اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۵ دی ۱٣۹۲ -  ۱۵ ژانويه ۲۰۱۴

قانون - مسعود کاظمی: رئیس جمهور به خوزستان سفر کرد تا اولین سفر استانی رئیس دولت یازدهم رقم بخورد. «محمود احمدی‌نژاد» پایه‌گذار این سفرها به سبک و سیاق خاص خود بود. با نگاهی به اتفاقاتی که در سفر روحانی رخ داد می‌توان دریافت که تصویر بیرونی سفر تغییر نکرده است.
یکی از بزرگترین نقدهایی که همفکران و نزدیکان رئیس‌جمهور فعلی به سفرهای استانی احمدی‌نژاد وارد می‌دانستند این بود که در این سفرها صرفا شعارهایی داده می‌شد و مصوباتی بی‌شمار و بدون پشتوانه تصویب می‌شد که نه به مرحله اجرا می‌رسید و نه اجرا می‌شد. در واقع هنوز مردم به دنبال خودروی رئیس جمهور می‌دوند و او هم برای آنان دست تکان می‌دهد و دوباره رئیس‌جمهور وعده و وعیدهای فراوان به مردم می‌دهد.
تصور ما این بود آن مردی که مردم را به دنبال خودروی خود می‌کشاند، آن مردی که وقتی در جایگاه‌ سخنرانی قرار می‌گرفت شعار تحویل مردم می‌داد، دیگر رفته است. تصور ما این بود که پس از کش و قوس‌های فراوان و انتخاب فردی معتدل به عنوان رئیس‌جمهور، دوران شعار گذشته و زمان عمل است. جناب آقای رئیس‌جمهور! این نوع رفتار مختص به یک حقوقدان نیست.
اینکه مردم ساده‌دل به دنبال خودروی شخصی که صاحب قدرت است بدوند، نه تنها افتخار نیست بلکه دردآور است. اینکه مردم گرفتار به رئیس‌جمهور نامه بنویسند و درخواست وام یا حتی ابراز علاقه کنند، انسان را واقعا رنج می‌دهد. حضور مردم پشت سر خودروی رئیس‌جمهور، معیار محبوبیت نیست.
این سکه روی دیگری هم دارد. گروهی از مطبوعات حامی دولت گذشته به محض حضور احمدی‌نژاد در هر نقطه‌ای از ایران و حضور همان مردم ساده‌دل به دنبال او، تمام صفحه اول خود را به عکس این اتفاق اختصاص می‌دادند و از استقبال بی‌نظیر و با شکوه مردم از رئیس دولت محبوبشان خبر می‌دادند و رسانه‌های غیر همسو کاملا آن را نادیده می‌انگاشتند. حال همان داستان در حال تکرار است و تنها جای این دو طیف فکری در رسانه‌ها تغییر کرده است.
کافی است به صفحه یک برخی روزنامه‌ها پس از اولین سفر استانی رئیس‌جمهور نگاه کنیم. با تاسف درمی‌یابیم که در هنوز بر همان پاشنه می‌چرخد. صدالبته که نقدی به روزنامه‌نگاران همین نشریات وارد نیست، بلکه مدیریت و تفکرات حاکم بر رسانه است که باید پاسخگو باشد. چگونه می‌توان از راه انصاف خارج نشد و این اتفاقات را برای دولت نهم و دهم بد انگاشت و برای دولت یازدهم حُسن.
در ایام انتخابات ریاست جمهوری، روحانی شعارهایی را مطرح کرد و نماینده مطالبه بخش بزرگی از صدای فروخفته جامعه شد. امروزه بسیاری از محدودیت‌های رئیس‌جمهور برای مردم قابل درک است. حتی برخی مواضع به دور از انتظار روحانی در حوزه سیاست داخلی را می‌توان درک کرد؛ اما نمی‌توان از رفتارهای اینچنینی و با این بزرگی چشم پوشی کرد.
امیدوار بودیم بسیاری از اشتباهاتی که در دولت گذشته رخ داد را دیگر به چشم نبینیم؛ چراکه به گواه بسیاری کارشناسان و شخص رئیس‌جمهور محترم، رای به دولت تدبیر و امید به انگیزه تغییر بود. این تغییرات را مردم باید حس کنند. هم در عرصه مدیریت کشور و هم در رسانه‌ها. اگر قرار است آیین مملکت‌داری تغییر کند چه بهتر که روش روزنامه‌نگاری هم دچار تغییر و تحول شود.