"واپسین تکیه گاه"
جهانگیر صداقت فر
•
زندگان را به بانگِ "مرده با د"
تخطئه می‌‌کنند
و مردگان را به شعارِ ستایش
ارج بر می‌‌نهند
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
شنبه
٣۰ آذر ۱٣۹۲ -
۲۱ دسامبر ۲۰۱٣
زندگان را به بانگِ "مرده با د"
تخطئه می‌‌کنند
و مردگان را به شعارِ ستایش
ارج بر می‌‌نهند.
یکی مرگ را ،
به آن که در ایمانِ خویش
پای استوار داشته،
روا داشتن
وان یک که با یقین ِ لا تغیرش
به خاک و با د پیوسته را
صلای امداد سر دادن ...
چه اندیشه پروریده به سر در سراسر ِ اعصار
نسل‌های پیاپی انسان ؟
به چه کار می‌‌آیدش این سنگواره‌ی تندیس ِ قهرمان
سنگین نشسته به تارکِ سکوی ِ میادین ِ یاد‌های باستان ؟
[ بقعه‌ی تاریخ ،
دریغا
عبادتگاه خفتگان بوده ز دیرباز؛
بگذار
این زمان
جولان فضای عبرتِ هشیاران باشد. ]
***
اه
کاش می‌‌شد شرار شعور را
- چونان که گندم را در جلگه زاران ِ آب و آفتاب -
در سرشتِ بشر
دانه به دانه
کاشت
تا در یابد که بذر ِ رستگاری
تنها
در آبستِ آشتی ست
که می‌‌شکفد
و سنگر‌های بی اساس را
در آوردگاهِ باور‌های منعطف ،
تنها آغوش تفاهم
به هم ٔپل می‌‌خواهد بست.
***
عدالت ،
شاید -
تمکین به میانگین ِ یقین هاست !
***********
جهانگیر صداقت فر
سانفرانسیسکو- ۱۱ دسامبر ۲۰۱۳
|