• آنسوی آبها در ساحل لیبی هزاران نفر در نوبت های مختلف بسر می برند تا با قایق ها خود را به مکان امن برسانند. ناامنی و وجود خطر در لیبی بحدی ست که هر پبشنهادی را بجان می خرند تا از وضعیتی که دچار گشته اند رهائی یابند. تهدید همچنان کاربرد دارد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۷ مهر ۱٣۹۲ -  ۹ اکتبر ۲۰۱٣

لوکزامبورگ... کمیسیون اتحادیه اروپا در جلسه هیئت مدیره با حضور وزرای داخلی , برنامه ریزی و عملیات نجات در دریای مدیترانه را اعلام کرد.
پس از فاجعه کشتار مهاجرین در نزدیک ساحل ایتالیا, جزیره لمپدوزا که , هنوز تجسس و تحقیقات پایان نگرفته این تصمیم با پیشنهاد و پیگیری نخست وزیر ایتالیا "انریکو لتا" اتخاذ شده است. در این رابطه امروز چهارشنبه ساعت ۹:٣۵ "با روسو" رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا, "انریکو لتا" نخست وزیر ایتالیا و" خانم آلفانو" وزیر کشور وارد فرودگاه لمپدوزا شدند تا بازدیدهای برنامه ریزی شده شان را اجراء کنند. ماهیگیران و شهروندان جزیره با تظاهرات و اعتراض خود,فریاد می زدند, "قاتلان ـ شرم" با حمل پلاکارهائی, خواهان پایان تراژدی مهاجران شدند. مردم خشمگین, با صدای بلند فریاد می زدند: « بروید به کمپ و ببینید این مردم چگونه زندگی می کنند», «بروید به آشیانه و دربرابر صدها مرده زانو بزنید.» کشتی ها هم با بصدا در آوردن آژیرهای خود, اعتراض شان را بیان کردند. محافل نزدیک به دولت نقل قول می کنند که, تغییراتی در شرف انجام است.
بنا به گفته فرمانده گارد ساحلی, ۴۰ غواص در ۴ شیفت کاری از نیروی آتش نشانی, نیروی دریائی و گارد ساحلی در اعماق دریا به جستجو, جهت یافتن اجساد قربانیان ادامه می دهند. تاکنون ۲٨۹ قربانی را توانستند از آب خارج کنند. نفوذ به داخل اتاقک های قایق بعلت تاریکی دشوار و اجساد بهم گره خورده اند. پس از ۷ روز ماندن زیر آب باید با احتیاط و به آهستگی خارج گردند. پشته ای از قربانیان در زیر دریا میان قایق گرفتار شده اند و باید همه ی آنها از زیر آب خارج شوند. هم اینک همه ی اجسادی که از آب خارج می شوند در پشت بارانداز که افراد غیرمجاز به آن دسترسی ندارند، در دو کامیون یخچال دار قرارداده شده, تا به آشیانه ای در فرودگاه منتقل گردند.
آنچه در زیر دریا می گذرد, قربانیان, بی جان, ساکت, صدایشان امروز در همه جا شنیده می شود. مثل اینکه باید فاجعه ای رخ دهد تا چشم ها را متوجه تعهداتشان نماید؟ امروز قربانیان همه جا حضور دارند. در شهرداری ها, استانداری ها, مجلس, شورای وزیران, اتحادیه اروپا و در جلسات بکلی سری نیروهائی که در موطن این تیره روزان, تخم کینه و نفاق و جنگ های خانگی را می پراکنند و از میان شعله های برافروخته جنگ و کینه و خونریزی, اهداف شان را پیش می برند.
بیرون از آب, در لمپدوزا و ایتالیا و اروپا, مردم و دولتمردانشان رو بروی هم با عمق فاجعه صف کشیده اند. "جورجو ناپولیتانو" رئیس جمهور اظهار داشت که این گره پناهندگی سیاسی باید حل شود. متعاقب آن حزب دمکرات در صدد ارائه لایحه به مجلس است. آنها می گویند مهاجران اقتصادی که به ایتالیا می آیند در اقلیت قرار دارند. در سال جاری فقط ٣۰ هزار نفر از جنگ و دیکتاتورها گریختند و به ایتالیا وارد گشتند. لازم است که ازحمایت بین المللی بر خوردار شوند. این یک مجوز برای اقامت نامحدود می باشد. هر زندگی که از دست می رود برای ما یک شکست و هر زندگی که نجات می یابد یک پیروزی است.
وزیر مهاجرت خانم "سیسیل کی ینگه" پس از دیدار از مرکز پذیرش در جزیره لمپدوزا, نسبت به جای دادن تعداد کثیری از مهاجران که از نظر روحی در وضعیت بسیار دشواری قرار دارند تا حدی که کودکان را بعلت اینکه مکانی برای اسکان نداشتند در اتوموبیل برای خوابیدن قرار دادند و از مینی بوس اپراتورها بعنوان سرپناه و خواب استفاده شده انتقاد کرد. مهاجران نسبت به رفتاری که با آنان می شود معترض هستند و می گویند: خسته شده ایم, مانند حیوانات با ما رفتار می کنند, دائم زیر کنترل پلیس و... در این رابطه ۶۰ تن از مهاجران تلاش به فرار از مرکز پذیرش کرده و با عکس العمل پلیس مواجه شدند که به زخمی شدن یک جوان ۱٨ ساله مصری که به بیمارستان منتقل شد انجامید. مرکزی که گنجایش ٣۰۰ نفر را ندارد بیش از ۱۰۰۰ نفر را در خود جای داده و هر روز به آمار آن اضافه می گردد. قرارشد ۱۰۰ نفر که عمدتا خانواده و کودکان هستند به جای بهتری منتقل شوند. پس از فاجعه دوم اکتبر در طول این هفته دو قایق دیگر با ۲۵۰ سرنشین سوری و فلسطینی که ۷۹ کودک در آن بوده و از یونان حرکت کردند و یک قایق دیگر با ۱۴۱ نفر سرنشین که ۲٨ کودک و ٣۹ زن را شامل می شد سرگردان در دریا بسر می بردند که, توسط کشتی های بازرگانی و قایق های ماهیگیری به گارد ساحلی اطلاع داده شد و توسط قایق های گشت به جزیره سیسیل منتقل شدند. حدود ۲۰ گشتاور در سطح دریا مستقر شده و به گشت زنی و انتقال گرفتارشدگان در دریا کمک می کنند.

گفتگو با بازماندگان همچنان جهت تکمیل تحقیقات ادامه دارد. اظهارات شهود نسبت به آخرین لحظات به زیرآب رفتن قایق حکایت از عمق فاجعه است. "خالد بن سلام" که در میان بازماندگان است و بنا به گفته بازمانده ها, فرمانده کشتی بود و اثر انگشت او در ایتالیا وجود دارد که ماه آوریل امسال از ایتالیا دیپورت شد, می گوید: مسافر بوده است. نقشی در آتش روشن کردن و آتش گرفتن قایق نداشته است. قایق ۵۴۵ نفر مسافر داشته است. ما ۲۴ ساعت از کشور لیبی تا جزیره لمپدوزا, روی آب در حرکت بودیم. یک و نیم ساعت هم در نزدیکی جزیره توقف داشتیم, شخصی که اقدام به آتش زدن پتو نمود را در میان بازماندگان نمی بینم.
تحقیقات از بازماندگان و مظنون به قاچاق انسان در پالرمو تحت بررسی می باشد. عده ای از وکلای ایتالیائی کار دفاع از بازماندگان را به رایگان پذیرفته اند.
از سوی دیگر موضوع پناهجوها، جنگ بین احزاب را شدت بخشیده است. "نیکی وندولا" لیدر حزب "محیط زیست و آزادی" از اقدام لازم سخن می گوید واز حذف قانون نژاد پرستانه و جعل و سرپیچی از فرهنگ قانون اساسی که هم اینک اجراء می گردد اشاره نمود و افزوده, مهاجرت یک پدیده پیچیده ای است که با محدود کردن آن به یک مسئله مبتذل تبدیل می شود. در دریا, بعلت بروز فاجعه و وضعیت بد جوی. تنها کشتی های ماهیگیری و غواصان که به جستجوی گمشده ها در اعماق آب بسر می برند, دیده می شوند. دورتر از ساحل, نیروهای تجسس جهت یافتن گمشده های دریائی در حال جستجویند. آنسوی آبها در ساحل لیبی هزاران نفر در نوبت های مختلف بسر می برند تا با قایق ها خود را به مکان امن برسانند. ناامنی و وجود خطر در لیبی بحدی ست که هر پبشنهادی را بجان می خرند تا از وضعیتی که دچار گشته اند رهائی یابند. تهدید همچنان کاربرد دارد. پناهجوهائی که آمده اند می گویند: قاچاق چیان با تهدید می گویند یا قایق, یا ماندن در ساحل که دشوارتر ازقبول خطرات در دریاست. در تمام طول این سفر مرگبار, خطر از دست دادن جان را آنان با خود حمل می کنند.

کاوه بنائی ــ رم