عنوان : به جنبش شکست نخوردگان.
شاید بهترین تحلیل را عنوان کردید و جنبشی جدیدی را به حق اعلام کردید!
۶۰۷۱٨ - تاریخ انتشار : ۲۹ بهمن ۱٣۹۲       

عنوان : دعوا در میان جناحهای مختلف جنبش ملی اسلامی
جمهوری اسلامی روی کار آمد تا انقلابی را که شاه نتوانسته بود سرکوب کند، به خون بکشد. بی جهت نیست که اکثر زندانیان سیاسی آزاد شده توسط مردم، دوباره دستگیر و کشته شدند. این بصورت سمبلیک نیز نقش جمهوری اسلامی را نشان میدهد. اما جمهوری اسلامی نتیجه قدرت گرفتن یک جنبش اجتماعی بود. جنبش ملی اسلامی که صدای بخشهای مغلوب سرمایه داری در ایران بود، توانست به قدرت برسد. پاسخ این جنبش ملی اسلامی به بحران سیستم شاه، این بود که بایستی اول انقلاب را سرکوب کرد و دوم حوزه عمل سرمایه را به منطقه گسترش داد. تز مبارزه ضد امپریالیستی از کوره این دستگاه در آمد. حزب توده و اکثریت بعنوان جناح چپ این جنبش ملی اسلامی راه حل را در نزدیکی به شوروی برای بسط این سرمایه میدیدند. اما جنبش ملی اسلامی چنان در چنبره سرکوب انقلاب درگیر بود، که نتوانست خود را مستقر کند و این بحران هنوز ادامه دارد. مساله اساسی این است تا سرمایه داری در ایران نتواند خود را به بازار جهانی سرمایه وارد کند، قادر بر غلبه بر بحرانش نیست . اما همین جنبش برای مقابله با یک انقلاب به شعار ضد امریکایی احتیاج دارد که مانع از ادغامش در بازار جهانی میشود. این تناقض این رژیم هر چند گاهی بین باندهای مختلف آن اختلاف بوجود می اورد و سخنان زیبا کلام را در این رابطه بایستی بررسی کرد. اگر به ۳۵ سال عمر رژیم نظر بیندازیم، اختلاف بین جناحهای مختلف بر سر حل این تناقض بوده است و لی همه این باندها بر سر سرکوب انقلاب توافق داشته اند. بی جهت نیست که حتی حزب توده نیز همیشه و علیرغم سرکوبش، دست از خانواده جنبش ملی اسلامی برنداشته و همیشه از یک جناح آن پشتیبانی کرده است. هر جامعه ای محل در گیری جنبش های مختلف اجتماعی است و ایران نیز از این نظر مستثنی نمی باشد. دعوای روحانی با خامنه ای و یا اختلافاتش با خاتمی بر سر همین نکته ظریف است. چگونه میتوان به غرب نزدیک شد بدون اینکه جامعه انقلابی و "پر توقع" را بر سر جایش نشاند. این میشود که یک قدم نزدیک میشود و تلاش می کند تمام منافذ را ببندد تا مبادا مردم "سواستفاده" کنند. قبای ضد امپریالیست طنابی است که جمهوری اسلامی توانست با آن انقلاب را خفه کند و در عین حال بعنوان یک طناب دور گردن خودش هم گیر کرده است. هم نقطه قدرت است و هم نقطه ضعف. این ریشه تناقضات و بحران این رژیم است. زیبا کلام و حرفهایش مصرف داخلی دارد.
۶۰۷۰۷ - تاریخ انتشار : ۲٨ بهمن ۱٣۹۲       

عنوان : توبه نامه
سلام! ورق برگشته.سیاستهای هجومی و تهدیدات گنده گویانه رهبرشکست خورده ویقه اش در دست همان آمپریالیست هاست. وقت توبه فرا رسیده.گناه را باید به گردن دیگری انداخت.زیبا کلام را جلو فرستاده اند که توبه نامه را قرائت کند. "علط کردیم.او بود که ما را از راه بدر کرد. والا ما اهل این جساراتها نبودیم.همه اش تقصیر حزب توده وچپها بود. آنها مارا تحریک کردند.ببخشید علط کردیم."

اینطور که زیبا کلام در توبه نامه اش میگوید اصلا روحانیون ومذهبی ها اهل درگیری با غرب نبوده و حتی کوچکترین نارضایتی از خارجیهای عزیز نداشته اند. همه تقصیرها زیر سر حزب توده و فدایی های کمونیست بوده که باعث تحریک این بدبختهای بی آزار شده اند.
زیبا کلام راست میگوید. این حرب توده بود که میرزای شیرازی را واداشت که تنباکو را تحریم کند. حزب توده بود که زیر پای روحانیون نشست تا انها زیر گوش شاه قاجار جنگ با روسیه تزاری کافر را زمزمه کنند و شهرهای ایران ضمیمه خاک تزار روسیه شود. این حزب توده بود که در زمان مشروطیت بازاری ها و مردم بی آزار مسلمان و آخوندها را تشویق میکرد در مخالفت با امتیازهاییکه به خارچییها میدهند به خیابانها بریزند وشعار قانون اساسی سر دهند. به تحریک حزب توده بود که مصدق با انگلیس در افتاد و میخواست نفت را ملی کند . کاشانی آخوند را هم حزب توده تشویق یه این کار کرد.اما کاشانی زرنگ بودو خودرا از زیر بار این تحریکات رها کرد و رفت با کودتا و امپریالیستها ساخت. خمینی اصلا با آمریکا مشکلی نداشت. حزب توده او را تشویق کرد که خرداد سال ۴۲ بالای منبر برود و ضد کاپیتولاسیون و خارجیها شعار دهد. حزب توده بود که قدائیان اسلام را به کشتن حسنعلی منصور و غرب گرایان تشویق کرد. این بیچاره نواب صفوی جد بزرگ زیباکلامها را حزب توده تحریک میکرد. این حزب توده بود کهجلال آل اجمد را تشویق کرد از حزب خارج شده و مسلمان شود و حنا به ریش آخونده بمالدو کتاب "غربزدگی" را بنویسد.حزب توده شریعتی را تشویق میکرد که ازعرب ریشوی داغ مهر بر پیشانی ای مثل ابوذرغفاری یک سوسیالیست اگزیستانسالیست بسازد. حزب توده جمال عبدالناصر و گاندی را هم تحریک میکرد. حزب توده ویتنامیها را تحریک کرد که با فرانسه وآمریکا سرشاخ شوند. حزب توده عامل بدبختی ویتنامیها بود. همین حزب بود که مقارن با انقلاب ایران در نیکاراگوئه و دیگر کشورهای امریکای لاتین باعث تحریک رگ ضد امپریالیستی ساندنیستها و دیگران شد.
این توبه نامه نویسی به مذاق چپهای سابق هم خوش امده. زیباکلام جان سخن از زبان مارال سعید میگوید.
زیبا کلام برای مقبول افتادن این توبه نامه پای اسرائیل را نیز وسط میکشد. تاریخ را وارونه میکند تا گریه وزاریش ترحم برانگیزد.زیبا کلام خوب میداند که اکثریت کشورهای بلوک شرق سابق اسرائیل را بعنوان یک کشور برسمیت میشناختند ولی با سیاستهای اشغالگرانه این کشور مخالف بودند. در صورتیکه مذهبی های مسلمان از بیخ و بن بدلایل کاملا مذهبی دلشان نمیخواسته سر به تن هیچ یهودی ای باشد. امروز هم چنین است.

چپ در جهان هیجوقت مخالف مدرنسیم ویا غرب بطور کل نبوده بلکه خود زائیده شرائط تحول در غرب بوده است. اینهمه احزاب چپ در کشورهای غربی که در گذشته بسیار قدرتمند بوده و برخی از انها هنوز نیز در میان مردم و حتی حکومتهای غربی از اعتبار فراوانی برخوردارند. مخالفت چپ با امپریالیسم مخالفت با استثمار واستعمار بوده و نه با تمدن غرب. بعکس این اسلاف آخوندو داغ مهر بر پیشانی آقای زیباکلام بوده که در اغاز حتی با وارد شدن دوش حمام و یا رادیو و حتی کفش مخالف بوده اند. این زیبا کلام ها بوده اند که با آن ایدئولوژی کذایی شان بجای توجه دادن مردم به ریشه های عقب ماندگی اقتصادی، انها را در ازدحام و نمایش سربریدن ها در کربلا و قمه رنی و رنجیرزنی و خاک برسر ریختن و گریه وزاری و دوری از مظاهر دنیوی فریب میدادند وکار را بدانجا کشیدند که آمروز باید توبه نامه قرائت کنند و انحراف خود را نتیجه دغال خوب و رفیق بد قلمداد کنند.
۶۰۶۹۹ - تاریخ انتشار : ۲٨ بهمن ۱٣۹۲       

عنوان : سعی کنیم اتحاد را در این زمان تاریخی تقویت کنیم!
حزب توده‌ ایران مترسک همیشگی‌!

سیتات آوردن از "صادق کلام" برای کوبیدن یک حزب مردمی به عنوان "چپ" خود گویای تر از آن است که در موردش سخن گفته شود.

حزب توده‌ ایران قبا ضدّ امپریالیستی نساخت بلکه آنچه بود را کمی‌ پر رنگ کرد.

اینکه نیروهای مذهبی‌ ضدّ امپریالیسم به زمان بیشتری احتیاج داشتند و دارند که خود را با واقیتها وفق دهند گناه توده‌ ایها نیست.
۶۰۶۹۶ - تاریخ انتشار : ۲٨ بهمن ۱٣۹۲       

عنوان : حضور محترم مارال سعید
شما در پاراگراف آخر گفتید : « باید به راستی اوضاع بسیار آشفته تر از این باشد که آقای زیباکلام با بالا زدن اندکی از پرده می نمایاند. " اگر امام الان حاضر بودند چقدر تضمین می‌دادید که سخنان سال ۵۷ را تکرار می‌کردند اگر ما فقط به سخنان امام در ۳۰، ۴۰ سال گذشته رجوع کنیم پس باید درب دانشگاه امام صادق و تهران را گل بگیریم." »
آقای زیبا کلام به دو مسئله اشاره کرده که سابقه طولانی در تاریخ اسلام و روحانیت دارد . یکی رابطه دین و سیاست ٫ دیگری نگاه ایدوئولژیکی و انقلابی به دین است.
در مورد جدائی نهاد دین از نهاد دولت ٫ میتوان به مخالفت آیت الله شریعتمداری و سرکوب جنبش خلق مسلمان و حصر خانگی ایشان از ۵۸ تا مرگ اشاره کرد بعدها حصر آیت الله منتظری در رابطه با نگاه ایدئولژیکی به دین و امروز به حصر آیت الله بروجری و حجت الاسلام کروبی و خلع لباس خیلیها از جمله حجت الاسلام سابق آقای اشکوری .
امروز طبق آمار پژوهشگران دینی اکثریت قریب به اتفاق روحانیت معتقد به جدائی نهاد دین از نهاد دولت هستند و همینطور اکثر کنشگران سیاسی مذهبی نگاه ایدئولژیکی به دین ندارند.
این پیامی است که آقای زیباکلام رسمأ بنام ( سرنوشت شوروی ) از آن پرده برمیدارد.
۶۰۶۹٣ - تاریخ انتشار : ۲٨ بهمن ۱٣۹۲