• ما نسلی هستیم که زیر زمین به دنیا آمدیم و از روز اول ممنوعه بودیم، تا کی باید بترسیم و خود را سانسور کنیم. وقتی می شود، بایدبستری داشت تا این ها رابه نمایش بگذاریم. این اثاررا در زمانی که تولیدمی شود،نمایش میگذاریم چون وجودداردو نمی شود نفی کرد.از زمان روی کارآمدن آقای روحانی درکار ما هیچ تفاوتی ایجادنشده ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۱ اسفند ۱٣۹۲ -  ۲ مارس ۲۰۱۴

 گلچهره صاحب یک گالری زیر زمینی است، او در مورد نمایش زیرزمینی آثار هنری میگوید:

نمایشگاه های آثار بدون مجوز خیلی خیلی خصوصی هستند. تا زمانی که کارها عمومی نباشند و در نشریات عمومی از آنها اسمی برده نشود، مشکلی به وجود نمی آید.
اما در یک سال گذشته روند نمایش کارهای بدون مجوز کم شده است. ما فضایی را مهیا کرده ایم که حداقلی از استاندارد یک «گالری» را داشته باشد و آرتیست ها بتوانند کارهایی که امکان دریافت مجوز ندارند را در آن به نمایش بگذارند. نکته جالب اینکه بیشتر آرتیست هایی که کار بدون مجوز دارند خانم هستند.
قبلا سالی ۱۲ تا نمایشگاه داشتیم و با ۱۲ نفر خاص کار می کردیم. در هر نمایشگاه ۱۰ تا ۱۵ و گاه تا ۴۰ اثر هم بود. خریداران هم استقبال خوبی می کردند. آثار خیلی خوب بودند، اما قابل انتشار نبودند. نکته مهم این است که آثار در یک محیط استاندارد نمایش داده می شود و بهتر از ارایه اینترنتی است.
سوژه کارهایی که به نمایش در می آیند اکثرا غیرسیاسی هستند. البته اثر با اثر فرق دارد مثلا اروتیک در نقاشی یک موضوع خاصی است با نمایشگاه عکس اروتیک فرق دارد.

مثلا نمایشگاهی داشتیم که بدن ها برهنه بود، اما چنان دفرمه بود که زیبایی شناسی، اصلا زیبایی شناسی اروتیک نبود. آرتیست ها بیشتر زن بودند و سوژه و پروژه، بدن های خودشان بود و درگیری ها و دغدغه هایی که با آن داشتند.
تا حالا مشکل امنیتی برای ما پیش نیامده ولی خب همواره هنرمندها نگران هستند و گاهی واقعا این حس ترس در آرتیست ها بسیار بالا میرود، این هراس فعلا آنقدر زیاد شده که ما طی یک سال گذشته هیچ نمایشگاه زیرزمینی با موضوعات خیلی مورد دار برگزار نکردیم. یعنی آثاری که در یک سال گذشته برگزار شده نه موضوع سیاسی داشته و نه حتی یک مورد مثلا اندام لخت داشتیم.
ما نسلی هستیم که زیر زمین به دنیا آمدیم و از روز اول ممنوعه بودیم، تا کی باید بترسیم و خود را سانسور کنیم. وقتی می شود، باید بستری داشت تا این ها را به نمایش بگذاریم. این اثار را در زمانی که تولید می شود، نمایش می گذاریم چون وجود دارد و نمی شود نفی کرد.
از زمان روی کار آمدن آقای روحان در کار ما هیچ تفاوتی ایجاد نشده. هنوز کارهای سیاسی تولید می شود و به دست ما می رسد، در هر حال آنها نمایش پیدا نمی کنند. خریداران هم چندان به سمت آنها نمی روند. آدم ها به طور مداوم ترسوتر می شوند.

گلچهره: «نمی‌توان آثار را برای عموم نمایش داد و نتیجه کار را دید»

لیلا نقاشی ٣۶ ساله است که تاکنون دو بار آثارش را در گالری های زیرزمینی به نمایش گذاشته

۱۵ سال است که کار می کنم. وضعیت کار هنری در ایران افتضاح است.نقاشی هایم نمیتوانند مجوز بگیرند چون بدن زن در اثر من وجود دارد و یا چیزهایی شبیه به این که امکان مجوز گرفتن ندارند. استقبال از آثار هم بد نیست اما خب نهایتا همه خصوصی دعوت میشوند و آشنا هستند، نمیتوان آثار را برای عموم نمایش داد و نتیجه را دید.

منبع:انجمن حق زنان