از : قاسم سیدباقری
عنوان : پاسخ
دوست عزیز زیلا
با درود و تاسف از تاخیر
اول بگویم که چپ را قرابتی با حضرات"اکثریتی" نیست و برای اثبات نیاز به شاهد نیست . شما کافیست به گفتار ، نوشتار و عملکرد مشعشع ایشان در این ۳۵ سال نکبت بار نگاهی بیندازید . اینکه آقایان بگویند ما در کنگره اول با گذشته خود مرزبندی کرده ایم ، ملاک سنجش امثال من نیست. شما بار دیگر بیانیه سازمان در مورد قتلهای درون سازمانی را بخوانید. من اطمینان دارم که دفاع بد بسی زیانبارتر از حمله خوب است . نگاهی به کتاب وزارت فخیمه سربازان گمنام شیطان بیندازید . انصافا چند درصد ضرباتی که بر تاریخ سازمان پر افتخار فدایی می زنند ، برگرفته از درافشانی همین حضرات پس از پیشمانی است؟
دوم توابین قدیمی هستند که بد نیست به خاطرات هوشنگ اسدی ، امیرحسین فطانت و غیره نگاه کنید . من ترجیح می دهم راستی ها فحشمان دهند تا ایشان خاطره از انبان زندگی پلشت شان بیرون کشند .
سوم فضل فروشانند که البته به نوعی از تناقضات درونی رنج می برند . آقای هوشنگ ماهرویان را مثال بزنم . اگر پای کوبیدن پیشگامان فدایی باشد ، نهایت سوء استفاده از رفیق شعاعیان می شود که نشان دهند چقدر فداییان استالینیست بودند . اما وقتی صحبت چپ می شود البته شعاعیان التقاطی بوده و هزار داستان دیگر . نیازی به گفتن نیست که همه فضل فروشان هم رفیق گرمابه و گلستان رفقای فدایی بوده اند و هرچه خاطره می گویند البته بلاشک درست است!!!
اما این همه فقط جهت رفع ابهام درخواستی شما بود و بی ارتباط به اینکه من چپ ستیزم و اینکه کوبیدن فرد یا جریان خاصی مدنظر نبوده و تنها نوشتم که چپ ستیزان را نباید تنها در میان عمال مستقیم و غیرمستقیم رژیم جستجو نمود .
هدف اصلی نوشته ام که نباید مغفول ماند ، پنجه کشیدن رژیم بر فعالین فعلی چپ است در شاخه دانشجویی که تاثیر آن بسیار بیشتر از مخدوش کردن چهره پیشگامان است .
من باور دارم که در آینده نزدیک نیروی چپ رادیکال و صدالبته دموکراتی که به تدریج پا می گیرد و پخته می شود ، آلترناتیو جدی خواهد شد و ترس جناح های مختلف رژیم هم از همین است وگرنه اینهمه کوبیدن گذشته و حال چپ (که به زعم آقایان به تاریخ پیوسته) برای چیست؟
در پایان از همه کسانی که مرا به خواندن و نقد نوشته ام مفتخر ساخته اند ، اینست که به جای پرداختن به حواشی و بردن بحث ها به حاشیه ، به متن بپردازند.
پیروز و بهروز باشید
۹۲/۱۲/۳
۶۰۹۲۰ - تاریخ انتشار : ۶ اسفند ۱٣۹۲
|