اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۰ مهر ۱٣۹۲ -  ۲ اکتبر ۲۰۱٣

تیم دیپلماسی کشورمان پس از گذشت سه‌ دهه از انقلاب اسلامی ایران و هشت سال تصدی دولتی که نه تنها خسارات عظیمی بر اقتصاد و منافع ملی‌ کشور وارد کرد، بلکه چهره ملت ایران را نزد جهانیان به طور بی سابقه‌ای خدشه دار ساخت، با کسب موفقیت هائی قابل ملاحظه در سازمان ملل متحد به ایران بازگشت.

اولین بار بعد از انقلاب، دکتر ابراهیم یزدی، وزیر امور خارجه وقت و دبیر کلّ فعلی نهضت آزادی ایران، پیام انقلاب را، آنچنانکه در شأن ملت صلح دوست ایران بود، از تریبون سازمان ملل به گوش جهانیان رسانید و اینک دولت جدید، با تدبیر و برنامه ای حساب شده کوشید تا مجدداً احترام بین المللی کشور را پس از سه دهه اعاده نماید.

فرسایش حاصل از جدالی کهنه و بی حاصل، موقعیت شکننده کشور در برابرتحریم های گسترده نفتی و بانکی، افزایش تحریم ها و صدور قطعنامه ای تازه علیه برنامه هسته ای ایران، جدی شدن احتمال حمله آمریکا به سوریه و نزدیک شدن جنگی منطقه ای، آیت الله خامنه ای را مجبور به اتخاذ سیاستی اعتدالی و آشتی جویانه برای حل بحران خارجی از طریق مذاکره مستقیم با آمریکا و اتخاذ دیپلماسی “نرمش قهرمانانه “، با صدور مجوز برای مذاکره با آمریکا به روحانی کرد و آقای روحانی نیز به اتکای آرای کسب شده در انتخابات ریاست جمهوری توانست ابتکار مذاکره با آمریکا را دردست بگیرد و با کسب اختیارات تام و علنی برای مذاکره قدم در راه نیویورک گذارد و به موفقیت هائی قابل ملاحظه دست یابد.

اما دلائل مختلف این موفقیت را می‌توان در چند نکته خلاصه کرد:

۱- بر خلاف دولت گذشته، که در سفرهای خارجی نگاه تبلیغاتی اش عمدتا به داخل و تحکیم موقعیت جریان وابسته به خود بود، تیم دیپلماتیک ایران در این سفر تمام کوشش خودرا با بهره گیری از کارشناسانی خبره، برای جلب توجه جامعه بین الملل و آمریکا به کار گرفته بود. چنین تدبیری تلاش منسجم و آمادگی این هیئت را نشان می داد.

۲- سر مقاله آقای روحانی در روزنامه واشنگتن پست نیز زمینه بسیار مساعدی را برای این سفر فراهم کرد و به غیر از سخنان ایشان در سازمان ملل، تیم دیپلماسی کشور از فرصت هایی که از طریق وسایل ارتباط جمعی فراهم می شد، به نحو احسن استفاده کرد.

۳- مصاحبه های سنجیده رئیس جمهور در مورد برنامه هسته‌ای کشور، هولوکاست و سوریه، جوّ رسانه‌ای آمریکا را به طور غیر مترقبه‌ای تحت تاثیر خود قرار داد. در طول این هفته، کمتررسانه معتبری در آمریکا بود که از ایران و مواضع رئیس جمهور جدید آن خبری منتشر نکرده باشد. این تاثیر رسانه‌ای، بسیاری از تحلیلگرن غربی را بر آن داشت که تا برخلاف گذشته، به گونه ای مثبت با مسائل ایران برخورد نمایند.

۴- نکته مهم دیگر، برخورد آقای روحانی با گروهها و مردم آمریکا بود، ایشان از مردم آن کشور به عنوان ملت بزرگ یاد کرد. این برخورد احترام انگیز، به خاطر تکریمی بود که آقای روحانی انتظار داشت آمریکا با ملت ما داشته باشد.

۵- متانت آقای روحانی، مواضع سنجیده او و تلاش قابل تحسین تیم دیپلماتیک کشورمان، اسرائیل و لابی این کشور را به انزوا کشید. تنها دولتی که از تیم دیپلماتیک کشورش خواست در زمان سخنرانی‌ رئیس جهمور ایران ساختمان سازمان ملل را ترک کند، دولت اسرائیل بود که این درخواست، با شکایت وزیر دارایی این کشور روبرو گردید.

برقراری ارتباط میان جمهوری اسلامی ایران و آمریکا، تابوشکنی بزرگی برخاسته از اراده ای معطوف به مصلحت و منفعت است که بعد از سی و پنج سال دشمنی و عداوت و جنگ سرد می تواند فصلی نوین در صحنه ی سیاست خارجی ایران بگشاید، هرچند برای رسیدن به این مقصد راهی پر پیچ و خم درپیش است، راهی در تعامل حساب شده با رقبای بسیاری در صحنه خارجی و داخلی که نگران پایان این دشمنی سی و چند ساله اند؛ همان دولتهائی در منطقه خاورمیانه و در شرق که سالها از کارت خصومت ایران و آمریکا بهره ها برده اند و اکنون منافع خود را در خطر می بینند. به این ترتیب، دولت و تیم سیاست خارجی روحانی از یکطرف باید مراقب تحرکات رقبای منطقه ای بوده و از طرف دیگر برای مقابله با جناح های افراطی درون حاکمیت که مترصد برهم زدن بازی اند، هوشیار و آماده باشد.

دولت آقای روحانی باید آگاه باشد که اگرچه شکستن تابوی مذاکره و آغاز گفتگو با آمریکا بسیار مهم است، اما ادامه و پایان آن مهم تر است . موفقیت این مذاکرات، نه تنها می تواند جایگاه ایران را در جهان تغییر دهد و معادلات منطقه ای را برهم زند، بلکه می تواند الگویی از صلح ، مفاهمه و همزیستی مسالمت آمیز را در عرصه جهانی عرضه نماید.

اما موفقیت خارجی‌ هر کشور اگرچه مدیون تلاش و کار آرایی دولت و دستگاه دیپلماتیک آن می‌باشد، اما بدون پشتوانه مردمی ادامه نخواهد یافت. اگر از دنیا می‌خواهیم به ما احترام گذارد و حقوق ما را به رسمیت شناسند، پیشاپیش لازم است به مردم خود احترام گذشته و حقوق مشروع آنها را در چارچوب قانون اساسی‌ و حقوق شهروندی به رسمیت بشناسیم. آقای روحانی پس از کسب اختیارات ویژه در حوزه سیاست خارجی و افزایش خوشبینی گروهها و جریانات سیاسی، می تواند رهبری را قانع به اعطای اختیارات و امتیازاتی در حوزه سیاست داخلی نیز نماید.

تلاشهای آقای روحانی و دولت ایشان در چند هفته گذشته در آزادی تعدادی از زندانیان عقیدتی‌ و سیاسی کشورامیدوار کننده است. اما برای هر کشوری که بخواهد به ارزشهای دمکراتیک در جامعه و سیاست احترام گذارد، داشتن زندانی سیاسی و عقیدتی موجب شرمندگی است. دولت منتخب آقای روحانی باید تمام تلاش خودرا برای آزادی تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی‌ به کار گیرد و برای آزادی سران جنبش سبز، آقایان موسوی و کروبی و خانم رهنورد، اهتمامی ویژه‌ نماید. پس از هشت سال تحمیل دولتی فاسد بر مردم که موجب ویرانی مملکت و نابودی بسیاری ازسرمایه‌ها و ارزش های ملی شد، چه توجیهی هنوز برای حصر سران جنبش سبزوجود دارد؟

با آرزوی موفقیت بیشتر دولت آقای روحانی در تلاش برای اعتلای نام ایران و اعاده حیثیت کشور، به امید آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی‌ کشور، به عنوان نخستین نگاه به داخل و اولین گام در گشودن گره های درهم تنیده حاکمیت با اکثریت ملت و تلاش برای تامین حقوق مغفول مانده مردم، مندرج در قانون اساسی در راستای حاکمیت ملت خواهیم بود.

اعضاء و علاقمندان نهضت آزادی در خارج کشور
اول اکتبر ۲۰۱۳، نهم مهرماه ۱۳۹۲