اعتصاب عمومی، رژیم کلمبیا را به زانو در آورد!
مینا زرین


• جنبش اعتصابی در کلمبیا در ماه آگوست ۲۰۱۳ بحدی گسترده و وسیع بود که منجر به از دست دادن کنترل اوضاع سیاسی و اجتماعی کشور توسط خوان مانوئل سانتوس رئیس جمهور کلمبیا گردید. دوشنبه ۲ سپتامبر تمام اعضای دولت کلمبیا استفعا دادند بدون اینکه انتخابات جدیدی را اعلام بکنند. انتظار می رود که انتخابات جدید در بهار سال ۲۰۱۴ صورت بگیرد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۲ شهريور ۱٣۹۲ -  ۱٣ سپتامبر ۲۰۱٣



جنبش اعتصابی در کلمبیا در ماه آگوست ۲۰۱٣ بحدی گسترده و وسیع بود که منجر به از دست دادن کنترل اوضاع سیاسی و اجتماعی کشور توسط خوان مانوئل سانتوس رئیس جمهور کلمبیا گردید. دوشنبه ۲ سپتامبر تمام اعضای دولت کلمبیا استفعا دادند بدون اینکه انتخابات جدیدی را اعلام بکنند. انتظار می رود که انتخابات جدید در بهار سال ۲۰۱۴ صورت بگیرد.
دهقانان، کارگران معدن ، رانندگان ، کارکنان بخش بهداشت و درمان و اساتید دانشگاه در ماه آگوست یکی از بزرگترین اعتصابات در تاریخ معاصر کلمبیا را دامن زدند. در طی این اعتصاب تاریخی گروه های مختلف اجتماعی – کارگران،دهقانان،زنان و ..... - از اشکال گوناگون مبارزه همچون بستن جاده ها، درگیریهای خشونت آمیز و غیره استفاده کردند و صدها نفر هم دستگیر شدند.
در خیابان، اعتصاب کنندگان با استقبال عمومی مردم روبرو شدند ، مردمی که خواسته های مشترکی با اعتصاب کننده کنندگان داشتند آنهم مبارزه علیه سیاستهای نئولیبرالی سرمایه داری دولت حاکم می باشد.
برای یک مدت طولانی، خوان مانوئل سانتوس رئیس جمهور کلمبیا حاضر به اذعان اهمیت این اعتراضات نبود.بعد از اینکه تمام دولت سانتوس در دوم ماه سپتامبر استعفا داد،برای همه روشن شد که نا آرامی های اجتماعی کلمبیا یک واقعیت است،مسئله ای که سالیان طولانی نادیده گرفته شده است.

میلیتاریزه کردن جامعه و دستگیری رهبران کارگری

قبل از اینکه دولت کناره گیری و استفعا بکند ، خوان مانوئل سانتوس رئیس جمهور، با اعتراضات به مقابله پرداخت. بخصوص بوگوتا( پایتخت ) شاهد درگیری خیابانی شدید شد. جوانان مبارز با پلیس بشدت درگیر شدند.
به دستور رئیس جمهور سانتوس ٣۰ آگوست، ۵۰،۰۰۰ سرباز در سراسر کلمبیا مستقر شدند. آنها برای سرکوب اعتراضات به ۲۰،۰۰۰ پلیس پیوستند.از زمانی که اعتراضات شروع شد،۹ نفر کشته و حدود ٨۰۰ نفر مجروح شده است.بیش از ۵۰۰ نفر بازداشت شده اند. یکی از بازداشت شدگان Hubert Ballesteros، یکی از رهبران برجسته جنبش اتحادیه های کارگری کلمبیا می باشد.
Ballesteros تا قبل از دستگیری اش یکی از اعضای تیم مذاکره کننده از جانب اعتصابیون و معترضان با رژیم کلمبیا بود. او یکی از اعضای ارشد بزرگترین سازمان کارگری کلمبیا CUT است که به همراه سازمان مشترک دهقانان FENSUAGRO اعتصابات و اعترضات را سازماندهی کرده اند .
Ballesteros از ۲۵ آگوست در بازداشت بسر می برد و به او اتهام " شورشی " و " تامین مالی عملیات تروریستی" زده اند.اینگونه اتهامات یکی از تکنیک های آشنا و قدیمی رژیم کلمبیا است که فعالین سیاسی،کارگری،دهقانی و ..... را به تروریسم متهم می کند.
سانتوس – رئیس جمهور کلمبیا - همزمان با سو استفاده از شرایط بجود آمده بخاطر اعتصابات و اعترضات عمومی به   Marcha Patriótica جنبش اجتماعی - سیاسی سراسری کارگران، دهقانان،زنان،دانشجویان،معلمان و..... حمله کرده است و به آنها همچون همیشه اتهام "تروریست " بودن را زده است.
سانتوس - رئیس جمهور - همچنین Marcha Patriótica را متهم می کند که از سازش میان اعتصاب کنندکان و دولت جلوگیری کرده است و همزمان مردم را برای ادامه اعترضات تحت فشار قرار داده است.
دلایل اعتراضات بسیار زیاد است. موضوع مشترک بسیاری از کلمبیایی ها این واقعیت است که در سال گذشته دیده اند که بنیادهای اقتصادی آنها فرو ریخته است ،از آنجمله نرخ تورم در کلمبیا از حد انفجاری هم گذاشته است.
تعدادی از گروه های اجتماعی که در حال اعتصاب می باشند بخاطر توافقنامه تجارت آزاد میان رژیم کلمبیا و امپریالیسم آمریکا و اتحادیه اروپا که در ماه مه ۲۰۱۲ به اجرا در آمد،ضربه اقتصادی خورده اند.براساس این توافقنامه صادرات کلمبیا به آمریکا و اروپا کاهش یافته، در حالی که واردات محصولات ارزان کشاورزی از آمریکای شمالی و اروپا به بازار کلمبیا افزایش یافته است.
بسیاری از کشاورزان نتوانسته اند با قیمت کالا از کشاورزی صنعتی آمریمای شمالی رقابت بکنند، آنها در نتیجه هیچ درآمدی برای ادامه زندگی ندارند. یکی از خواسته های معترضین این است که کلمبیا یک بار دیگر باید در عرصه مواد غذایی خودکفا بشود.
بخش بهداشت و آموزش و پرورش بخاطر سیاست های نئولیبرالی رژیم بشدت ضربه خورده است. بدون دریافت غرامت هزاران نفر از کار اخراج شده اند و بخشی دیگر هم بخاطر کار موقتی و عدم استخدام رسمی موقعیتی متزلزل و مخاطره آمیز دارند و هیچ پشتوانه ادامه کاری و اقتصادی ندارند.
در بخش معدن، تعداد زیادی از معادن کوچک غیر رسمی، بخاطر سیاست رژیم مبنی بر تمرکز استخراج در اطراف شرکت های بزرگ، ضربه سختی خورده اند.بسیاری از معادن کوچک که اغلب متعلق به خانواده ها یا اهالی یک بخش هستند غیر قانونی اعلام شده اند و ماشین آلات شان را هم نابود کرده اند. معدنچیان در حال حاضر توافقنامه ای با دولت بسته اند که دولت به یک طریقی آنها را برسمیت بشناسد.
با توجه به آشنایی به روش های کاری گذشته رژیم بسیاری از گروه های اعتصاب کننده، به توافقنامه میان کارگران معدن و رژیم اطمینان و اعتمادی ندارند.رژیم همیشه بعد از پایان اعتراضات و اعتصابات زیر توافقنامه ها زده است.

آغازی دیگر برای پایان ریاست جمهوری سانتوس در کلمبیا

در طی زمان متمادی ،خشم زیادی در جامعه انباشته شده است که زمینه را برای اعتراضات مهیا کرده است. اعتصاب کننده گان و بقیه مردم کلمبیا در گذشته وعده های تو خالی زیادی را شینده اند و حالا زمان آن است که کار رژیم را یکسره بکنند.
از اواسط سال ۲۰۱۲ مذاکرات صلح میان رژیم کلمبیا و گروه چریکی فارک آغاز شده است اما شرایط اقتصادی،اجتماعی و سیاسی کلمبیایی ها، در طول این مدت بهبود نیافته است .
نابرابری اقتصادی ،سیاسی و اجتماعی در کلمبیا یکی از بالاترین آمار را در جهان دارد و اکثریت مردم برای مایحتاج اولیه زندگی خود بسختی مبارزه می کنند. بدان معنی که موافقتنامه های تجارت آزاد صنعت و کشاورزی داخلی را تحت فشار بیشتر در آورده است و مردم بیشتری فقیر شده اند.
مبارزه قدرت بین سانتوس - بورژوازی کلمبیا - که موافقتنامه های تجارت آزاد و رفرم های نئولیبرالی سرمایه داری در حیطه اقتصادی را در دست خود دارند در یک طرف و اعتراضات کنونی از طرف دیگر که اعتصاب کنندگان و بقیه مردم می باشند،نشان می دهد که نتیجه این مبارزه و پیامدهای آن در سالهای آینده کلمبیا را به چه سمت و سویی خواهد برد.

منبع: رسانه های آلترناتیو آلمانی
مینا زرین