اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲۶ دی ۱٣۹۲ -  ۱۶ ژانويه ۲۰۱۴

الریکه پوتز - اشپیگل آنلاین - ترجمه رضا کاویانی: در حین صحبتی که در باشگاه قایقرانان نیل داشتیم,ب از هم صدای تحقیر و توهین بگوش میرسید:" خدا ترا لعنت کند ".این نفرین ها را مردی که دیگران را خطاب قرار میداد با صدای بلند تکرار میکرد." شما ها این کشور ما را خراب کردید".ابو محمد ٣٠ ساله گفت نمی خواهد خود را مطیع کسی نشان بدهد و می گوید " من ریشم را نخواهم زد,حتی اگر بمیرم ".البته ابو محمد نام حقیقی او نیست . او نمیخواهد به خاطر ترس از پلیس مخفی به خیانتکاری متهم شود.او یک مسلمان سلفیست است.یک مذهبی متعصب که همه چیز را فقط با چشمانش میتواند باور کند. او گفت مصر جدید برایم باور کردنی نیست, بلکه همه اش برایش مشکل بوجود آمده است.ابو محمد که پدر دو دختر است ادامه داد " روزی نیست که من تحت فشار این شرایط جدید نباشم ".

مصری هایی مانند ابومحمد احساس میکنند که در مسابقه ای که شرکت کرده بودند , باخته اند. برای سرنگونی حکومت طولانی حسنی مبارک, سه سال مبارزه ادامه پیدا کرد و دوره متناوب انقلابی کشور را فرا گرفت.تا اینکه بر خلاف میل انقلابیون و مبارزان انقلاب مصر, مقام های ارشد نظامی مبارک قدرت را در دست گرفتند و حکومت ژنرال ها از فوریه سال ٢٠١١ تا یونی سال ٢٠١٢ آغاز شد. تسلط نظامیان همیشه باعث تظاهرات و بحران و درگیری و به لرزه درآوردن جامعه میشود. مردم به گذشته و عملکرد نظامیان نگاه میکنند و می بینند که آنها می خواهند نقش خودشان را در قدرت و سیاستگذاری تثبیت کنند.

شورش علیه محمد مرسی و اخوان المسلمین
پیشتر از اینکه شرایط فعلی قابل پیش بینی باشد,یک بازی , یک میان پرده نمایشی دموکراسی انجام گرفت. از ماه یونی سال ٢٠١٢ تقریبا به مدت یکسال با حضور اکثریت اخوانی ها و رهبری آقای رییس جمهور محمد مرسی , اتوریته, فشار و اهداف آنها نمایان شد و خیلی زود هم در برابر واکنش و مخالفت مردم قرار گرفت و باعث اعتراض های عمومی علیه رژیم گردید.تقریبا تمام تابستان سال گذشته را مصری ها علیه محمد مرسی و عملکرد حزب اخوان المسلمین در خیابان بودند و مبارزه کردند.تا اینکه به مداخله ارتش انجامید. در این فاصله یک ژنرال ارشد ارتش مصر بنام عبدا لفا تح - ال اسیسی, محمد مرسی را دستگیر و به زندان کشانید و حزب اخوان المسلمین را یک جریان تروریسی نامید و ادامه فعالیت آنها را غیر قانونی اعلام کرد و یک قانون اساسی جدید را به همه پرسی گذاشت.در اولین مرحله همه پرسی ٥٣ میلیون نفر از مردم مصر حق رای داشتند. رای دهندگان باید تصمیم می گرفتند که آیا قانون اساسی جدید را می پذیرند یا نه. چهل ٤٠ درصد از رای دهندگان در این همه پرسی شرکت کردند. در این فاصله ,در گیری های جدیدی بین نیروهای اخوانی ها و مخالفان قدرت گیری نظامیان ,علیه ارتش و پلیس انجامید که منجر به مرگ ١١ نفر از تظاهر کنندگان شد. با وجود این درگیری ها و خشونت ها, اکثریت رای دهندگان مصری به قانون اساسی جدید رای مثبت دادند.و به این وسیله به تلاشها و تظاهرات های خیابانی طی یکسال گذشته خود نیز پایان دادند.

نیرو های نظامی در راس قدرت
قانون اساسی جدید حقوق و امتیاز های زیادی برای نیروهای نظامی قائل شده است. که بدون بوجود آمدن این در گیری های خیابانی هر گز به آن دست پیدا نمی کردند. با این قانون جدید نیرو های نظامی در قدرت باقی ماندند و اجازه دخالت و کنترل در سیاست و احزاب سیاسی را پیدا کردند. تغییر در قانون اساسی کشور برخی از آزادی های مدنی را محدود نمودند و با قانون جدید, دیگر اندیشان را به دادگاههای نظامی خواهند سپرد و مخالفین به عنوان تروریست معرفی خواهند شد. ژنرال ال اسیسی به اطلاع مردم رساند در صورت تایید مثبت مردم در نظر سنجی قانون اساسی جدید, در انتخابات آینده خود را کاندید ریاست جمهوری مصر خواهد کرد.البته بدون شک ,رای گیری مثبت خواهد بود. البته زندگی در زمان کوتاه دموکراسی یکسال اخیر,برای اکثریت مصری ها خیلی سخت بود و متاسفانه طی این مدت ساده تر یا راحت تر نشد. وضعیت اقتصادی به مراتب بد تر شد, مردم به شدت نسبت به آینده خود علاوه بر اینکه نا مطمئن تر شدند, بلکه دچار نگرانی و ترس زیادی شدند. اما با این حال خیلی از مصری ها ترجیح میدهند که یک مرد قدرتمند در راس حکومت باشد, آنطور که سالهای زیادی به آن عادت کرده بودند. تسلط نظامیان ثبات سیاسی می آورد و آنچه هم که پیش آمده,هزینه آن است. میلیون ها نفر از هواداران و رای دهندگان به محمد مرسی به عنوان تروریست و جنایتکار نامیده شده اند و از جامعه خود مطرود شده اند که نتیجه خطرناکی خواهد داشت. ابو محمد سلفیست گفت :" قلبم فقط سر شار از خشم است , بله من یک فرد تحصیل کرده هستم, من با فرهنگم, من خودم را مسلح نمی کنم تا مرا از بالا شکار کنند ".اما همه سلفی ها مثل او شجاع نیستند و اینگونه صحبت نمی کنند. او آینده تاریک و غمگینی را برای مصر پیش بینی میکند :" طی سال آینده ما در کشورمان جنگ خانگی خواهیم داشت ".