سازماندهی مردم در جهت دگرگونیهای بنیادی در حیات سیاسی و اجتماعی ایران و با انحصار قدرت در دستهای نیروهای ارتجاعی کنونی امکان بروز فاجعه در اشکال مختلف باقیست. مردم ایران در تنوع نژادی، ملی، قومی و مذهبی آن شایسته زندگی بهتر و انسانی تری هستند."
پس از قرائت پیام، جناب آقای رضا مریدی نماینده مجلس ایالتی در استان انتاریو و وزیر تحقیقات و نوآوری در این استان به ایراد سخنرانی خود در مورد چگونگی مطرح شدن "به رسمیت شناختن کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷ در ایران بمثابه کشتار علیه بشریت" در مجلس فدرال کانادا پرداختند. ایشان در سخنان خود به توضیح پروسه و تلاش خود در این زمینه پرداختند و همکاری احزاب و سازمانهای سیاسی را در برگزاری این گردهمایی ستودند.
در ادامه برنامه خانم گلاویژ و آقایان قیدرپور و صابونی از هنرمندان شناخته شده شهر تورنتو و کانادا با اجرای برنامه موسیقی و سرودهای بسیار زیبای خود مورد تشویق شدید حضار قرار گرفتند.
بعد از برنامه هنری فیلمی در زمینه روند و چگونگی کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷ به نمایش در امد. در این فیلم ریشه های کشتار سال ۶۷ از اوائل پیروزی انقلاب در سال ۵۷ پیگیری شده و پروسه این کشتار در جزئئات آن و در مصاحبه با شاهدان زنده و عینی به تصویر کشیده شده بود. این فیلم نمایش پرقدرتی از ریشه یابی کشتارهای سال ۶۷ بود.
پس از نمایش فیلم اعلام تنفس شد.
در شروع قسمت دوم برنامه مجری سخنانی در محکومیت حمله رژیم به پادگان اشرف در عراق و کشتار جمع کثیری از اعضای سازمان مجاهدین خلق در این پادگان از دید احزاب و سازمانهای برگزار کننده این گردهمایی ایراد کرد "کشتار در بیست و پنجمین سالگرد فاجعه ملی صورت می گیرد و نشان می دهد نیروئی که در سال ١٣٦٧ به آن جنایت دست یازید، هم چنان زنده است و در پی فرصت برای کشتارهای دیگراست” و سپس آقای محسن جمال یکی از اشعار خود را که در رابطه با فاجعه کشتار زندانیان سیاسی سروده بودند برای حضار قرائت کردند. در ادامه قسمت دوم برنامه پانلی متشکل از سه نفر از زندانیان دهه شصت به بازگویی تجارب خود از زندانهای جمهوری اسلامی پرداختند.
در شروع مجری پانل به خصوصیت جنایت کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷ در میان جنایات دیگر رهبران و گردانندگان جمهوری اسلامی اشاره کرد و خاطر نشان ساخت که کشته شدگان سال ۶۷ سودایی جز زندگی انسانی تر و بهتر برای مردم ایران نداشتند و بواقع که در اسارت و مظلومانه کشته شدند. سپس آقای ابوبکر در مورد چگونگی آموختن جمهوری اسلامی از احزاب و سازمانهای سیاسی و استفاده آنها از این اموزه ها در به بند کشیدن اعضا و هواداران انها سخن گفتند. خانم مریم در مورد شرایط زندگی زنان و خانواده ها در زندانهای جمهوری اسلامی در دهه ۶۰ سخن گفتند و در پایان سخنان خود نامه "مادر لطفی" به مردم ایران را قرائت کردند. آقای سعید نیز در مورد تاکتیکهای رژیم در استفاده از خانواده های زندانیان سیاسی برای پیشبرد اهداف شوم خود صحبت کردند.
و سپس نیز گروه هنرمندان مرکب از خانم گلاویژ و آقایان قیدرپور و صابونی به اجرای قطعاتی شعر و موسیقی ایرانی پرداختند.
درپایان قطعنامه توسط دوست عزیزارشدقرائت شدکه مورداستقبال حضار واقع شد. در بخشهایی از قطعنامه امده است

ما سازمان ها و احزاب امضاکننده به همراه با بازماندگان فاجعه ملی، خانواده های جان باختگان و گروه های مدافع حقوق بشر خواسته هایمان را به صورت زیر طرح می کنیم
تشکیل گروه های مستقل برای بررسی ابعاد فاجعه کشتار جمعی سال ۶۷-
اجازه برگزاری مراسم برای خانواده های بازماندگان -
اعلام اسامی و محل دفن تمامی اعدام شدگان و دادن وصیت نامه های آنان به خانواده هایشان-
بررسی مصیبت ها و آسیب های وارده به خانواده های جان باختگان-
اجازه گذاشتن سنگ قبر به خانواه های بازماندگان-
پایان دادن به آزار و اذیت مادران و بستگان قربانبان این فاجعه-
گشودن درهای خاوران بروی خانواده های قربانیان -
محاکمه آمران و عاملان فاجعه کشتار فاجعه سال ۶۷ -
لغو اعدام و شکنجه در ایران-
مصطفی پورمحمدی جزو هیئت سه نفره بود که هزاران زندانی سیاسی را در سال ٦٧ به جوخه های مرگ سپرد ما نسبت به معرفی یک جنایتکار به عنوان وزیر دادگستری معترضیم و می خواهیم که حسن روحانی معرفی مصطفی پورمحمدی به عنوان وزیر دادگستری را پس بگیرد
 آزادی فوری و بدون قید و بند تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی-

بواقع که مردم ایران برای رهایی از شرایط مخوف موجود راهی جز مبارزه ندارند. تنها نیروی متحد مردم ایران می تواند تغییرات بنیادی در اوضاع دهشتناک کنونی ایجاد کند و برگزاری مشترک اینچنین گردهمایی هایی قدمی است در ایجاد نیروی متحد مردم ایران.