• پرسشی که همچنان برای هر انسان مترقی مطرح است اینست که؛ چه نیرو و جریان سیاسی میتواند افغانستان را بسوی یک جامعه پیشرفته رهبری کند؟ طالبان و یا جنگ سالارانی که رهبری تولید و صدور مواد مخدر از افغانستان را رهبری می کنند؟ و یا ائتلاف امریکا که در صدد صاف کردن جاده برای اعمال ارادهء سیاسی نظامی غرب درخاورمیانه است؟ ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۶ شهريور ۱٣٨۵ -  ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۶

دامنهء جنگ و خونریزی در خاورمیانه بیش از پیش افزایش میابد. اینک بیش از پنج سال از تهاجم آمریکا و متحدینش به افغانستان و اشغال این کشور و برکناری رژیم طالبان و تاسیس رژیم تازه در افغانستان می گذرد.
اگر چه افغانستان بعد از اشغال نظامی توسط آمریکا و متحدانش در سال ۲۰۰۱ به مثابه کشوری آرام و خالی از درگیریهای نظامی نبوده است، اما روند دگرگونیها در افغانستان آنچنانکه از سوی کشورهای اشغالگر وعده داده می شد، آرام نگرفته است. در آغاز جنگ امریکا و متحدانش با عراق و با اوجگیری درگیریهای خونین در آن کشور، اخبار رویدادها و حوادث افغانستان در سایه تخصامات عراق کم رنگتر شد. اما دیری نپائید که خبرهای پی در پی از درگیری دستجات طالبان با نیروهای نظامی ناتو و امریکا در آن کشور به رسانه های خبر جهان مخابره شد.
با وجود انتخابات نسبتاً آزاد در افغانستان و تاسیس دولت جدید در این کشور، اما تهاجم گروههای مسلح متعلق به طالبان و القاعده علیه نیروهای نظامی دولت تازه تاسیس و ائتلاف آمریکا در افغانستان نه تنها فروکش نکرد بلکه دامنه آن بیش از پیش گسترش یافت. موسسه تحقیقاتی شورای سنلیس که در امور توسعه، امنیت و مبارزه با مواد مخدر به دولتها مشورت می دهد در گزارش تازه خود عنوان کرده است که؛ افغانستان، بار دیگر در حال سقوط به دست طالبان است. گاردین همچنین در گزارش چند ماه پیش از زبان یکی از فرماندهان ناتو نوشت که؛ 'افغانستان در آستانه سقوط به سوی هرج و مرج قرار دارد'.  
خبر تکان دهنده دیگری که از افغانستان به خبرگزاری های جهان مخابره شد همانا خطر خشکسالی و گرسنگی بود. یک سازمان خیریه بریتانیایی بنام سازمان خیریه "کریستین اید" که ۶۶ روستا در افغانستان را بررسی کرده است، هشدار داد که؛ خشکسالی گسترده در افغانستان باعث خواهد شد که میلیونها نفر در این کشور با خطر گرسنگی روبرو شوند. بنا بر گزارش این سازمان خیریه کودکان، زنان باردار، خانواده های غیر زارع و سالمندان با بیشترین خطر گرسنگی مواجه هستند.
گزارشهای زیادی از رسانه های منطقه ایی و بین المللی حکایت از آن دارد که نیروهای طالبان هم اینک بخشهای زیادی از خاک افغانستان را کنترل می کنند و غلبه روانی قابل توجهی در مردم افغانستان دارند.
از سوی دیگر رهبران فعلی افغانستان از هر فرصتی برای انتقاد از نیروهای اشغالگر استفاده می کنند. واکنش کرزای در قبال برخورد غیرانسانی نظامیان آمریکایی با زندانیان سیاسی در افغانستان، آبروریزی تجاوزات جنسی علیه زنان در افغانستان توسط سربازان آمریکایی و مسائلی از این قبیل همواره مطرح بوده است. ژنرال ظاهر عظیمی، سخنگوی وزارت دفاع افغانستان در همین رابطه می گوید که محدودیت های زیادی از سوی کشورهای کمک کننده به افغانستان وضع شده است. وی همچنین ادامه میدهد که؛ نباید فراموش کنیم که ما محدودیت های خاص خود را داریم، به گونه مثال وقتی ما می گویم ارتش باید تا آخر سال اکمال شود، جامعه جهانی می گوید نه. اگر می خواهید چنین کنید از جیب خود مصرف کنید چون ما تا سال ۲۰۰۹ برنامه داریم ... عین (همین) برخورد در مورد پلیس و برنامه های اقتصادی و بازسازی می شود."
هفته ها گذشته شاهد درگیرهای گسترده ایی میان دستجات نظامی طالبان با نیروهای نظامی ائتلاف بوده ایم. شدت این درگیریها به گونه بود که فرماندهان نظامی ناتو در افغانستان را به استمداد از ناتو برای ارسال ۲۵۰۰ نیروی نظامی بیشتر کشانده است. این در حالی است که ناتو ۱٨۰۰۰ نیروی نظامی و امریکا ۲۲۰۰۰ هزارنیروی نظامی در افغانستان دارد. ۲۰۰۰ تن از سربازان آمریکا مستقر در افغانستان تحت فرماندهی نظامی ناتو قرار دارند.
تمامی شواهد و قرائن نشان میدهد که بحران در افغانستان دامنهء خود را می گستراند. جنگ و خونریزی میان نیروهای دولتی و ائتلاف آمریکا با نیروهای طالبان و القائده هر بیشتر افزایش می یابد. فقر و مذلت دامنه خود را هر چه بیشتر می گستراند و افغانستان در معرض خشکسالی و گرسنگی قرار دارد. افغانستان، پیکری که زخم چندین دهه جنگ نابرابر را با پیشرفته ترین تکنولوژی نظامی بر تن خویش حس می کند. پرسشی که همچنان طنین انداز هر انسان مترقی   است اینست که؛ چه نیرو و جریان سیاسی میتواند افغانستان را بسوی یک جامعه پیشرفته رهبری کند؟ طالبان و یا جنگ سالارانی که رهبری تولید و صدور مواد مخدر از افغانستان را رهبری می کنند؟ و یا ائتلاف امریکا که در صدد صاف کردن جاده برای اعمال ارادهء سیاسی نظامی غرب درخاورمیانه است؟  
افق سیاسی نظامی در افغانستان بسوی یک هرج و مرجی تازه   راه می برد.  
۲۰۰۶-۰۹-۱٣