اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۵ شهريور ۱٣٨۵ -  ۱۶ سپتامبر ۲۰۰۶

درباره ی توقیف روزنامه ها
بهزاد مهرانی
 
روزنامه شرق، ماهنامه های نامه و حافظ به محاق توقیف رفت. باز هم همان قصه پر غصه همیشه. تشویش اذهان عمومی، اقدام علیه امنیت ملی و اهانت به مقدسات و ….
از میان این همه اما "تشویش اذهان عمومی" را می پذیرم. کار خبر تشویش اذهان عمومی است، همان فعلی که سبب ساز نوشیدن شوکران و مرگ سقراط شد. او نیز افکار مردمش را مشوش خواسته بود. شاعر گفته بود "حیف باشد دل دانا که مشوش باشد". دل را باید یکدله کرد اما "عقل" را چطور؟
عقل خود تشویش زاست. عقل با پرسش و شکاکیت، همسایه ای مهربان است. آنچه نکوهیده و نابجاست تخدیر افکار عمومی ست نه تشویش آن. آنکه حکم به تعطیل عقلانیت میدهد تحمیق را پسندیده است.
کامو میگفت "روزنامه نماز صبح انسان متمدن است" و توقیف هر روزنامه توقیف تمدن و بدویت را بر صدر نشاندن است. تاریخ گواه آن است که در عرصه فرهنگی، سرهنگی کردن و اندیشه را با تیشه پاسخ دادن و تفکر را به عنف به بیشه سکوت و نخوت راندن، آب در هاون کوبیدن و خشت بر دریا زدن است.
دانشجو را منقاد و مطیع "ارباب بی مروت دنیا" خواستن و مداحان و تجلیل گران را بر صدر نشاندن و اساتید را گوش به فرمان قدرت، پسندیدن تکرار همان تجارب گذشته است که تاکنون راه به کوره دهی نیز نبرده است.
پروژه انقلاب فرهنگی!! که روزگاری در این مرز و بوم مبادرت به حذف بسیاری از اساتید و دانشجویان و نخبگان نمود، بار دیگر در دستور کار دولت مردان ما قرار گرفته است. گویا این کلام طنز برنارد شاو که "تجربه نشان داده است که آدمی از تجربه هیچ نمی آموزد" حقیقت تلخ حکومت گران ماست. گویا ایشان همه تجربه سالیان حذف و طرد را از یاد برده اند. گویا باورشان نیست که علم و عقلانیت و پرسش سر پرستش هیچ قدرتی جز قدرت ادله را ندارند.
دوباره انگار حاکمیت، هوای تکرار مکررات را دارد. میخواهد همه "چراغ های رابطه "را خاموش سازد تا شمع کم فروغ خود را به دیگران خورشید عالمتاب بنمایاند.
باید اینان را مشفقانه به سعه صدر دعوت کرد. پریروی علم و خردورزی تاب مستوری ندارد. توقیف برایتان توفیقی به بار نخواهد آورد.
 
از تو نوشتن ،قدغن
گلایه کردن، قدغن
عطر خوش زن،قدغن
تو قدغن، من قدغن
دریا در من، سروده شهیار قنبری ص ۱۹۴-جاویدان ۱٣۷۷
 
آدرس وب لاگ:
www.behzadmehrani.blogfa.com