• از روی ماسه ها
تا پای رودخانه دویدیم
ساحل پر از نسیم و نوازش بود. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۷ بهمن ۱٣۹۲ -  ۲۷ ژانويه ۲۰۱۴

 ز روی ماسه ها
تا پای رودخانه دویدیم
ساحل پر از نسیم و نوازش بود.

تو کفشی از پرند به پا داشتی
و آرزوی پرواز
در سینه ات چو آتش، می سوخت

در دور دست، پل
بازوی ارتباط درخت و سپیده بود.

وقتی به رودخانه رسیدیم
دریاچه در تدارک توفان،
فریاد می کشید
و باد بوی تلخ لجن را
با پرک آشنای تلاجی
در موجهای سبز تجن می ریخت

تو تاجی از صدفها برسر گذاشتی
و سوی باد عصر دویدی
من سوی پل هنوز شنا می کنم!


هفتم بهمن نود و دو