اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۶ دی ۱٣۹۲ -  ۶ ژانويه ۲۰۱۴

سخن از گرامیداشت و پا سداشت حقوق بشر است . بدنبال مبارزات پیگیرزنان و مردان طبقه کار و زحمت در جهت کسب حقوق برابراز سویی و مصائب و فجایع جنگ جهانی دوم و آغاز جنگ سرد از سوی دیگر،۶۵ سال پیش سازمان ملل ،بیانیه ای در مورد حقوق بشر صادر کرد .

در بیانیه صادر شده فوق که توسط دولتهای سرمایه داری تدوین گردید ، به وضوح بر محترم شمردن مالکیت خصوصی تاکید و همچنین این موارد نیزذکر شده است:

"برابری انسانها فارغ از رنگ،نژاد ،جنسیت ،دین ..." "ممنوعیت شکنجه و رفتار تحقیر آمیز" "برابری حقوق زن و مرد " "حق آزادی بیان" "آزادی ایجاد تشکلات و اتحادیه ها " " حمایت در برابر بیکاری " "برابری دستمزد ها در ازا کار برابر " "برخورداری از حق پناهندگی " "آزادی در انتخاب همسربدون هیچ محدودیتی

نا شی از ملیت،دین،نژاد " " حق برخورداری از رفاه و حمایت اجتماعی برای مادران و کودکان " و حقوقی دیگر که در نوع خود به ظاهر مترقی است . حقوق بشر از جمله مضامینی است که به آن نگاهی دو پهلو و گاها متضاد شده است .انعکاس این دوگا نگی را میتوان بطور عینی در عمل و پراتیک اجتماعی دید .حقوق بشری که توسط دولتهای سرمایه داری به رسمیت شناخته شده در واقع حقوق اقلیتی مرفه بر علیه اکثریتی محروم از تمامی حقوق اقتصادی ،اجتماعی ،سیاسی و فرهنگی است .حقوق بشر مطروحه از سوی سیستم سرمایه داری دچار محدودیت، ریاکاری و تناقض است ،اینجاست که باید دید بشر از کدام دیدگاه و منظر طبقاتی معرفی می شود ،زیرا که ما بشر به مفهوم عا م نداریم .

سکوت امضاء کنندگان این بیانیه و شورای مربوطه در مقابل جنایتهای صورت گرفته در جای جای دنیا به نام دفاع از حقوق انسانها ،از افغانستان گرفته تا عراق وکشورهای شمال آفریقا وفلسطین ... بر کسی پوشیده نیست .سرکوب ،شکنجه و اعدامهای انجام شده از سوی رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی که از بدو روی کار آمدنش با قتل عامهای کردستان،ترکمن صحرا ،خوزستان ...شروع شد و در حا ل حاضر نیز با رشد تصاعدی اعدامها ،همچنان در سایه سکوت همین مجامع بین المللی همچنان ادامه دارد .کارگران از حق داشتن هر گونه تشکل کارگری همچون سندیکا و اتحادیه محرومند .بیکاری که زاییده بحرانهای سرمایه داری است ،هر روز امنیت شغلی آنان را به خطر انداخته و گروه گروه بیکار میشوند .تبعیض و ستم جنسی رفته بر زنان روز به روز ابعاد وحشتناکتری پیدا میکند .هنوز هم کودکان بی شناسنامه متولد شده از والدین ایرانی و افغان ،حق تحصیل در مدارس عادی را ندارند. در اثر نابسامانیهای اجتماعی همچون بیکاری ،فقر و گرسنگی ،دائما برتعداد کودکان کار و خیابانی اضافه شده و میشود .کدام پناهنده است که تاکنون طعم آوارگی ،بی حقوقی ،نا امنی و ترس از برگردانده شدن توسط کشور واسط به کشور مبداء را نچشیده باشد .و هزاران معضل اقتصادی و اجتماعی دیگر که همگی ناشی از مناسبا ت و حقوق نابرابردر نظام منحط سرمایه داری است. این در حالی است که تمامی این فجایع بشری باز هم در حضور سکوت این مدافعین کاذب حقوق بشر،مهر تایید و استمرار میگیرد

کمونیستها بر این باورند که بنیان جوامع بشری بر پایه روابط مادی انسانها استوار است در نتیجه قوانین مترقی که در "حقوق بشر "سازمان ملل نوشته شده است تنها با نفی نظام طبقاتی قا بل اجرا خواهد بود .نظام طبقاتی ، حقوق بشر را محدود می کند و در برخورداری از آن، انسانها سهم برابر ندارند

ما معتقدیم منزلت انسانی در آزادی مالکیت خصوصی نیست بلکه در قطع و ریشه کنی مالکیت خصوصی بر وسایل تولید است . کمونیستها اولین مدافع رعایت شئون و حقوق انسانی هستند اما،با پیچاندن این حقوق در هاله ای از دروغ ،و تبلیغ مالکیت خصوصی که تضمین کننده حاکمیت اقلیتی %۱ بر اکثریتی %۹۹ است مخالف بوده ،آن را افشا و با آن مبارزه می کند.ارزش گذاری حقیقی به حقوق بشر را وقتی میتوان باور کرد که،انعکاس واقعی و بیرونی آنرا بتوان در سطح جوامع به عینه مشاهده نمود

حقوق بشری که ما کمونیستها مدافع آن هستیم ،باعث ایجاد رفاه ،آزادی و شکوفایی حقوق فردی و حفظ کرامت انسانها میشود .در یک کلام کمونیستها مدافع و مجری حقوق راستین و به حق انسانها هستند،حقوقی که کارگران و زحمتکشان از زمان کمون پاریس و انقلاب اکتبر برای آن جنگیده اند و ارتجاع را در هر شکل مناسباتی استثمارگرانه اش به عقب نشینی وپذیرش بعضی از آنها وادار کرده اند ،و گواه آن این شعاراست که سرلوحه اهدافشان قرار داده اند"هیچ بودگان هر چیز گردند "

زنده باد آزادی
زنده باد سوسیالیسم
نابود باد هرگونه بهره کشی و محو حقوق انسانها


اتحاد چپ ایرانیان در خارج از کشور