با من به شمارش مرده ها بیا!


• بر اثر غرق شدن یک قایق حامل پناهجویان در آبهای جزیره لامپدوزا در نزدیکی جزیره سیسیل ایتالیا، نزدیک به ۱۰۰ نفر جان باختند. این قایق حامل ۵۰۰ مهاجر از شاخ آفریقا بود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۱ مهر ۱٣۹۲ -  ٣ اکتبر ۲۰۱٣



کاوه بنائی ــ رم: این حرف را شهردار جزیره "لمپدوزا" به نخست وزیر ایتالیا آقای " انریکو لتا" می گوید.
۵۰۰* سرنشین قایقی که از شمال آفریقا راهی آبهای دریای مدیترانه شد تا در ساحل ایتالیا پهلو بگیرد, زنان , مردان , کودکانی که از جان مایه گذاشتند تا دور از میهن که در آتش جنگ و نیستی شعله ور است, در جستجوی دنیائی متفاوت که در طلب اش بودند, مرگ در نزدیکی ساحل ایتالیا آنها را در آغوش گرفتند.
قایق در ٨۰۰ متری جزیره "لمپدوزا" از حرکت باز می ماند. هیچ تماسی از طریق تلفن همراه میسر نمی شود. آنها برای دادن علامت اقدام به آتش زدن پتو که آغشته به بنزین بود می نمایند و شعله‍ی آتش, قایق را فرا می گیرد. ترس از مرگ و سوختن. خود را به دریا می اندازند. بازماندگان که تعدادشان ۱۵۱ نفر و در بین شان ٣۰ کودک و ٣ زن باردار دیده می شوند, شهادت می دهند که ٣ کشتی ماهیگیری آنها را دیده بودند ولی هیج اعتنایی نکردند. صدها نفر غرق و کشته شدند. اجساد صد نفر را که در میان شان زنان باردار و کودکان بچشم می خورند, امدادگران با چشمانی اشکبار از آب گرفتند. عمق آب ۴۰ متر است و غواصان گارد ساحلی همچنان در یافتن سرنشینان قایق و امید به زنده یافتن شان تلاش می کنند. در گروه امداد و نجات از قایق های تفریحی خصوصی هم استفاده کردند. امدادگران می گویند: مرده ها در همه جا بچشم می خورند!
سردخانه ها برای نگهداری اجساد ظرفیت ممکن را ندارند و پیکرهای از آب گرفته با هواپیمای نظامی برای دفن به یک آشیانه فرودگاه نظامی بارگیری شده است. فاجعه بقدری اسف بار و دردناک است که در کوتاه ترین زمان در اغلب وب سایت های سراسر دنیا مخابره شد.
"انریکو لتا" نخست وزیر ایتالیا، وزیر کشور خانم آلفانو را به عنوان نماینده دولت به جزیره "لمپدوزا" فرستاد. خانم آلفانو در فرودگاه جزیره اظهار داشت: امیدوارم اروپا از این درام آگاه شود.
شهردار" لمپدوزا" می گوید: به زنان, مردان و کودکانی فکر می کنم که برای یافتن دنیائی جدید از میهن جنگ زده ی خود فرار کردند اما با شیوه دردناکی با مرگ روبرو گشتند. ۲۵۰ نفر مفقود شده اند.
مهاجران غرق شده به ایتالیا وارد شدند! اما اقامت نگرفتند.
پاپ فرانچسکو ضمن ابراز همدردی و نیایش دعا برای در گذشتگان اشاره کرد: شرم آور است، نباید تکرار می شد.
وزیر کشور, شهردار جزیره لمپدوزا, از شورای وزیران خواستار اعلام عزای ملی شدند. امروز جمعه دانش آموزان و دانشجویان در ایتالیا, مراسم یک دقیقه سکوت را در برنامه خود دارند.
خانم "سیسیل کی ینگه", وزیر امور مهاجرین در تلویزیون ظاهر شد و گفت: «با توجه به آنچه در روزهای اخیر روی داد باید قانون مربوط به مهاجرت را تغییر داد تا بتوان پاسخگوی مهاجران بود».
از سوی دیگر مخالفان با انتقاد از خانم وزیر مهاجرت و رئیس پارلمان ایتالیا, لائورا بالدرینی که از دیر باز در احقاق حقوق پناهنده ها و مهاجرین فعال و نماینده کمیساریای عالی سازمان ملل بودند, مسئولیت اخلاقی کشتار دو ماه اخیر را متوجه آنها کرده اند. آن ها می گویند نرم شدن قانون مهاجرت در ایتالیا از طرف چپ ها همراه با ارسال این پیام که در ایتالیا کار وجود دارد، مسبب بروز این فاجعه است.
رئیس پارلمان ایتالیا خانم لائورا بالدرینی در جلسه امروز صبح اشاره کرد: اجازه دهید تلاش های ما متحد شوند. تنها همکاری قوی از جانب همه و هشدارها, می تواند به جلوگیری از تکرار تراژدی کمک کند. ما باید مبارزه خود را با قاچاقچیان انسان, که در بهره برداری از ناامیدی مضاعف سود می برند متمرکز کنیم.
زمان فاجعه حس همیاری و همدردی گروه های مختلف را به سوی هم می کشاند. این جاذبه ی انسانی در اندک زمانی زیر لایه های پر شمار معضلات لاینحل پناهجو ها و مهاجرین دفن می گردد. ایتالیا در قبول مسئولیت از جانب اتحادیه اروپا و پای بندی به پیمان "دوبلین" بار گرانی را بر شانه های خود هموار کرده است. آنچه امروز پناهجوها با اطلاع از عمق کشتار در دریاها در خاطر دارند, تسلیت, تاسف و تاثر است. این سوی آب. آن سوی دریاها همچنان سیل عظیم مهاجران در نوبت حرکت بسر می برند. این روند پایانی ندارد. حتی اگر به مرگ بیانجامد. چراکه در کشورهای غرق در جنگ و کشتار و گرسنگی, امیدی به زنده ماندن و زندگی بچشم نمی خورد.

*۵۰۰ سرنشین قایق دچار حادثه از سومالی و اریتره بودند.