اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۲ مهر ۱٣۹۲ -  ۱۴ اکتبر ۲۰۱٣

بعد از ظهر جمعه ها که به دیدن مسجد شاه در میدان نقش جهان اصفهان بروی با درب بسته روبرو می شوی (چون محل برگزاری نماز جمعه است)، چه از هر گوشه ایران آمده باشی یا مانند آن گردشگر انگلیسی که من پشت در دیدم از جای دیگر دنیا آنهم پس از دیدن تصویرهای زیبای کاشی کاری های هنرمندان دوره صفوی و تالار معروف شیخ بهایی و سنگفرش هایی که شاید چند صد میلیون گذر کفش و پای افزار بر خود دیده اند آمده باشند. آیا اینک این سنگفرش ها و کاشی کاری ها که وصف آنها را بهتر است یک استاد تاریخ یا... به عهده بگیرد، در اثر ضربه های داربست فلزی و ارتعاش بلندگوها و فریادهایی که گویا همان دم می خواهند واژه ها را به گوش های هزاران کیلومتر دورتر هم فرو کنند، خواهند پایید؟
اما صحبت از استاد تاریخ مرا به یاد کلاس درس سالها پیش انداخت که استاد تاریخ می گفت: وقتی "هنرمندان" دربار نتوانستند بنا به دستور ناصرالدین شاه ، تصاویری به زیبایی آثار دوره صفوی در عمارت عالی قاپو بیافرینند اینبار او دستور داد روی تمام دیوار کشیده های پیشین را گچ کشیدند و برای ماندگاری گچ، روی نقاشی ها خراش های زیادی انداختند که اینک پس از برداشتن گچ، خراش ها قابل مشاهده است و از این رهگذر بسیاری نقاشی ها نابود شدند.
سنگ بنای برگزاری مراسم نماز جمعه در مسجد شاه شاید به زمان انقلاب و یا دوره میدان داری آیت اله طاهری در اصفهان بر گردد ولی آیا هنوز در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری اراده ای برای حفظ این آثار وجود ندارد حتا اینک که نجفی سکاندار آن شده؟
مدتی پیش محمدعلی دادخواه عضو کانون مدافعان حقوق بشر به وکالت از مردم، دادخواستی در رابطه با تخریب بنای پاسارگاد در اثر ساخت و آبگیری سد سیوند و نیز ساخت برج جهان نما در نزدیکی مجموعه نقش جهان به دادگاه داد ولی به دادخواهی او اهمیت داده نشد و او اینک در زندان ۹ ساله از جمله به اتهام ساختگی فعالیت تبلیغی علیه نظام بسر می برد.