بسوی حکومت جهانی!
بیانیه ی شماری از روشنفکران جهان


• روشنفکران امضاکننده ی این بیانیه، راهی برای نجات جهان از وضعیت فعلی بحرانی آن پیشنهاد می کنند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۱ بهمن ۱٣۹۲ -  ٣۱ ژانويه ۲۰۱۴


اخبار روز: این بیانیه از سوی شماری از شخصیت های معروف جهانی توسط «همکاری بین المللی» منتشر شده است. بیانیه در اختیار دبیرکل سازمان ملل قرار گرفته تا در جلسه آینده جی ـ ۲۰ مطرح شود. همچنین یک نسخه از آن در اختیار رئیس جمهور فرانسه که گرداننده همایش ۲۰۱۵ پاریس خواهد بود، نیز قرار گرفته است.
این متن از جمله توسط میشل روکار (نخست وزیر فرانسه در دوران ریاست جمهوری فرانسوا میتران)، میلان توسان، میشل و.دویله، سارکیا ساسن، رنه پاسه، میشل سابون، برنارد ویله، ساشا گلدمن، فرناندو هنریک کاردوسو، کریستیان هسل، ویلیام واندن هوول، پتر اسلو ترجیک، روس دریفوس، نیکولا بورداس و ژوزف استیگلیتز (برنده جایزه نوبل اقتصاد) امضا شده است.
این متن را آقای عیسی صفا از روی متن فرانسوی منتشره در «لیبراسیون» ترجمه کرده و به طور اختصاصی در اختیار اخبار روز قرار داده است:




جهان در برابر بحران های جهانی بی سابقه قرار گرفته است. ته کشیدن منابع طبیعی، آسیب به تنوع زیستی، ترکیدن حباب های مالی و ورشکستگی بانک ها، غیرانسانی شدن نظام اقتصادی، سقوط اجتماعی، بالا رفتن نابرابری ها و گسترش زندگی موقتی، تشدید تحمل ناپذیری و انکار نخبگان سیاسی، قحطی و کمبود و...
این وضعیت که بر بستر گسترش غیرقابل کنترل انقلاب تکنولوژیک و اطلاعاتی رخ می دهد، بطور عمده نتیجه بحران بزرگ در عرصه اندیشه و معنا و نابودی ارزش هاست.
سطح آگاهی جهانی در حد هوشیاری به تهدید و نابودی بشر به دست خود و توانایی دفاع از خود در برابر نیروهای لگام گسیخته نیستند. جامعه جهانی باید به فوریت امکان ها و ابزارهایی را شکل دهد که بتواند علیه نابودی میلون ها انسان در کره زمین مبارزه کند.
اکنون دیگر افشای نتایج منفی جهانی شدن، سرمایه داری، فناتیسم و یا توهم شکل دادن به یک برنامه و یا مدل برای جامعه بیهوده است.
اکنون دیگر اصلاحات در ابعاد جهانی و تغییرات ضروری پیوسته باهم، اجتناب پذیر است. منطق این شیوه نگرش از آنجایی اهمیت پیدا می کند که مسایل و مشکل ها در پیوند درونی با هم هستند و به یک «بحران همه جانیه» دامن زده اند و جهان را با «فاجعه چند جانبه» روبرو کرده اند.
جهانی شدن اقتصاد زیر ساخت های یک «جامعه جهانی» را ایجاد کرده است که با شبکه ارتباطات اقتصاد جهانی مشخص می شود. در عین حال هیچ کاری برای قراردادن نهادهایی با مشروعیت تصمیم گیری در مورد این گسترش و یا امکان دست یافتن به آگاهی در مورد سرنوشت انسان انجام نشده است.
جامعه بین المللی بطور تاسف باری ناتوانی خود را نشان داده است، و یا بهتر بگوییم در برابر خطرها برخورد غیرمسوولانه کرده است. بدیهی است که استقلال مردمی، که ستون فقرات نظام های سیاسی را تشکیل می دهد، رهبران سیاسی را به راه حل های بلند مدت تشویق نمی کند، چونکه آنان به قرارهای انتخاباتی فکر می کنند. در حالیکه تضادهای کنونی زاده مشکلاتی گذار نیستند، بلکه به ماهیت سازماندهی دمکراتیک جهان وابسته هستند. در واقع، نهادهای چندجانبه فاقد مشروعیت و شیوه دمکراسی مستقیم هستند که برای ایجاد روش های پیشگیری کننده ضروری هستند. هیچ کسی در عین حال نمی تواند تصور ساختن جامعه ای برپایه اصل دولت ـ ملت کند که گستره جهانی را در بر گیرد.
برای غلبه بر این وضعیت ناگوار، بدون انکار ارزش های ما، راه حل دیگری جز حکومت جهانی وجود ندارد. این حکومت جهانی تنها در چارچوب نهاد واقعن مشروع، یعنی سازمان ملل ممکن است. پیاده کردن این ایده فقط بوسیله شخصیت هایی ممکن است که مسوولیت های مهم سیاسی، آکادمیک و یا اقتصادی داشته اند، که دیگر بیرون از امور قرار گرفته اند و از محدودیت های انتخاباتی آزاد هستند و قادرند فراسوی منافع یک نسل، به منافع کشور و یا گروه اجتماعی اشان فکر کنند.
این رفورم باید منافع متفاوت نسل های مختلف کنونی و آینده را دنبال کند و منافع مشترک جهانی را پی ریزی کند. یعنی با در نظر گرفتن منافع همه ملت ها، همه گروه ها, هر نسل، بویژه نسل های آینده را تامین کند. نجات بشریت از نابودی خواسته ای غیرقابل چشم پوشی است که شرط حتمی دگرگونی هاست. تنظیم معاهده های بین خلق ها وظیفه ایست که باید به فوریت انجام شده و در اختیار دولت های شرکت کننده در همایش پاریس ـ آب و هوای ۲۰۱۵ قرار گیرد، تا این همایش بتواند از این فرصت برای چرخش تعیین کننده در جامعه جهانی استفاده کند.