• در «نخستین نشست هم‌اندیشی احزاب با وزارت کشور» احزابی نظیر جبهه ی مشارکت و مجاهدین انقلاب اسلامی هم اجازه ی حضور نیافتند، چه رسد به احزاب غیروابسته به حکومت که تحت سرکوب شدید قرار دارند. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۴ دی ۱٣۹۲ -  ۴ ژانويه ۲۰۱۴

اخبار روز: دولت روحانی «نمایش دموکراسی» می دهد. در حالی که وضعیت احزاب، مطبوعات و آزادی بیان در کشور بعد از انتخابات تغییری نکرده است، دولت با نمایش هایی که هر چند یک بار برپا می کند، اصرار دارد مردم باور کنند که تغییراتی صورت گرفته است.

آخرین نمونه ی این نمایش ها، برگزاری نشست احزاب حکومتی با وزیر کشور است که اکنون با تبلیغات زیآد به خصوص از سوی رسانه های وابسته به دولت در حال برگزاری است. مسئولان وزارت کشور نام شصت حزب و گروه را که در این نشست شرکت دارند، ردیف کرده اند. بیشتر این «شصت حزب» انجمن های اسلامی ادارات و صنوف مختلف هستند که نه تنها تشابهی با احزاب واقعی ندارند، بلکه همه جا به دستور حکومت و برای مقابله با تشکل های غیرحکومتی به وجود آمده اند. چند تشکل اصلاح طلب و محافظه کار وابسته به حکومت که پای ثابت همه ی نمایش های حکومتی از انتخابات تا مجالس اینچنینی هستند، دیگر شرکت کنندگان در این نشست هستند.
دایره ی «تدبیر و امید» آن قدر تنگ است که حتی از احزابی همچون جبهه ی مشارکت اسلامی و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی که احزاب اصلی اصلاح طلبان هستند نیز دعوت به عمل نیامده است. قوه ی قضائیه و دولت احمدی نژاد این دو حزب را بعد از وقایع سال ٨٨ منحل اعلام کردند. از جمله دیگر تشکل های نزدیک به حکومت که به این گردهمآیی نمایشی دعوت نشده اند، نهضت آزادی ایران و جریان ملی - مذهبی است.

به نظر عمده ی فعالین سیاسی در ایران، یکی از نخستین گام ها در راه استقرار دموکراسی در کشور وجود احزاب آزاد و غیرحکومتی است. در ایران کوچک ترین آزادی برای این احزاب وجود ندارد. دولت های مختلفی که آمده اند و رفته اند، هیچ تغییری در این شرایط ایجاد نکرده اند. جبهه ی ملی ایران، احزاب دموکرات، تشکل های منطقه ای، احزاب و سازمان های چپ در ایران تحت سرکوب شدید قرار دارند.

کشور ما مثل همه ی کشورهای دیگری که در مسیر دموکراسی گام گذاشته اند به ازادی احزاب واقعی، مستقل و غیردولتی نیاز دارد. این گونه نمایش های عوامفریبانه و جمع کردن تشکل های حکومتی که بخش عمده ای از آن ها وظیفه شان سرکوب آزادی های سیاسی و از جمله احزاب غیرحکومتی است، تنها یک نمایش شرم آور و جزیی از اقدامات حکومت برای سرکوب احزاب مستقل و غیرحکومتی است.