ژرفایِ جنگل
به یاد احمد محمود
لقمان تدین نژاد
•
نژادِ تو به هیچ امیری،
حاکمی،
یا نجیب زاده‌ای نمی رسد
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
آدينه
۲۵ بهمن ۱٣۹۲ -
۱۴ فوريه ۲۰۱۴
به یادِ احمد محمود:
با شهرت طلبی بیگانه بود، اهل دسته بندی نبود، از جنجال می‌گریخت، به رغم سانسورچیان، دشمنان، و حاسدانِ کوته نظر شاهکارهای خود را می آفرید، و جایگاهِ فرهنگیِ خود را بخوبی درک می کرد.
نژادِ تو به هیچ امیری،
حاکمی،
یا نجیب زاده‌ای نمی رسد
چه رسد به شوریده‌ای از شیراز،
بی بدیلی از بلخ،
یا حکیمی از توس
سرگشته‌ای شاید،
شهره به بلوط زارانِ بلندی های زاگرُس
شعرِ تو را،
انباشته از واژگانِ غیرِ پارسی
آبشخورش ترکی، تازی. . . ،
لاتین، عبری. . . ،
هندی، کُردی. . . ،
به فَهلَویات نوین ماننده،
به چیزی نمی گیرند اکابِر دوران
لمیده بر کهنه کُرسی های لرزان
در حلقه‌ی مریدانِ ماتِ فسون زده
مُسلَّم هیچ قُطبی
خرقه‌ی نخ نمایی
بر شانه های لاغرِ تو نخواهد انداخت
همراه با مدحی ساختگی
ملال آور در صد و پانزده بیت
در قافیه‌ی مکارِم
و اسم و کُنیه‌ی نامأنوسِ تو
در هیچ تذکرهالشعرایی نخواهد آمد
آمیخته با چند فسانه
پانوشتِ کوتاهی شاید
همان به که بگریزی از هیاهو
تا ژرفایِ جنگلِ آشنا
میان درختانِ ستبرِ صد ساله،
هفتصد ساله،
حتّی هزار ساله
سرسبز، اسرار آمیز، خیال‌انگیز
و غرق در اندیشه
بر بالِ نغمه‌ی رمز آمیزِ برگها
پرواز کنی تا جهان های نغزِ ماورایِ خیال
کهکشانها به دور از بیهودگی ها
لقمان تدین نژاد
آتلانتا، ۶ فوریه ۲۰۱۴
|