عنوان : در باره یکی از لغزش های نظری آقای تاجیک و برخورد اخبار روز
دوستان گرامی، در صورتی که مایل هستید می توانید این نوشته را مستقل منتشر می کنید. هر طور که صلاح می دانید.
-------------------------
در باره یکی از لغزش های نظری آقای تاجیک و برخورد اخبار روز

سیاوش خلیلی

آقای پیروز گرامی، در مورد ممنوع بودن خروج آقای عبدالرضا تاجیک اشتباه می کنند. ایشان دو سال پیش پس از مدتی حبس و سپس محکومیت سنگین از ایران خارج شد و گویا به همین دلیل متاسفانه وثیقه بسیار سنگین او را ضبط کردند. اما ممنوعیت خروج و استفاده از کنایه «جرم» یا دلایلی از این دست نبایستی و نمی تواند نقشی در درستی یا اشتباه بودن روش برخورد وبسایت به یک نظر یا درستی یا اشتباه بودن آن نظر بازی کند: «ظاهرا اگر جرمی هم مرتکب شده ممنوع الخروج بودن از ایران است»!

من هم یکی از خوانندگان اخبار روز هستم. ولی تنها با مراجعه به این وبسایت که «خبرگزاری» نیست، نمی توانم تمام نیازهایم را تامین کنم. به نظر من در این زمینه توضیح اخبار روز منطقی است و آقای تاجیک که روزنامه نگار است می داند که اگر قصد پاسخ به مطلبی باشد بایستی آن را اول برای نشریه منتشر کننده فرستاد. اگر او پاسخش را مستقیم برای اخبار روز فرستاده بود در این صورت اخبار روز به لحاظ اخلاقی (در این چارچوب به باور من «قانون» امری کم اهمیت تر و ثانوی است)، بایستی خود را موظف به انتشار مطلب او در مکان مشابه و با قلم مشابه و غیره می دانست. اما به نظر می رسد آقای تاجیک به لحاظ اعتقادهای نظری نمی خواسته مستقیم در یک وبگاه چپ بنویسد و ترجیح داده مقاله خود را در وبسایت هم نظر خود منتشر کند.

مساله مهم دیگر نکته ای است که هنوز مورد بررسی قرار نگرفته و آن لغزش های شدید نظری در مقاله آقای تاجیک است که به یکی از آنها اشاره می کنم. امیدوارم برداشت من اشتباه باشد. به بند ۵ مقاله ایشان نگاه کنید. آقای تاجیک نوشته است:

«منتقدان دو نشریه "مهرنامه" و "اندیشه پویا" که در دو دسته "مخالفان لیبرال دموکراسی" و "حامیان روشنفکران دینی" تقسیم بندی می شوند، معتقدند که این دو نشریه هدفمند مشغول حذف دگراندیشان هستند. چپ گرایان متمایل به حزب توده و سوسیال دموکرات ها ماه ها است که به نقد تیم مطبوعاتی شاغل در ماهنامه مهرنامه مشغول هستند. »

آقای تاجیک «منتقدان» آن دو نشریه را فقط دو دسته می داند: «مخالفان لیبرال دمکراسی» و «حامیان روشنفکری دینی». بعید است آقای تاجیک اطلاع نداشته باشد که عده قابل توجهی هم وجود دارند که منتقد شدید «لیبرالیسم» و مخالف سرسخت «نئولیبرالیسم» (فرهنگی کاران امنیتی را هم بخشی از رده دوم می دانم) ولی هوادار «دمکراسی» هستند. اما اگر اطلاع ندارد و می نویسد، فقط می توان ابراز تاسف کرد که با بی اطلاعی این گونه قاطع نظر می دهد.

در همان بند ۵، آقای تاجیک «چپ گرایان» را هم فقط به دو دسته تقسیم کرده است: «متمایل به حزب توده» و «سوسیال دمکرات». شاید از سر بی اطلاعی است و او نمی داند که عده ای مارکسیست، سوسیالیست، سوسیالیست های چپ، سوسیالیست های دمکرات ... وجود دارند که با نئولیبرالیسم مخالف هستند و خودشان را نه «متمایل به حزب توده» می دانند و نه «سوسیال دمکرات». واقعا امیدوارم از بی اطلاعی باشد، چون در غیر این صورت همان روش قدیمی (رایجِ حزب توده و نئولیبرال ها) برای انکار وجود گرایش های دیگر به کار رفته است، به ویژه این که، بنا به روایتی، روشنفکران دینی و ملی مذهبی گرایش های چپ مستقل را به هر دلیل رقیب فکری خود می دانند.

آقای تاجیک در این تقسیم بندی با ذکر دو مثال در باره آقایان عمویی و رییس دانا کار خودش را ساده کرده است. البته کاهش جایگاه آقای عمویی به سطح «تمایل» به حزب توده اغراق شاعرانه در جهت معکوس است! جایگاه آقای رییس دانا مشخص نیست و اگر بخواهد خودش باید روشن کند در کجا ایستاده است. ولی شکی نیست که با ساده کردن قضیه و آسان بودن حمله به «حزب توده» که نام آن به درستی در تاریخ سیاسی و روشنفکری ما مترادف با اشتباه های عمیق عمدی (برای پرهیز از به بیراهه رفتن این بحث صفت مناسبتری را به کار نمی برم) دسته ای از روشنفکران وابسته است، خوانندگان آقای تاجیک در بی اطلاعی باقی می مانند و «روشنفکران دینی» و «ملی مذهبی» بدون رقیب با «پیروزی» به پایان خط می رسند. از این دست «پیروزی» های کوتاه عمر در تاریخ روشنفکری ما کم نبوده است. یکی بیشتر چیزی از چپ مستقل کم نمی کند. آیا «حامیان روشنفکری دینی» و ملی مذهبی ها به عمد این خط سیاسی را دنبال می کنند؟
۶۰٨۶٨ - تاریخ انتشار : ۴ اسفند ۱٣۹۲       

عنوان : تشکر
سایت اخبار روز,
ممنون از توضیح که پاسخی برای من و شاید بسیار دیگر بود. البته صلاح مملکت خویش خسروان دانند ولی هیچ قانونی بدون استثنا نیست. افرادی چون من برای کسب اطلاع به سایتها رجوع میکنیم و هیچ اطلاعی بهتر از بحث و گفتگو برای حلاجی مطلب نیست بشرط آنکه به طرفین امکانات مساوی داده شود. گمانم آنست که در اینگونه مواقع و برای رفع سوء تفاهم قانون را میشود دور زد و کج دار و مریز کرد.
۶۰۷۴۵ - تاریخ انتشار : ٣۰ بهمن ۱٣۹۲       

عنوان : توضیحی برای «پیروز»
پیروز عزیز. اخبار روز برای انتشار مقالات خود ضوابطی دارد که اگر نه همیشه، اما سعی می کند آن ها را رعایت کند. آقای سرکوهی مقالات خود را به طور اختصاصی برای اخبار روز نوشت. مقاله ی آقای عبدالرضا تاجیک بعد از انتشار در سایت دیگری تازه در اختیار اخبار روز قرار گرفت. آیا بین این دو نباید تفاوتی قایل شد.
طبیعی است هر سایت و رسانه ای با مقالات و متونی که به طور ویژه و اختصاصی در اختیار آن سایت قرار می گیرد برخوردی جدا با مقالات و متونی داشته باشد که به سایت ها و رسانه های مختلف ارسال می شود.
در ستون مقالات دریافتی اخبار روز به طور عمده مقالاتی منتشر می شود که به سایت های گوناگون - گاه تا ده سایت برای انتشار ارسال می گردند.
۶۰۷۴۲ - تاریخ انتشار : ٣۰ بهمن ۱٣۹۲       

عنوان : نیکی پیر مغان بین که چو ما بد مستان - هرچه کردیم بچشم کرمش زیبا بود.
با توجه به کامنت هایی که در این سایت منتشر میشود و اینکه بعضی از کامنت های مکرر را میشود مشق بیهودگی دانست - منجمله کامنت های خود من - , انسان گاهی از صبر اخبار روز در انتشار آنها تعجب میکندکه بقول حافظ نیکی پیر مغان بین که چو ما بد مستان - هرچه کردیم بچشم کرمش زیبا بود. اگر این گفته من درست باشد تعجب دیگر من اینست که در باره این موضوع "فرهنگی کاران امنیتی" چرا جناب فرج سرکوهی دو مقاله در صفحه اول میگیرد و نظر شخص دیگری که ظاهرا اگر جرمی هم مرتکب شده ممنوع الخروج بودن از ایران است به صفحه داخلی میرود و کسی " زین هنر دوست مردم شیدا " ( شهریار ) هم وقعی به آن نمیگذارد. خود من هیچ عقیده ای در باره این موضوع ندارم و تماشاچی هستم.
۶۰۷۴۱ - تاریخ انتشار : ٣۰ بهمن ۱٣۹۲       

عنوان : با یک گًل بهار نمیاید!
آقای تاجیک از آزادی بیان زیر نظر سپاه در روزنامه شرق سخن میگوید و به آوردن اختلاف نظر در دعوت کنندگان میپردازد با گنگی چیزی می‌خواهد بگوید که من متوجه نشدم.
۶۰۷٣۷ - تاریخ انتشار : ٣۰ بهمن ۱٣۹۲       

عنوان : مردم عقلشان به چشمشان است؟
درمقایسه با بسیاری از سایتهای ایرانی گمان دارم که اخبار روز سعی بسیار در بیطرفی داشته و معمولا نظرات مخالف را نیز منتشر میکند. نکته نامعلوم برای من معیار و اصولی است که بر آن اساس مقالات در بخشهای مختلف سیاسی و دیدگاه و زنان و مقاله های دریافتی و غیره منتشر میشوند. بازهم گمانم آنست که مقاله های دریافتی بخشی ست که کمتر مورد توجه خوانندگان قرار میگیرد و در حقیقت حاشیه است؛ یعنی مانند آنست که در صفحات داخلی قرار داده میشوند.

جناب سر کوهی دومقاله در باره این موضوع نوشته اند - که تصادفا فقط یکی از آنها در آرشیو وجود دارد - و هردو در صفحه اول قرار دارند و بترتیب ۴۵ و ۱۸ کامنت, گاهی هم از بزرگان صاحبنظر, در پی دارند.

عبدالرضا تاجیک بنا بر گزارش ویکیپدیا روزنامه نگار مدافع حقوق بشر است که چندین بار به زندان رفته و ممنوع الخروج میباشند.این مقاله تاکنون حتی یک کامنت هم نگرفته و دلیل آنرا نمیدانم. شاید بقول ضرب المثل فارسی مردم عقلشان به چشمشان است.
۶۰۷٣۱ - تاریخ انتشار : ٣۰ بهمن ۱٣۹۲